ความเป็นเพื่อนของเราเกิดจากลิควิด (จริงๆนะ) เรียกว่าลิควิดเสื่อรักอ่ะก็เธอนั่นแหละยืมเราทุกคาบเลย ก็ด้วยความที่เราน่ารัก ใจดี และมีน้ำใจ เราก็เลยให้ยืมทุกคาบ (ด้วยเหมือนกัน) ตอนนั้นก็คงตอนเปิดเทอมมั้งตอน ม.4 วันที่18 มั้ง ยังคิดในใจว่าไอ้แว่นนี้ยืมเราบ่อยจังแต่ก็ไม่กล้าบ่นอะไรมันไปเพราะยังไม่ค่อยรู้จัก แต่แปลกที่ค้นๆหน้ามันจังแฮะ (บุพเพสันนิวาศ) พอได้รู้จักว่าชื่ออะไรก็ยังเฉยๆอยู่นะ (ไม่หล่อยังไม่โดน) ไม่ได้สนใจไม่อยู่ในสายตาเลยนะตอนแรกอ่ะ ก็หมอนี่อ่ะดูยังไงก็ธรรมด๊าธรรมดา เฉิ่มๆ เอ๋อๆ ใส่แว่นด้วยแหละ (นึกภาพแล้วขำดิน่ะ) หลับทุกคาบเลยให้ตายเหอะนี่หรือคนที่จะทำให้เราหวั่นไหวพอเราโดนย้ายมานั่งหน้าหมอนี่ ก็เลยเริ่มคุยกันมากขึ้นบวกกับทำงานกลุ่มด้วยกันตลอดก็เลยเริ่มสนิท เริ่มโดนใจและเริ่มเห็นคุณค่า เรื่องดีๆมากมายจึงเริ่มต้น ( อ่านต่อตอนหน้าตามที่ใจสั่งมา )
เด็ก(บ้าน)นอก 23 เม.ย. 2547 15:39 น. - ID 2314 
822
3
0
23 เมษายน 2547 15:42 น. - comment id 73485
น่ารักดี
23 เมษายน 2547 15:43 น. - comment id 73486
เรื่องราวจะเป็นยังงัยต่ออ่ะเนี่ยอยากรู้จิง
24 เมษายน 2547 09:34 น. - comment id 73514
เพราะลิควิด ทีเดียวนะนี้ อย่าซื้อไปฝากนะคะ เดี่ยวเขาจะหายไป อิอิ
24 เมษายน 2547 18:46 น. - comment id 73556
....ขอกลับไปเป็นเด็กสักคาบนะ อ่านแล้วหัวใจออนแอร์เลย ต้องติดตามแล้ว อรุโณทัย อาภาภัส
25 เมษายน 2547 10:30 น. - comment id 73587
ขอบคุณทุกความเห็นครับโผม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