ความประทับใจ
ต๊อง
ทัศ เป็นน้องสาวคนเล็กของครอบครัว ด้วยวัยเพียง 7 ขวบ จึงไม่มีหน้าที่การงานใดๆ ในบ้านให้ต้องรับผิดชอบ เรามีเพื่อนบ้านใกล้เคียงอยู่คนหนึ่ง ยายเป็นคนปากร้าย อาศัยกับญาติโดยยายให้การอุปการะ ยายมาจากเมืองจีน สามีตาย ยายครองโสดมาตั้งแต่สาวจนแก่ ด้วยความที่ตัวเองไม่มีลูกจึงรักครอบครัวญาติที่อาศัยด้วยกันมาก ยายมีเงินเก็บบ้างตามประสาคนจีนที่รู้จักประหยัด ยามยายยังมีเงินและสุขภาพแข็งแรงมีเงินพอที่จะจุนเจือญาติๆ ได้ ยายจะเสียงดัง และมีบางครั้งที่จะใช้นิสัยเผด็จการ จวบจนวันหนึ่งวันที่ยายไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ วันนั้นยายหมดเงินหมดอำนาจ ญาติๆ ที่เคยอาศัยยายอยู่ ต่างหนีไปอยู่ที่อื่น ทิ้งยายให้อยู่โดดเดี่ยวลำพังคนเดียว ยายเป็นอัมพาต ครอบครัวเราอยู่ใกล้ยาย ความจริงถ้าจะนับไปแล้ว นัยว่า ยายเป็นญาติห่างๆ ของเราเหมือนกัน และถึงแม้ว่า เราเองก็ยากจน และยายพอมีสตางค์ แต่เราก็ไม่เคยไปขอหรือหยิบยืมจากยาย เมื่อยายถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว ทัศเด็กน้อยอายุ 7 ขวบคนนี้ จึงมีภาระหน้าที่ ที่แม่มอบหมายให้เขาเป็นผู้ดูแล ยาย ตื่นเช้า ทัศ จะวิ่งไปบ้านยาย ถามยายว่า จะทานอะไร แล้ววิ่งไปตลาดซื้อหาอาหารเช้าให้ยาย เรียบร้อยแล้วจึงจะกลับบ้านอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียน ช่วงเที่ยง รร พักทานข้าว ทัศจะแวะบ้านยายก่อน ดูแลเรียบร้อยตามประสาเด็กวัยขณะนั้น แล้วถึงจะกลับไปทานข้าวกลางวันที่บ้าน ตกเย็นหลังรรเลิก แทนที่ทัศจะได้ไปเล่นซุกซนเหมือนเด็กคนอื่นๆ เขากลับมีหน้าที่ ต้องไปดูแลคนแก่คนหนึ่ง ซึ่งเขาคิดว่าไม่มีอะไรผูกพันกับเขาเลย แต่ด้วยมนุษยธรรมที่แม่พูดกรอกหูว่า สงสารยายนะ แกไม่มีใคร เด็กน้อยทัศ จึงไม่เคยเบื่อกับชีวิตประจำวันที่ต้องไปเทกระโถนปัสสาวะและหลายครั้งที่ไปเจออารมณ์เกรี้ยวกราดไม่ได้ดังใจ จากยายคนนี้ ทัศเล่าว่า โกรธเหมือนกันนะ ที่แกอาละวาดใส่ แต่ที่ทำทั้งหมด เพราะแม่บอกให้ทำ และเพราะสงสาร เพราะทัศยังเด็กและยายตัวใหญ่ ช่วงกลางวันแม่และเพื่อนบ้านอีกคน จึงรับหน้าที่ไปอาบน้ำให้ยาย แม่บอกว่า ต้อง 2 คน ไม่งั้นไม่สามารถพยุงยายได้ ทัศทำอยู่เป็นปีกว่ายายจะสิ้นบุญไป ก่อนยายป่วยหนัก ยายบอกแม่ว่า เป็นหนี้บุญคุณทัศ โชดดีที่มีเด็กคนนี้คอยมารับใช้ ช่วยฝากของชิ้นเล็กๆ นี้ให้เขาด้วย มันคือแหวนทองวงเล็กๆ ที่ทัศได้มาเป็นที่ระลึกจากการรับใช้ดูแลคนป่วยคนหนึ่ง ซึ่งบางครั้งนอกจากป่วยกายแล้วแกยังป่วยทางจิตด้วย แต่เด็กน้อยคนนี้ ก็ไม่เคยบ่นและไม่เคยรังเกียจที่จะทำให้ ทัศน้องสาวคนเล็กของฉันเอง