* ๒๗ * ๏หนักแน่นในที่มา.ของลูกยอ๚

tiki

๏  ลูกยอ...แด่ใจน้อยน้อย  ๚ 
                ๏   ก้าวเข้ามา....แต่ละคน...ดูหม่นนัก
หอบความรัก...หอบกันมา....อัธยาศรัย
มาที่นี่.....เขียนทุกที....ที่กลอนไทย
จะแบบไหน....ขอต้อนรับ...ประคับประคอง๚ 
 
                 ๏   สองมือนี้....ที่พลีให้....ในหน้านี้
คือมือที่....คอยดูแล...จะปกป้อง
จะคอยให้.....หัวใจน้อย....ค่อยปรองดอง
รักเพื่อนผอง.....ทุกงานกลอน....ไม่คลอนแคลน ๚ 
             ๏   จะกลอนบ้าน...กลอนร้านถิ่น....ชีวินไหน
จะกลอนหก เจ็ดอะไร...แปดสุดแสน
จะกลอนเก้า...จะกลอนสิบ...หยิบรำแพน
จะสิบเอ็ด...สิบสองแม้น....ยาวกว่านั้น ๚ 
               ๏   ทุกรูปแบบ....ทุกลีลา...มาที่นี่
คนคนนี้....คอยยืนข้าง....อย่าประหวั่น
คอยส่งให้....กำลังใจ...เป็นสำคัญ
อย่าผลุนผลัน...อย่าผลีผลาม...ต้องตามคืน ๚ 
              ๏   คือลูกยอ....ที่ทอให้....ใจเป็นสุข
คือไร้ทุกข์.....คอยห่มให้...ใจอย่าฝืน
คือสนุก....ซึ่งได้เห็น...เป็นบทยืน
แต่ละคืน....แต่ละวัน....สรรค์ลูกยอ๚ 
 
                   ๏  ใจน้อยน้อย....ของคุณนั้น....ฉันถนอม
ยุงอย่าไต่.....ไรอย่าตอม.....ขอค้อมศอ
เข้ารองรับ....ดาบที่ฟัน....มาบั่นคอ
ใครเคยท้อ.....รับลูกยอ.....นี้ไปที๚ 
 
                   ๏   ที่สรรค์ให้....สานหัวใจ....ใครน้อยน้อย
ถักทอร้อย....กลอน-โคลง-ฉันท์......กาพย์ เรืองศรี
มาเถิดมา....เขียนไปกัน.....สรรค์พจี
รจนี.....กี่จังหวะ.....จะดูตาม๚ 
 
                  ๏     ใครเขาว่า....บ้าลูกยอ....อย่าท้อถอย
พัฒนา....วันละน้อย....ค่อยค่อยถาม
จะร่ำเรียน....จะเขียนอ่าน...สานกลอนงาม
ให้สยาม.....ได้ร่ำลือ.......คนถือยอ ๚ 
                      ๏   พี่ปลูกไว้....ไม้ต้นนี้....ที่ยอยศ
ให้ปรากฎ......ให้สืบไว้......จากใจหนอ
เป็นกลอนเก้า.....อ่านยาวนัก.....จักร้อยทอ
งามละออ......กลอนเก้าไทย......ไว้ยอคน ๚ 
                      ๏มาเถิดน้อง.....ผู้ปองรัก...อักษรศรี
สานไมตรี...ที่กลอนงาม...อย่าฉงน
กลอนลูกยอ...ล้อคนงาม....ทุกทุกคน
ยอยศใคร....ก็ยศคน...คือคนไทย   ๚ะ๛ 
 ๏  ด้วยรักเพื่อนพ้องพี่น้องไทยทุกคน
เชิญมาดลยลกลอนไม่มีหลักการ 
กลอนธรรมดา กลอนตลาด กลอนชาวบ้าน
จะเพลงