ปฏิบัติธรรม 2

sun strom

ตกกลางคืน หลังจากทำวัตรเย็นเสร็จ  เราก็เข้ากรด นั่งกัมฐาน กลางคืนค่อยดีขึ้นบ้าง ไม่เหนื่อย ไม่ง่วง นั่งได้ยาว 1 ชั่วโมง ไม่ต้องเปลี่ยนท่านั่ง หลังจากนั้นก็ลุกขึ้นมาเดินจงกลม ก็ดีขึ้นอีกแหละ เดินได้ไม่ติดขัดอะไร
                เช้าวันใหม่ เป็นวันที่ 3 ที่เราเข้าปฏิบัติธรรม วันนี้ทำวัตรเช้า มันเย็นจับจิต สงบบอกไม่ถูก ทราบแต่ว่า การท่องบทสวดมนต์ มันลื่นไหล ไม่ติดขัด  ซึ่งเริ่มตั้งแต่ คำบูชาพระรัตนตรัย  ต่อด้วย ปุพพภาคนมการ  ตามด้วยนโม   ตัสสะ 3ครั้ง  แล้วเริ่มสวดบท พุทธาภิถุติ  บทธรรมาภิถุติ  บทสังฆาภิถุติ บทรตนัตตยัปณามคาถา บทสังเวคปริกิตตนปาฐะ  ไม่เคยทราบว่าตัวเองชอบแบบนี้ การสวดมนต์คนส่วนใหญ่บอกว่าน่าเบื่อ แต่สำหรับเรา มันเหมือนขึ้นสวรรค์ เสียงสวดมนต์มันก้องกังวาน นุ่ม  แผ่ว ไปตามจังหวะที่ท่อง เราไม่ทราบว่าเวลานี้เรามาถึงจุดไหน จนกว่าหลวงพ่อท่านจะอธิบายให้ฟัง
                 วันนี้ ใคร่ขอลงรายละเอียดในความรุ้สึกที่เกิดขึ้นระหว่างที่นั่ง เดิน 
               หลังจากสวดมนต์เสร็จ เราเดินกลับที่พัก ลงมือนั่งวิปัสสนากัมมฐาน ที่ผ่านมาสองวัน เรามีอุปสรรคมากมาย ทั้งปวดศีรษะ ง่วงนอน หลวงพ่อท่านย้ำเสมอว่า ให้ทำตัวให้ว่าง เราไม่ทราบว่าการทำตัวให้ว่าง ทำอย่างไร ก็เราว่างแล้วนี่นา ไม่ได้ทำอะไร แล้วยังตั้งใจปฏิบัติอีกต่างหาก มาทราบทีหลังโดยบังเอิญว่า ว่างในความหมายของหลวงพ่อ คือทำจิตให้ว่าง ร้อนไม่คิด หนาวไม่คิด ไม่ยึดติดสิ่งใด สิ่งหนึ่ง  วันนี้เรานั่งกัมฐานด้วยความโล่งโปร่ง ตัวเบาหวิว ๆ ไม่เหนื่อย เราไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น  รู้สึกแต่ว่า เรานั่ง 2 ชั่วโมงติดต่อกันได้โดยไม่เหนื่อย ไม่ง่วง จิตใจเบา กายเบา เวลาเดิน จะทราบว่าเวลานี้เรากำลังเดิน ไม่เดินเหมือนความเคยชินเหมือนแต่ก่อน ไม่ปวดขาอีกแล้วนะคะ นี่หรือเปล่าที่เค้าเรียกว่า สุขกาย สบายใจ เป็นแบบนี้หรือ  ก้อถามตัวเองในความคิดตลอดค่ะ
                วันนี้หลังจากที่ทานข้าวเสร็จ เรารีบกลับที่พัก เราใคร่ทราบว่า ต่อไป เราจะเปลี่ยนอะไรอีก นี่ก็อีกแล้วซิที่เราติด ติดอยากรู้ ก็หลวงพ่อท่านสอนทุกวันนะคะว่า จงทำตัวให้ว่าง เราก็มาติดอีกแล้ว จะไปถึงไหนป่าวน้าาาาาาาา 
                ต่อวันที่  4 นะคะ				
comments powered by Disqus
  • ก่อพงษ์

