ขอโทษ..

พัชร์

ขอโทษ
	
           โณชย์  ลูกแม่   แม่ไม่ได้ตั้งใจจะให้เหตุการณ์ต่างๆเป็นไปอย่างนี้หรอกนะลูก   แม่เสียใจ  สำหรับคำพูดทั้งหลายที่เคยต่อว่าลูก   แม่หวังดี   ขอโทษที่คำว่า หวังดี ของแม่ทำให้ลูกเป็นอย่างนี้   ถึงแม้ว่านี่จะเป็นคำพูดของแม่   ที่ลูกคิดว่า   มันสายไปเสียแล้ว   แต่แม่ก็ขอเถอะนะลูก แม่ผิดไปแล้วจริงๆ ยกโทษให้กับแม่เถอะนะ
	แม่น่ะ   รักลูกยิ่งกว่าสิ่งใดในโลกนี้   ลูกเปรียบเสมือนชีวิตของแม่  เลือดเนื้อเชื้อไขของแม่   ลูกเติบโตมาในท้องของแม่   จากเป็นเพียงแค่ส่วนของก้อนเนื้อเล็กๆ  เติบโตขึ้นมา   จนเป็นลูกของแม่อยู่อย่างทุกวันนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่ทำมาจนถึงทุกวันนี้ก็เพียงเพื่อลูกของแม่คนเดียวเท่านั้นนะลูก   แม่ขอเพียงอย่างเดียวว่า   ให้ลูกเข้าใจแม่นะ   คนเราทุกคนล้วนก็ต้องมีข้อผิดพลาดกันทุกคน   ไม่มีใครหรอกลูกที่เค้าไม่เคยทำอะไรพลั้งพลาดไป   อย่าน้อยใจแม่เลย   ที่แม่เอาแต่ต่อว่าลูกเวลาที่ลูกทำผิด   ตอนนี้แม่รู้ตัวแล้วล่ะลูก   จริงๆแม่ภูมิใจในตัวลูกมากเลยนะ   แต่แม่ก็ขอโทษที่แม่เอาลูกที่รักของแม่ไปเปรียบเทียบกับคนอื่น   ทำให้ลูกของแม่นั้นรู้สึกน้อยใจ   ขอโทษที่แม่นั้นเอาแต่ไปภูมิใจกับสิ่งที่มันมองไม่เห็นด้วยตา   สำหรับแม่แล้วมันไม่มีประโยชน์อะไรเลย   เมื่อเทียบกับตัวลูกของแม่   ขอโทษที่แม่ปิดกั้นความคิดที่ลูกคิดว่าจะสร้างสรรค์กับสิ่งที่ลูกนั้นรัก   แม่ไม่ได้ตั้งใจจะพรากสิ่งที่ลูกนั้นรัก
ในชีวิตไป   แม่ขอโทษที่เอาแต่คิดว่าตัวเองนั้นยื่นแต่สิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวลูกเสมอ   ให้โอกาสแม่เถอะนะลูก   ให้โอกาสแม่ในสิ่งที่แม่นั้นพลาดผิดไปที่แม่ต่อว่าลูก   ใส่อารมณ์กับลูก   ที่แม่ทำลงไปแบบนี้  ไม่ใช่แม่ไม่รักลูกหรอกนะ
	ลูกยังจำตอนที่เราไปเที่ยวทะเลกันสองคนได้ไหมลูก  ตอนนั้นลูกยังว่ายน้ำไม่เป็นเลย  แม่ต้องคอยดูลูกไม่ให้ลูกไปตรงที่ที่เป็นน้ำลึกๆ   ลูกยังบอกกับแม่เลยว่า   อย่าปล่อยมือนะแม่   เดี๋ยวลูกจมน้ำ   ลูกรักของแม่   ลูกรู้ไหมว่า แม่ไม่เคยปล่อยมือของลูกแม้แต่เสี้ยวนาทีหนึ่งเลย   ตอนนั้นมือของลูกยังเล็กนิดเดียว   แม่เฝ้าคอยประคับประคองลูกอยู่เสมอ   แม้ว่าลูกจะเกิดปัญหาอะไร   แม่ก็ยังจะคอยจูงมือลูกของแม่   จับมือลูกของแม่ไว้   แม่เข้าใจเมื่อมือของลูกเริ่มที่จะโตขึ้น   ลูกก็เริ่มจะปัดป้อง   มือที่ค่อยๆชราภาพลงอย่างแม่จัดสรรค์สร้างสิ่งต่างๆด้วยมือของลูกเอง   แม่ก็ขอโทษที่รู้อย่างนี้แล้ว   ยังจะเข้าไปก้าวก่ายกับเรื่องของลูก   ทำให้เกิดปัญหา        
	ลูกก็รู้ตั้งแต่พ่อของลูกจากไป   แม่ก็ไม่มีใครอีกแล้วนอกจากลูกถึงแม่จะรักพ่อของลูกมาก   แต่ตั้งแต่ที่พ่อเค้าทิ้งเราไป   แม่ก็ไม่เคยคิดอะไรนอกจากจะให้ลูกของแม่นั้น   มีชีวิตที่ดี   อยากให้ลูกของแม่มีความสุข   ไม่อยากให้ลูกของแม่นั้นต้องลำบาก   บางทีพ่อเค้าก็ไม่ค่อยเข้าใจแม่สักเท่าไหร่ก็เลยทำให้เกิดปากเสียงกันอยู่บ่อยครั้ง   พ่อเค้าคงทนไม่ไหว   พ่อถึงทิ้งเราไป   แต่ไม่เป็นไรหรอกนะลูก   แม่จะไม่ทิ้งลูก   พ่อเค้าจะไม่สนใจลูกของแม่ก็ตามใจ   แม่คอยดูแลลูกของแม่ได้
	นี่ไง   ขนมผักกาดที่ลูกชอบ   ทานซะสิลูก   วันนี้แม่ไปแวะซื้อที่ตลาดมาให้   แม่คิดว่าลูกคงอยากทาน   เห็นว่าไม่ได้ทานตั้งนานแล้ว   เดี๋ยวแม่จะไปเอาน้ำมาให้   เป็นอะไรไปล่ะลูก   ทำไมไม่ลุกมาทานซะล่ะ   เอาแต่นอนเฉยอยู่ได้   เดี๋ยวมันจะเย็นซะหมดนะ   เป็นแบบนี้อีกแล้ว   เมื่อวานแม่ก็บอกให้ลูกลุกขึ้นมาทาน   ลูกก็ไม่ฟังแม่   ไม่ค่อยสบายอีกแล้วล่ะซิ   อากาศมันเปลี่ยนก็อย่างนี้ล่ะ   ก็แม่เคยบอกลูกแล้วใช่ไหมล่ะว่า   ลูกไม่เหมาะกับโลกใบนี้ซักเท่าไหร่หรอก