ภายใต้ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ไพศาลนั้น คนเราทุกๆคนต่างเดินไปเดินมากันอย่างไม่รู้ตัวเลยว่า พญามัจจุราช จะมาเยือนตนเมื่อไหร่บ้างก็กำหนัดเพลินอยู่ ในอารมณ์อันแสนสุข บ้างก็วุ่นวายไปกับการแก้ไข ปัญหาเรื่องปากท้อง ให้แก่ตนและครอบครัวอย่างไม่รู้ตัวเช่นกัน ใครหนอช่างสนุกสนานกับเกมชีวิตที่ต่างเชื่อกันว่า "พรหมลิขิต" ช่างไม่ เห็นใจกันเลย หรือว่า เขาเหล่านั้นต้องวุ่นวาย กับชีวิตกันแค่ไหน นักประพันธ์บทเพลงถึงกับ แต่งเพลงท้าทายว่า "ใยพระพรหมนำฉันให้มาได้เจอ ฯ..." แหละยังมีผู้คน อีกมากมาย ที่มิได้เชื่อพระพรหมหากแต่เขาเหล่านั้นเชื่อในเรื่องของกรรม ว่าคนเราถูกกรรมเท่านั้น ที่เป็นเหตุกำหนดชีวิต ให้คนเราต่างมีกรรมเป็นของๆตน ใช่เลยฉันเองนี่แหละเชื่อกรรม เพราะกรรมคือ การกระทำ ที่เกิดขึ้นจากตัวเราเองและย่อมส่งผลให้เป็นวิบากแก่เราทุกๆคนไม่ว่าใครเชื่อกรรมหรือไม่ก็ตาม "กรรมยุติธรรมเสมอ" ลองสังเกตง่ายๆจากชีวิตคนทั่วโลกมีใครสักคนไหมที่รอดพ้นอุ้งมือมัจจุมารได้ (ความตาย) คนทั่วๆไปเกิดมาแล้วก็ต้องตายด้วยกันทั้งนั้นการตายมีเหตุที่ทำให้ตาย เหตุนั้นก็คือ ๑. ตายเพราะหมดกรรม ๒.ตายเพราะหมดอายุขัย ๓.ตายเพราะหมดทั้งกรรมและอายุขัย ๔.ตายเพราะมีกรรม (วิบากอกุศล) มาตัดรอน ไหนละพรหมลิขิตช่างมีอำนาจมากมายเสกสรรปั้นแต่งได้สารพัด แต่กลับมาพ่ายแพ้สิ้นเชิงต่อกรรมเหล่านี้ "ตื่นเถิดชาวไทย อย่ามัวหลับใหลลุ่มหลง" บทหนึ่งของเพลงปลุกใจ นอกจากจะปลุกให้รักชาติแล้ว ยังสามารถนำมาปลุกผู้หลับต่อแสงพระธรรม ให้ตื่นขึ้นมาเข้าใจเรื่องราวตามเหตุผลอันประกอบไปด้วยปัญญา เพื่อพาชีวิตไปสู่สันติสุขคือพระนิพพาน จะได้ไม่ต้องเดินไปมาวกวนซ้ำๆซากๆอยู่บนเส้นทางสายกรรมนี้ต่อไป. ....ด้วยความปรารถนาดี ...จากพี่ดอกแก้ว..
30 เมษายน 2547 05:59 น. - comment id 73762
งานนี้เห็นท่าจะร้องเพลง...พรหมลิขิตบันดาลชักพา...ให้พีฟังไม่ได้ซะแล้ว คงจะร้องเพลงนี้แทน...ข้าขอลิขิต ชีวิตข้าเองไม่เกรงดินฟ้า... มีงานมานำเสนอหลายคนหลายรูปแบบให้ได้อ่านเป็นการดีครับ งานของพี่มีสาระประโยชน์มากครับ อ่านแล้วบางทีเราก็ได้หยุดคิดบ้างสักนิด ก่อนจะทำอะไร เป็นการเตือนสติเราได้เป็นอย่างดีครับ
30 เมษายน 2547 11:02 น. - comment id 73768
ขอลอกข้อความแบบคุณชัยชนะแล้วกัน แต่เพิ่มหน่อย ใครไปสวรรค์ก่อนก็อีเมล์มาเล่าแล้วกัน อรุโณทัย อาภาภัส
30 เมษายน 2547 22:47 น. - comment id 73784
@...ชัยชนะ... สาระวันละนิดจิตแจ่มใส มากเกินไปจิตนั้นพลันผวา ทีละน้อยใช้ประโยชน์ได้ทุกครา ยังดีกว่ามากเกินไปไร้ผลงาน สวัสดีและทักทายเป็นกลอนก็แล้วกันนะ ..คงไม่ต้องร้องเพลงอะไร ....เพราะ ข้ากระทำแต่กรรมดี มีหรือจะกลัว... ขอบคุณนะคะน้องชายคนดี..(ในความรู้สึกของพี่นะ)
30 เมษายน 2547 22:51 น. - comment id 73785
@...อาภาภัส... ไปแค่สวรรค์นั้นใกล้มาก เหมือนเดินจากท่าช้าง-สนามหลวง เปลี่ยนเป็นจะตะโกนมาบอกดีกว่านะ...จะได้มั่นใจว่า ..สวรรค์มีจริง