    28 เมษายน 2547 12:24 น. - comment id 73707

    อนุโมทนาด้วยครับ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    28 เมษายน 2547 14:41 น. - comment id 73708

    อนุโมทนาสาธุ .. โยม .. โยมรู้ตัวหรือป่าว ว่าโยมกำลังเป็นขวัญใจหลวงพี่ 
    
    
    ***วันนี้วิจิตรเขียนเรื่องสั้นด้วยครับ เข้าไปอ่านให้วิจิตรหน่อยละ .. เข้าไปอ่านตอนเย็นๆก็ได้ .. มาม่าที่ซื้อไปแอบกินหมดยังละ .. ถ้าหมดวิจิตรเอากระเพราไข่ดาวมาฝากด้วยละ
    
    เมื่อวานไอ้ที่วิจิตรโพสไปเยอะๆเพราะวิจิตรมีเรื่องเขินๆเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับบทกลอนเลยโพสให้มันหมดๆ จะได้แต่งใหม่ ต้องขอบคุณคุณมัดด้วยละที่เวะเยี่ยมวิจตรประจำ .. ยังไงถ้ามาม่าหมดก็บอกวิจิตรแล้วกัน
    
  • มัดหมี่ค่ะ sun strom

    28 เมษายน 2547 15:04 น. - comment id 73711

    ขอบคุณค่ะพี่พงษ์ ที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ
    
    
    แต่กับคุณวิจิตรนี่ดิ
    ไม่รู้ว่าอย่างไรดี ก็แหมมมมมมมม
    มาม่าไม่ได้พกไปด้วย
    มีแต่ไวไวอะ
    
  • อาภาภัส

    28 เมษายน 2547 17:51 น. - comment id 73719

    ถึงน้องมัด
    
       พี่ว่ากว่าจะจบ  พี่ต้องสวดบท ที่มัดว่าได้เลย 
    
     ล้อเล่นนะ
  • namsai

    28 เมษายน 2547 20:36 น. - comment id 73724

     ...สมาธิน้องมัดก้าวหน้า
    
    จริงๆแหละ ยอดเยี่ยมเลยค่ะ กายเบาใจเบาแล้ว
    
    นะ  เพราะใจของน้องมัดใส เลยทำให้จิตรวมได้
    
    เร็ว นิ่งได้เร็ว พี่นั่งสมาธิทุกวันไม่เคยขาด กว่า
    
    จะได้อย่างน้องมัท ยังใช้เวลานาน...
    
              การสวดมนต์ ไหว้พระ เป็นส่วนหนึ่ง ทำ
    
    ให้ใจเรานิ่งขึ้น แล้วถ้าสวดให้เสียงออกมา
    
    จากกลางท้อง ไม่ใช่เสียงที่ออกจากลำคอนะ 
    
    รับรองเสียงสวดมนต์เพราะกว่านี้ เหมือนนัก
    
    ร้องเขาร้องเพลง เสียงเขาจะขึ้นมาจากกลางท้อง
    
    นะคะ มันจะมีพลัง...
    
     ..........เอ........
    
    พูดมากไปหรือเปล่าหนอ....
    
    **--**
    
    อนุโมทนาบุญ ด้วยนะคะ ...
    
    ...
  • ชัยชนะ

    29 เมษายน 2547 06:22 น. - comment id 73730

    ให้ข้อคิดที่ดี หลาย ๆ อย่างครับ
    การกระทำบางอย่างเราอาจมองเห็นน่าเบื่อหน่าย
    แต่ถ้าเราทดลองทำด้วยเองอาจเพลินไปด้วยก็เป็นได้
    
    อ่านของน้องวิจิตรอดขำไม่ได้ เคยกิน ๓ ครั้ง ลดเหลือ ๒ คาบ มิหิวแย่หรือครับ
    
  • วิจิตร ภู่เงิน

    30 เมษายน 2547 13:38 น. - comment id 73773

    เอาไวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาส่ง ครบลังหนึ่งพอดี

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน