วันนี้ก็เหมือนทุกวันนั้นละตอนค่ำๆผมก็ออกไปเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆเล่นกันตั้งแต่ 4 โมงเย็นจนทุ่มกว่าๆ ไม่รู้เล่นอะไรกันนักหนา แทนที่จะเอาเวลานี้ไปจีบสาวหรือทำอย่างอื่นที่มันสนุกกว่านี้ ไม่รู้อะไร วิ่งแย่งกันเตะไปเตะมา เล่นทุกวันก็ใช่ว่าจะเก่งขึ้น จะบอกว่าลดน้ำหนักแต่ยิ่งเล่นก็ยิ่งกิน เหมือนเดิม แต่ก็เคยมีพักหนึ่งที่ผมเปลี่ยนชนิดกีฬาเล่นเคยไปตีปิงปองตีแบดกับเพื่อน เพราะเพื่อนมันแอบชอบคนอึ๋มๆคนหนึ่ง เธอมาตีแบดประจำ ผมเปิด FM ฟังเบาๆ แล้วเดินเข้าห้องน้ำพร้อมผ้าขนหนูผืนหนึ่ง จริงๆผมไม่อยากเรียกมันว่าผ้าขนหนูหรอก แต่ช่างเหอะมันจะเป็นขนอะไรก็ช่าง แต่ผมก็ยังใช้มัน วันนี้ผมคิดว่าใช้เสร็จแล้วจะชัก ผมคิดว่ามันคงดีใจถ้าผมทำตามที่ผมคิด ผมหิวแล้วอาบน้ำเสร็จผมคงออกไปกินข้าว กระเพราหมูกรอบครับ ผมสั่งแม่ค้า เอาไข่ดาวไหมคะ แม่ค้าถามกลับ เอาก็เอาครับ ผมไม่รู้จะตอบยังไงดีมากกว่าคำนี้จริงๆ จะปฏิเสธไม่เอาหรือก็ยังไงอยู่ จะบอกว่าเอาครับก็ยังไงอยู่ ผมไม่เข้าใจเหมือนกันว่ายังไงอยู่ของผม ผมคิดยังไง แต่ผมก็คิดว่ามันเป็นคำตอบที่ดีที่สุดในตอนนั้น สักพักกระเพราหมูกรอบพร้อมไข่ดาวก็มา ผมจิบน้ำก่อนลงมือเสวยอาหารที่วางอยู่ตรงหน้า มันเป็นอาหารอย่างเดียวที่ผมสั่งประจำ ผมไม่รู้จะสั่งอะไรดีเมื่อเดินเข้าร้านอาหารตามสั่ง ถ้าร้านไหนมีเมนูมาให้ก็พอได้สั่งอย่างอื่นบ้าง แต่กระเพราหมูกรอบก็ไม่เคยทำให้ผมผิดหวัง และวันนี้ก็เช่นกัน วันนี้ไข่ดาวช่วยให้กระเพราหมูกรอบของผมมีรสชาติมากขึ้น กินเสร็จผมหยิบทิชชูเช็ดมุมปาก ยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม แล้ววางลงบนโต๊ะเบาๆ ผมนั่งต่อไปสักพักเพื่อที่จะมั่นใจว่าหมูกรอบที่ผมเสวยในวันนี้ ลงไปถึงกระเพาะผมแล้ว ผมชำเลืองโต๊ะข้างๆแล้วลุกขึ้น เลือนเก้าอี้ให้ชิดโต๊ะแล้วเดินไปหาแม่ค้าเพื่อจ่ายเงิน เท่าไรครับ ผมถามแม่ค้ามือก็ล่วงกระเป๋าเงิน 20 บาทคะ แม่ค้าตอบ มือแก่ก็ยังคนข้าวผัดที่กระทะ 20 บาทหรอครับ ผมย้ำคำตอบแม่ค้า ผมยื่นธนบัตรใบละ 20 ส่งให้แม่ค้าแล้วเดินออกจากร้านพร้อมๆกับคำขอบคุณของแม่ค้า วันนี้ผมเดินกลับหอพร้อมกับรอยยิ้ม ผมไม่รู้ว่าผมยิ้มเพราะอะไร ผมอาจดีใจ แต่ผมก็ยังไม่รู้ว่าผมดีใจเพราะอะไร อะไรทำให้ผมอารมณ์ดี วันนี้ตอนเย็นผมอาจชันโวไป 2 ลูกก็จริงแต่ผมก็ดีใจไปแล้วในตอนนั้น หรืออาจเป็นเพราะกระเพราหมูกรอบ แต่ผมก็กินแทบทุกวันไม่เห็นจะน่าตื่นเต้นอะไร อาจจะเป็นไข่ดาว ใช่แน่ต้องเป็นไข่ดาวแน่ๆที่ทำให้ผมอารมณ์ดี แล้วไข่ดาวมีอะไรวิเศษกว่าอย่างอื่นละ ถึงทำให้ผมอารมณ์ดีได้ คงไม่ใช่ไข่ดาวหรอกแต่อาจจะเป็นแม่ค้า หรือไงหรืออะไร .. ผมเดินอมยิ้มกลับหอพักพร้อมกับกระเพราหมูกรอบ .. ไข่ดาว จานละ 20 !..
