..... อากาศยามเช้ายังคงละมุนละไม ขอบฟ้าทางด้านตะวันออกยังคงปรากฏเพียงสีชมพูจางๆ แต้มีฟ้า อีกนิด เติมสีขาวอีกหน่อย เจือสีทองอ่อนๆ หากใส่สีฟ้าให้มาก ความเย็นตารวมตัวโรยอ่อนในหัวใจ ไม่ใช่อ่อนล้า หรือไร้หวัง แต่มันกุ๊กกิ๊กกับหัวใจให้แหงนมองพร้อมกับส่งรอยยิ้มนิดๆในสีหน้า ...คงใช้ได้นะสำหรับชีวิตยามเช้าในวันนี้ ...กระดาษสีขาวก็คือแผ่นฟ้า ใจทีตรึกตราก็คือดินสอที่แต่งวาด ปลายอีกด้านแห่งดินสอเป็นพู่กันที่ละเลงสีให้ชีวิตให้หัวใจ ฉันลงมือวางวาดหัวใจสวย รักจรายเจิดฉวีไม่มีหมอง อยากให้คนของหัวใจได้ไตร่ตรอง คอยเฝ้ามองยิ้มแย้มให้แจ่มใจ หยอดสีแดงแฝงสีอ่อนฉอ้อนรัก พรหมาทักมิหลบสยบไฉน ลอยล่องฉิวราวพริ้วระเริงไพร ให้วันใหม่มีค่าทั่วหน้าเทอญ จรดปลายใจจิกลงในกระดาษฟ้า ลากเลื่อนลายเส้นทีละนิดไต่ขึ้น หักมุมโค้งเป็นร่องแล้วลากต่อวนกลับมาให้จรดใจ กว่าบทบาทชีวิตจะลุไปในหนึ่งวัน หัวใจนับพันนับหมื่นดวงรอนแรม ดุ่มเดิน หรือ เร่งรีบ ก็จงมีแสงแห่งความรักอันน่าพิศมัยไว้ด้วยเถิด ความรักในทุกรูปแบบเป็นสิ่งามงด ดุจดังเราหยอดสีสวยให้เจ้ารูปหัวใจยามนี้ ไออุ่นแห่งหัวใจเบ่งบานล่องลอยจากในใจ แบ่งมาฝากให้เป็นไมตรียามเช้านี้ หลบมุมหวานๆมาทานปาท่องโก๋กันนิด สบตาติ๊ดๆกับใครสักคน แล้วก็ปนด้วยรอยยิ้ม ชิมกาแฟก็จะรู้สึก....อือม์ อร่อยนะวันนี้ ...เอนหลังพิงเก้าอี้ ให้อยู่ในกิริยาสบายๆ ทำตาประกายย้อนหัวใจไปหาสิ่งที่ทำให้หัวใจมีพลัง มีรอยยิ้ม มีความอ่อนโยน มีความหวังดี ให้รามตัวเป็นแต่ดีๆๆๆๆๆๆๆ แล้วไขประตูหัวใจให้ดัง แกร็กๆๆๆๆๆ ปล่อยปนมาในสายลม ให้มันไปชม ไปชื่นไปยื่นให้ หัวใจอื่นได้รู้สึกเช่นเดียวกัน ....โอ เกิดอะไรขึ้น เสียงฟ้าร้องครึนๆๆๆ ฝนจะตกเหรอ ขอให้ตกเป็นลีลา แห่งเพลงรักเถิดนะ เมื่อยามที่เจ้าหยุดหยดหยาด ดวงตะวันจะเริ่มฉายแสงแรงขึ้น รุ้งสวรรค์จะได้เยือน และแต่งแต้มฟ้า และทางฝันให้ เบิกบานทุกห้องดวงใจ หัวใจ....ในกระดาษแห่งฟากฟ้า ไม่ได้โรยเพียงงาเพชรนะ .... หัวใจ...ในกระดาษ เป็นหัวใจติดยิ้ม ติดตา มีขา แล้วพากันเต้นระบำ แล้วจะร้องเพลงอะไรประกอบดีนะ ....สุขกันเถอะเรา.... หรือ.....รักเธอเสมอ..... หรือ...โอ ..เปิด คลื่นกันเองเถอะนะ แต่ขอให้หัวใจงามก็แล้วกัน คิดถึงทุกคนยามเช้า...
22 เมษายน 2547 13:21 น. - comment id 73428
ท้องฟ้าทางนี้...โปร่ง..อากาศกำลังสบายทุกๆวันเพราะเป็นฤดูใบไม้ร่วงแล้วค่ะ....แต่ใจหม่นๆไงไม่รู้สิ...เพระร้องเพลง - - คิดถึง -- บ่อยเกินไปรึป่าวก็ไม่รู้
22 เมษายน 2547 21:48 น. - comment id 73446
ตอบคุณนางสาวใบไม้ นั่นแน่ ต้องให้ผมเขียนจดหมายรักฉบับที่ ๒ ซะแล้วไหม ขอบคุณที่มาขมครับ อรุโณทัย อาภาภัส
22 เมษายน 2547 21:54 น. - comment id 73448
สุขกันเถอะเรา พบชอบมากเพลงนี้ ปลาเจอเพลงนี้ต้องดิ้นทุกตัว ก็ถูกทิ้งลงในหม้อแกง สุกกันเถอะเรา อารมณ์ตั้งแต่เช้านะครับ ผมเห็นด้วยใครที่ตื่นสาย พยายามลุก มามองอากาศตอนเช้า จะรู้สีกสดชื่นแจ่มใสมากครับ
23 เมษายน 2547 00:26 น. - comment id 73457
ขอชมผลงานพี่ภัส นะครับ กลอนเพราะดีนะ ภาษาสวยเหมือนเคย อิอิ
23 เมษายน 2547 03:47 น. - comment id 73462
...ตอบขอบคุณ คุณชัยชนะ ปลากระโดดหย๊อง ลงไปกองในนำแกง ไฟฟอนก่อเร็วแรง แป็บเดียวสุกคลุกข้าวกิน อรุโณทัย อาภาภัส
23 เมษายน 2547 03:49 น. - comment id 73463
....ตอบขอบคุณแม่จิตร เดี๋ยวนี้คำชมยังแจ๋วเลย..ขอบคุณนะ อรุโณทัย อาภาภัส