Lovely มาเฟีย6

หมูก้อย

ยูเอะวิ่งตรงไปยังที่เกิดเหตุอย่างไม่คิดชีวิต เธอรู้สึกว่าแผลฉีกและมีเลือดไหลออกมาจำนวนมาก แต่เธอไม่ได้คำนึงถึงมัน 
ใกล้เข้าไปเรื่อยๆ จนได้กลิ่นดินปืนและคาวเลือด เลือด! เลือดของใครล่ะ คาเครุ! เซนจิ! หรือคนอื่น! 
ฉับพลัน! มือของใครบางคนก็ดึงยูเอะเข้าสู่มุมมืดก่อนที่เธอจะถึงจุดหมาย 
ปล่อยนะ ยูเอะตกใจ เธอทั้งร้องทั้งดิ้น 
นี่หนูเองนะ เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นข้างหูยูเอะ เธอจึงหยุดดิ้นลงอย่างฉับพลัน 
อายะกะ! ยูเอะร้องอย่างดีใจระคนแปลกใจ 
เฮ้อ.. ค่ะ หนูเอง อายะกะระบายลมหายใจอย่างโล่งอก เมื่อยูเอะหยุดดิ้น 
อายะกะเซนจิคาเครุเขา.. ยูเอะละล่ำละลักพยายามบอกความประสงค์ของตนแต่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร 
หนูเข้าใจค่ะ พี่ไม่ต้องห่วง พวกเขาไม่เป็นอะไรหลอกค่ะ อายะกะพูดอย่างใจเย็น 
ยูเอะยังมีท่าทีไม่เข้าใจและกระวนกระวายเป็นอย่างยิ่ง 
พวกเขาจะปลอดภัยค่ะ หนูรับรอง อายะกะกล่าวต่อพลางยิ้มเจ้าเล่ห์ตามแบบฉบับ 
ยูเอะยังละล้าละลัง อายะกะจึงดึงมือมา 
กลับห้องก่อนเถอะค่ะแล้วจะเล่าให้ฟัง แล้วอายะกะก็เดินนำไป 
ยูเอะเดืนตามไปได้สักพัก เธอก็รู้สึกหน้ามืด เธอพยายามจะบอกอายะกะแต่ยังไม่ทันมีเสียงออกมาสติของเธอก็สิ้นลง 
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 
ยูเอะตื่นขึ้นมาในห้องสีขาวสว่างใส ที่แขนมีสายระโยงระยางเต็มไปหมด เธอยังมึนศีรษะเล็กน้อย 
ตื่นแล้วเหรอค่ะ เสียงของอายะกะแว่วเข้ามาในโสตประสาท 
อืม. ยูเอะส่งเสียง 
อาการเป็นไงบ้างค่ะ อายะกะถามอย่างเป็นห่วง 
พี่ก็.ไม่เป็นอะไรแล้ว แค่เพลียๆ ยูเอะตอบอย่างอ่อนล้า 
งั้นก็นอนพักเถอะค่ะ อายะกะพูดอย่างอ่อนโยน 
ที่นี่ที่ไหน คาเครุกับเซนจิล่ะ ยูเอะถามอย่างเป็นกังวน 
เฮ้อ! ลืมตาได้ก็เอาเลยเหรอพี่เรา อายะกะกล่าวล้อเลียน 
ก็เขาชวยพี่ไว้นี่ ยูเอะแก้เขิน 
อืม.จะพยายามเชื่อนะว่าแค่นี้ อายะกะยังแหย่ต่อ 
ยูเอะหน้าแดงถนัดตา 
ก็ได้ค่ะ.คาเครุกับเซนจิหนีไปได้ค่ะ อายะกะกล่าวเมื่อเห็นว่าหยอกพี่สาวพอสมควรแล้ว 
เฮ้อ.ว่าแต่เราเกี่ยวอะไรกับพวกเขาล่ะ ยูเอะถอนใจอย่างโล่งอกก่อนซักเรื่องของน้องสาวตัวแสบเมื่อนึกได้ 
ก็เริ่มอย่างไรดีล่ะ อายะกะทำท่าคิดหนัก 
เรารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร ยูเอะตั้งประเด็น 
อืม..พอพี่หายไปหนูก็ตามหาจนพบว่า คนที่ยิงพี่เป็นมือปืนในสังกัดของพวกเราเอง ซึ่งคุณพ่อให้ไปฆ่าเซนจิ แต่พี่รับเคราะแทน เมื่อรูเช่นนนี้หนูก็เริ่มสำรวจความเคลื่อนไหวของพ่ออย่างจริงจัง จนวันหนึ่งก็พบห้องลับที่กักขังนายฟูมะ หนูแอบไปคุยกับนายฟูมะก็รู้ว่าพ่อจับเขามา เพื่อบีบบังคับนายคาเครุ แต่เมื่อนายคาเครุได้ตัวพี่ไปก็เอาพี่มาแลกกับลูกชาย และจะมีการแลกตัวกันในวันไหน ตอนนั้นหนูรู้ว่าพี่จะปลอดภัยก็สบายใจแล้ว.. แต่ก่อนหน้าวันแลกตัว 2-3 วัน หนูก็แอบได้ยินแผนการของคุณพ่อ.. อายะกะหยุดเอาไว้เท่านี้ 
ทำไมพ่อทำแบบนี้.. ยูเอะไม่อยากเชื่อว่าพ่อของเธอจะทำเรื่องเช่นนี้ได้ 
ผลประโยชน์ อายะกะกล่าวอย่างขมขื่น 
ทั้งคู่ต่างเงียบไปพักใหญ่ 
ว่าแต่พวกเขาหนีไปได้อย่างไรกัน ยูเอะถามทำลายความเงียบ 
พอหนูรู้ว่าพ่อจะทำอย่างไรในวันนั้น หนูก็รู้สึกละอายหากปล่อยให้มันเกิดขึ้นและ..พี่คงเสียใจมาก..จากคำบอกเล่าของฟูมะหนูจึงรู้ว่าพวกเขาน่าจะอยู่ที่ไหน จากนั้นหนูก็บอกแผนการของคุณพ่อให้เขาฟังหนูไม่รู้ที่ทำไปมันถูกรึเปล่า อายะกะกล่าวด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด 
อาจจะถูก..และอาจจะไม่ถูก ยูเอะกล่าว 
อืม..จริงของพี่ อายะกะเห็นด้วย 
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 
(โปรดติดตามตอนต่อไป)