28 เมษายน 2547 15:00 น. - comment id 73709
5555555555 โหหหหหหหหหหหหห ชอบของฟรีก็ไม่บอกอะ เด๋วส่งไข่ดาวมาให้นาคุณวิจิตร อยู่หอพักด้วยอะ ที่ไหนอะ สุขใจได้กินไข่ดาวฟรี ๆ อย่าเผลอไปกินไข่แดงเข้าหละ ประเดี๋ยวจะว่ามัดหมี่ไม่เตือนอะ
28 เมษายน 2547 17:35 น. - comment id 73715
ถึงคุณวิจิตร อ่านจบแล้วค่ะ ตั้งชื่อเรืองว่า \"โชคดี ๒๐\" ....??? อรุโณทัย อาภาภัส
28 เมษายน 2547 21:46 น. - comment id 73725
คุณเรนเปลี่ยนให้ระกาน...นะคะ.. ไข่ดาว..กระเพรา..หมูกรอบ... ขอบอก..อาหร่อย..จัง.. กินแล้ว.. โห้ยย..ได้พลัง.. จ่ายตังค์.. แม่ค้าพลั้ง..มัวมอง..หนุ่มหล่อ..อะดิ!!..
28 เมษายน 2547 21:47 น. - comment id 73726
เรนขำ.. คำเตือน..พี่มัดหมี่จัง.. นะคะ..
29 เมษายน 2547 16:36 น. - comment id 73740
555555555555555 เข้าใจความรู้สึกค่ะ
29 เมษายน 2547 18:24 น. - comment id 73744
ขำดีค่ะ ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเหมือนกันอ่ะนะ...อิอิ
29 เมษายน 2547 20:51 น. - comment id 73754
ดีใจด้วยค่ะ ได้กำไรตั้ง5 บาท 5555
30 เมษายน 2547 08:02 น. - comment id 73763
เขียนได้สนุกดีนี่ แต่ผมว่าน้องวิจิตร จะได้กำไรเยอะมากหน่อย เพราะอาหารประเภทไข่มีอะไรน้า ครอเลตเตอรอนอะไรนี่แหละมาก ทานมากไม่ค่อยดี ระวังลงพุง เสียความหล่อไปนะครับ
30 เมษายน 2547 15:13 น. - comment id 73774
อ่าาาาา...เมื่อวานมาโพสต์แล้ว มันมะขึ้นน่ะ...จำมะได้แล้วด้วยว่าพูดไรไว้บ้าง แต่ฮาาาาามากเลยค่ะ เขียนพรรณนาได้ดีค่ะ เข้าถึงอารมณ์ฮาเลยนะ ชอบค่ะ แล้วจะติดตามผลงานไปเรื่อยๆนะ
2 พฤษภาคม 2547 21:46 น. - comment id 73832
20 บาทเองหรอเนี่ย กระเพรา หมูกรอบ + ไข่ดาว..ถูกจัง