:: บทสนทนาของหัวใจ : คำสัญญาแห่งรัก ::

นางสาวใบไม้

" ตื๊ด  ตื๊ด  ตื๊ด... "
	เสียงเรียกจากโทรศัพท์มือถือดังขึ้น  ฉันจำได้ว่าวางไว้บนโต๊ะเขียนหนังสือใกล้ ๆเตียงนอนนี่นา   
"  ตื้ด  ตื้ด...  "  
	เสียงนั้นทำให้ฉันต้องเอื้อมมือควานไปรอบ ๆ  
	อ้าว ! แล้วทำไมเสียงมาจากปลายเตียงล่ะ  นั่นเองฉันจึงค่อย ๆกระเถิบตัวไปหยิบโทรศัพท์มากดก่อนวางไว้แนบหู 
" ตื่น ๆ ๆ ๆ ๆ "  
	น้ำเสียงที่คุ้นเคยดังมาตามสายปลุกให้ฉันค่อยลืมตาขึ้น 
" อือออ..เช้าแล้วเหรอ .."  
	ฉันปรือตาด้วยความงัวเงีย  คงพอๆกับน้ำเสียงของฉันนั่นแหละ
" ตีสี่แล้ว "  น้ำเสียงเจือเสียงหัวเราะดังมาจากปลายสาย ทำให้ฉันเบิกตากว้าง
" ห๊า....!!! ..แล้วมาปลุกไรกันตอนนี้จ๊า "
" ..ก็ต้นตื่นแล้วอ่ะ..อ้อก็ลุกสิ - - ตื่นยังเนี่ย "
" อือๆๆ "
" งั้นแค่นี้นะ "
" จ๊า... "  ปลายสายกดโทรศัพท์วางไปแล้ว  แต่ผู้หญิงคนหนึ่งยังจับโทรศัพท์ไว้แนบหู  แล้วหลับตาลงอีกครั้ง..พร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า
 - - - คิดถึง - - - นะ....
- - - - - - - - - - - - - --               - - -- -- - -- - - -- - - -            - - - - - - - - - 
อ้อ  :	หวาดดี - -มานานยังเนี่ย  (น้ำเสียง...สำนึกผิด)
ต้น  :	ไม่นานหรอก...เน็ตตัดไปรอบเดียวเอง>>>>>ประชดนิดหน่อยอ่ะ
อ้อ  :	ว้า..แย่เนาะ..เราให้ต้นรออีกแล้วน่ะ
ต้น  :	ไม่เป็นรายยยย  (ประโยคนี้หล่ะ- - คุ้นหูคุ้นใจ)
อ้อ  :	.....ขอบคุณนะ
ต้น  :	จ๊า
อ้อ  :	เป็นไงบ้าง..สบายดีป่าวเนี่ย
ต้น  :	ก็เรื่อยๆ  อ่ะนะ  (น้ำเสียงนิ่งสนิท)...อ้อละเป็นไง
อ้อ  :	ก็ดีจ้ะ..งานยุ่งนิดหน่อย
ต้น  :	ไม่เจอหลายวันเนี่ยไป..ทำไรมาบ้างป่าว
อ้อ  :	ทำไรเหรอ
ต้น  :	ก็ - - เดินชนโน่นชนนี่อ่ะ..
อ้อ  :	ป่าวนิ....ไม่มีไร
ต้น  :	แน่ใจเหรอ
อ้อ  :	ม้างงง
ต้น  :	ว่าแระ...อิอิ >>>>>สะใจมั้งเนี่ย
อ้อ  :         ไมอ่ะ..สะใจเหรอ  (((รู้ทันหรอกน่า)))
ต้น  :	http://www.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=441
อ้อ  :	ต้น.......  พรุ่งนี้อ้อเดินทางแล้วนะ  ((ทำไมมือสั่นอ่ะ..แปลกจริง))
ต้น  :	...อืม....
อ้อ  :	- - - - - - - - - - - 
ต้น  :	ดูแลตัวเองนะ  จำที่บอกได้ใช่มั๊ย
อ้อ  :	ฮื่อ...จำได้ - - จำได้หมดแหละ  >>>>พยักหน้าหงึกๆๆ
ต้น  :	อดทนนะอ้อ...และต้องมีความหวัง...อย่ากลัว..รู้ป่าว
อ้อ  :	- - - - - - - - - - 
ต้น  :	เงียบไม  รับปากก่อนสิ
อ้อ  :	....อืม
ต้น  :	แล้วก็กลับมานะ..กลับมาให้ได้
อ้อ  :	จะพยายามนะ
ต้น  :	กลับมาแล้วต้นมีไรจะบอก...
อ้อ  :	 - - - - - - - -
-------------------------------------------------------------------------------------------- 
11  มีนาคม 2547
.....ต้น...
 	 คิดถึงจัง  สบายดีรึป่าวจ๊ะ...วันนี้เป็นวันดีอีกวันที่อ้อได้มีโอกาสลืมตา...แม้ว่าตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดก็ตาม - -ช่วงนี้รู้สึกว่าอาการปวดตามข้อจะมากขึ้นเรื่อยๆ  จนบางทีแทบจะขยับตัวไม่ไหว...อืม..วันนี้มีเพลงฟังแล้วล่ะ
คุณพยาบาลคงเอาวอล์คแมนออกมาจากล็อกเกอร์ข้างล่างมาวางไว้ให้ตามที่รับปากไว้ตั้งแต่เย็นวาน  คราวนี้ก็ได้ฟังเพลงสมใจซะที.....เพลงคิดถึง...ไงต้น...ไม่ได้ฟังตั้งหลายวันแน่ะ...แต่รู้งี้ไม่เอาดีกว่า..ก็สักพักคุณพยาบาลก็ขึ้นมาพร้อมกับข้อแลกเปลี่ยนที่เล่นเอาคนฟังหน้าแหยไปทีเดียว ก็คุณเธอบอกว่าเพื่อแลกกะการได้ฟังเพลงก็ให้เธอฉีดยาระงับปวดซักเข็มนึง....
ทำไงได้อ่ะ..เจ็บตัวอีกตามเคย...แต่ก็ได้ฟังเพลงแล้ว...ฟังจนหลับเลยหล่ะ
	ดีจังที่ตื่นมาอีกทีน่ะมันไม่เจ็บตรงไหนเลย..อ้อก็เป็นปกติดี..เลยมานั่งเขียนเมลหาต้นเนี่ย...2 - 3 วันมานี่..พบรอยเขียวๆเป็นจ้ำๆ....เพิ่มอีกหลายที่..จากต่ะก่อนน่ะมีบ้างบริเวณท้องแขน..กะข้อพับ..ไรงี้....เดี๋ยวนี้ตอนส่องกระจกก็เห็นเป็นรอยจาง ๆ บนหน้าผาก....ไม่น่าดูเล้ย..ว้าๆๆๆ  นี่ยังจะห่วงสวยอีกเหรอ..เนี่ย...อืม..คุยเรื่องสนุกๆดีกว่านะ..อะไรดีล่ะ...อ๋อ..เมื่อกี๊...อ้อฝันอีกแล้วล่ะ..ที่เดิมเลย..ทุ่งดอกไม้...สงสัยเพราะนั่งมองดอกไม้ริมหน้าต่างทุกวันแหงๆแต่ในฝันน่ะมันสวยจริงๆ นะ คราวนี้พิเศษหน่อยตรงที่ถือว่าวอยู่ในมือด้วย  สีสวยเชียวล่ะ...ปล่อยได้สักพักเท่านั้นมันก็ลอยละลิ่วสูงขึ้น ๆ ..พยายามรั้งมันลงมาจนเจ็บมือเลยล่ะ...แต่มันก็ขาด..แล้วลอยหายไป.....ใจหายไงไม่รู้สิ....ตกใจตื่นมาเหงื่อโชกเหมือนกะทุกทีนั่นแหละ...เป็นเรื่องปกติซะแล้วที่ตื่นด้วยอาการแบบนี้น่ะ......
ถ้าคุยกะต้น...ก็คงบ่นเหมือนทุกทีว่า...แค่ความฝันน่ะอย่าคิดมาก....จ๊า...อ้อก็ไม่ได้คิดไรมากหรอก..ฝันก็คือฝัน...
	....อืม... เล่าไปเยอะแยะ...เบื่อป่าวไม่รู้....ก็ต้นหายไปเลยน่ะ...เป็นไงบ้างทำไมไม่เมลหาอ้อเลยล่ะ..อ้อรอเมลต้นทุกวันเลยนะแต่ต้นคงไม่ว่าง...เลยวันหยุดมาแล้วก็คงเริ่มทำงานแล้วใช่มั๊ย....ไม่เป็นไรจ้ะ....ยังไงอ้อก็รอต้นอยู่ที่เดิมนะ---รอเสมอแหละ---รอฟังคำว่าคิดถึงจากต้นไง
											                                                         อ้อเองจ้ะ
                                                    
	                  หลับตาลงยังรู้สึก ท่ามกลางความอ้างว้างในหัวใจ
                                         ค่ำคืนยาวนาน กับความเดียวดาย
                                                                   และลมหายใจที่ว่างเปล่า
				
12-3-47
เด็กดื้อ..
ต้นก็มารอที่ห้องของเรานั่นแหละ  ถ้าเกิดอ้อมาแล้วต้นไม่อยู่   อ้อก็จะเห็นห้องแล้วคงเข้าไปเหมือนเคย
วันนี้ต้นก็มารอ ทั้งเช้าเที่ยง  เย็น  หายไปไหนหว่า  ยัยกึ่ม  จนหิวอ่ะนะ  เลยออกไปกินข้าว
อ้อ คืนนี้ต้นคงไม่ได้เข้ามานะ  พรุ่งนี้ถ้าห้องก็จะหายไปก็แสดงว่าอ้อมาแล้ว   เป็นห่วงนะ  เด็กดื้อ
กินยาตามเวลารึป่าว  อดทนไว้นะ  อย่าลืมที่รับปากไว้ล่ะ
ต้นเองทำได้แค่ส่งกำลังใจไปให้เหมือนเดิมนะ
	คิดถึง
				.....................................
                        อยากให้เธอได้สัมผัส กับความห่วงใยที่มีให้เธอ 
                ได้ยินเสียงของพระจันทร์ที่กล่อมเธอฝันดี
                 ให้เธอได้รู้ตลอดไป
			 
13-3-47
อ้อ
กึ่มเอ๊ยย  ไม่เข้าแชตเลยเหรอเนี่ยไปไหนของเค้าหว่า
	คิดถึงนะ
15 -3 -47
อ้อ  รอที่เอ็มป่าว  ต้นเข้าเอ็มไม่ได้เลยอ่ะนะ  แต่ยังรออ้อที่ห้องของเราเหมือนเดิมนะครับ
16-3-47
ยัยกึ่ม
หายไปไหนของเค้า  หลายวันแล้วนะ  คิดถึงนะรู้ป่าว
นัยทึ่ม
17-3-47
อ้อ  เป็นไงบ้าง  เงียบไปเลยนะ  คิดถึงนะครับ
จากนายต้นไม้
  
- - - - - -    - - - - - - -     - - - - - - - -    - - - - - - - - - 
.............................................................................
คุณต้น....คุณได้รับ E- Gard จากคุณอ้อพร้อมข้อความฝากถึงคุณว่า.....
  อ้อ คิดถึงต้นจังเลย      คราวนี้ส่งการ์ดมาให้  ตั้งเวลาไว้ล่วงหน้า 1  สัปดาห์  กลัวว่าถ้าอ้อหายไปแล้วต้นจะเป็นห่วงน่ะ
การ์ดนี่อาจเป็นเมลฉบับสุดท้ายที่อ้อจะเขียนถึงต้น  เลือกรูปสวยๆ มาฝาก  ก็เหงาๆ  เศร้าๆ  เหมือนเคย  พอๆกะชีวิตอ้อนั่นแหละ
ตั้งแต่ทีแรกที่ได้คุยกันแล้ว..เอาน้ำตามาฝากแล้วเลยกลายเป็นภาระตั้งแต่นั้น....วันนี้อ้อจะไม่ร้องไห้อีกแล้วนะ
 แต่อ้อก็อยากให้ต้นเรียกอ้อว่าเด็กดื้อเหมือนเคย   ยังอยากใช้ชื่อต้นอ้อเข้าไปในห้องของเราเหมือนเดิม
...หลังจากรับเมลฉบับนี้...ถ้าต้นไม่ได้รับเมลของอ้ออีก- - ต้นก็ไม่ต้องรออ้ออีกแล้วนะจ๊ะ - -อย่าเสียใจกับการลาจาก
ครั้งนี้.....มันคงดีใช่มั๊ยที่อ้อจะไม่ต้องทนเจ็บปวดอีกต่อไป....ก็เมื่อวันนี้มันเจ็บปวด..ทรมาน..กว่าทุกวัน
อ้อเริ่มเหนื่อยกับการรับยาวันละหลายๆครั้ง...เหนื่อยมากๆ...เลยล่ะ...อย่าโกรธนะที่เด็กดื้อยอมแพ้ซะแล้ว
เพราะมันไม่ไหวแล้วจริงๆ.....ขอโทษที่ไม่สามารถรักษาสัญญาว่าจะกลับไปทวงคำตอบจากต้นได้..ขอโทษจริงๆนะจ๊ะ
อ้อคงไม่มีโอกาสไปที่  "ห้องของเรา"  อีกแล้วล่ะ  แต่สัญญานะว่าจะคิดถึงต้นตลอดไป....อ้อรักต้นนะจ๊ะ...
	
                                              ว่าทุกเวลา ที่เราห่างกันแสนไกล
                                                             ยังมีอีกคำในหัวใจ
                                                  ที่จะบอกเธอ ให้เธอได้รู้และเข้าใจ
                                                 ว่าคิดถึงเธอ เมื่อเราห่างกันแสนไกล
                                                        มีคำหนึ่งคำจะพูดไป......
                                   ให้เธอได้รู้ จะแทนความหมายความห่วงใย
                                                              ฉันคิดถึงเธอ
 ......ก็ฉันมีเพียงเธอ..........
------------------------------------------------------------------------------- ----