เจ็บนี้ไม่มีวันจาง

ผุ้หญิงขี้น้อยใจ

ความรักที่มีทุกวันนี้มันไม่ได้สวยงามเหมือนดอกไม้
ที่บานเปล่งปั่นทั่วไปเหมือนกับกับชีวิตของคนเราที่มีสุขและทุกข์ปนกันไป
ไม่มีอะรแน่นอนเหมือนกับความรักที่มีอยู่ตอนนี้ท้อแท้เหลือเกินกับชีวิตที่โหดร้า
ยเจอมรสุมเยอะเหลือเกินไม่มีใครเข้าใจมีแฟนเขาก็นอกใจไปมีคนอื่นทั้งๆที่
เราดีกับเขาทุกอย่างคอยเป็นห่วงคอยเอาใจใส่ไม่ห่างไปไหนแต่ทำไมผลตอบ
แทนที่เขาให้เรามันชั่งเจ็บแสบเหลือเกินเขาหลอกใช้เราเหมือนเราเป็นคน
โง่คนหนึ่งแต่เขาจะรู้ไหมที่เราทำไปก็เพราะรักเขามากเขาเปรียบเสมือนต้นไม้
ใหญ่ต้นหนึ่งที่ให้เราได้ผักผ่อนและได้ยึดติดเอาไว้แต่ทำไม่เข้าใจเลยว่าทำไม
เขาถึงไปมีคนอื่นมันไม่ใช่ใครอื่นไกลเลย..ผู้หญิงคนนั้นคือ..เพื่อนเราเอง
เขาหักหลังเราได้เราเจ็บปวดมากเลยที่ถูกคนรักหักหลังเขาสองคนพูดได้แค่
เพียงว่า..เสียใจ..ก่อนทำทำไมไม่คิดเรื่องแบบนี้มันต้องโทษฝ่ายชายถึงจะถูก
บาดแผลครั้งนี้เป็นบทเรียนสอนใจกับคำว่า   รัก.ถ้ารักให้เป็นก็ดีไปแต่ถ้ารัก
ไม่เป็นก็คงต้องแย่ทุกวันนี้เราทำดีกับเขาที่สุดเพือที่จได้หัวใจเขาคืนกลับมา
เรารู้ว่าเราไม่สามารถรักใครอีกอื่นได้ไม่เข้าใจใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมไม่
ลืมผูชายคนนี้ทั้งที่ทำให้เราเจ็บปวดมากไม่เคยพบคำว่า..อกหักก็ได้มาพบพึ่งรู้
ว่าอกหักมันเป็นอย่างนี้คงทำกรรมไว้เยอะทำกับคนอื่นไว้มากมันก็เลยต้องพบจุ
ดจบแบบนี้อยากให้มันจบแค่นี้เพราะเรารักเขามากเหลือเกินให้อภัยทั้งที่เขาทำ
ให้เราเจ็บปวดแต่เรามีทางเลือกไม่มากที่จะทำให้เราเลิกรักเขาได้เอยากหยุดแ
ค่ผู้ชายคนนี้เราไม่ต้องการหาใครามทดแทนเขาแต่เราอยู่ทุกวันเหมือนกับตาย
ตายทั้งเป็นเขาไม่เคยแคร์เราเลยแม้แต่น้อยเราโง่งมงายกับความรักมากไป
ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เรายังจะอยากฝืนกับมันเรากำลังเล่นเกมส์หนักมาก
เลยจะทำอย่างไรได้หละก็เราเลือกเส้นทางนี้แล้วเราเดินมาไกลจนเกินกว่าจะ
ย้อนกลับคืนได้แล้ว