เมื่อฉันคือคนสองคน (ยังคงมีรอยยิ้มในความทรงจำ 2)

โชค ปวีณา

เมื่อฉันคือ...คนสองคน
ฉันคนหนึ่ง  พี่ชายที่แสนดี             ฉันอีกคน  คนที่รักเธอมากหมดใจที่มี
ฉันคนหนึ่ง  เป็นห่วงเธอ                ฉันอีกคน  เป็นห่วงเธอมากกว่าอีกคน
ฉันคนหนึ่ง  คิดถึงเธอ                    ฉันอีกคน  คิดถึงเธอมากกว่าอีกคน
ฉันคนหนึ่ง  เธอคือน้องสาว             ฉันอีกคน  เธอคือคนรัก
ฉันคนหนึ่ง  พูดให้เธอสบายใจ        ฉันอีกคน  ทำให้เธอทุกข์ใจ
ฉันคนหนึ่ง  เธอยอมรับ                   ฉันอีกคน  เธออยากให้หายไป
ฉันคนหนึ่ง  คนที่เข้มแข็ง                ฉันอีกคน  คือเด็กน้อยงอแง
ฉันคนหนึ่ง  โทรหาเพื่อพูดคุย          ฉันอีกคน  โทรหาเพื่อจีบ
ฉันคนหนึ่ง  รักที่จะเห็นเธอมีความสุข   ฉันอีกคน  รักเพื่อครอบครองใจเธอ
ฉันคนหนึ่ง  ทำทุกอย่างที่พี่ชายทำได้     ฉันอีกคน  ทำทุกอย่างเพื่อสิ่งหนึ่ง
ฉันคนหนึ่ง  ทำทุกอย่างเพื่อเธอ             ฉันอีกคน  ทำทุกอย่างเพื่อรักเธอ
ฉันคนหนึ่ง  เสียใจที่เธอโกรธ                ฉันอีกคน  เสียใจที่เธอไม่รัก
ฉันคนหนึ่ง  เสียใจ                                ฉันอีกคน  เสียใจกว่า
ฉันคนหนึ่ง  อยากให้เธออภัย                 ฉันอีกคน  อยากให้เธอรัก
ฉันคนหนึ่ง  อยากคุยกับเธอ                   ฉันอีกคน  รู้ว่าผิดเลยไม่กล้าคุย
ฉันคนหนึ่ง  ยังเป็นห่วงเธอ                    ฉันอีกคน  ทำเป็นไม่สนใจ
ฉันคนหนึ่ง  อยากคืนดี                           ฉันอีกคน   อยากลืมเธอ
ฉันคนหนึ่ง  หายไป                                ฉันอีกคน  กลายเป็นฉัน
ฉันคนหนึ่ง  หายไป                                ฉันอีกคน  กำลังคุยกับคุณ
ฉันคนหนึ่ง  หายไป                                ฉันอีกคน  กำลังเล่าถึงคนที่หายไป
ฉันคนหนึ่ง  อยู่ที่ไหน                             ฉันอีกคน  อยู่ที่นี่แล้ว
ฉันคนหนึ่ง  ฉันเคยเป็น                        ฉันอีกคน  ฉันกำลังเป็น...
           เมื่อเธอมีสองคน...  เธอคือน้องสาวที่แสนดี  เธอคือแคทในอุดมคติ...ฉันคนหนึ่งเจอเธอทุกวัน   ฉันอีกคนทนทุกข์เมื่อรู้ว่าแคทในอุดมคติไม่มีตัวตน....
           วันนี้....น้องสาวที่แสนดีกลับมาแล้ว...เธอให้อภัย   รอยยิ้มนั้นกลับมาอีกครั้ง...ฉันจะไม่ปล่อยให้จากไปอีกครั้ง...  แต่เธอก็จากวงดนตรีวงนี้ไป....  ฉันร้องเพลงคนเดียวคงเหงาพิลึก...  เป็นเพราะฉัน...  ฉันทำเธออึดอัด... จนวงนี้ไม่น่าอยู่....ฉันทำผิด...ฉันทำผิด
           เธอจะไปแล้ว.....แม้ว่าเราจะเข้าใจกันแล้วเธอก็ไม่กลับมา...สายไป....
           ฉันคนหนึ่งกลับมา....  ฉันอีกคนยังอยู่ที่นี่.....
           ฉันคนหนึ่งเผชิญความจริงต่อไป    ฉันอีกคนพร่ำเพ้ออยู่ในโลกแห่งความฝัน....
           ฉันคนหนึ่งคือ  นำโชค  กัญญา        ฉันอีกคนคือ  โชค  ปวีณา
           โชค  ปวีณา...ไม่มีตัวตนอีกต่อไป.....
           โชค  ปวีณา...ยังอยู่ในความฝัน...แคทในอุดมคติก็อยู่ที่นี่.....
           ที่นี่คือโลกแห่งความฝัน...
           ฉัน.....จะไปแล้ว
           ฉันจะกลับมาเยี่ยมใหม่.... 
           โชค  ปวีณา
           แด่.....แคทในอุดมคติ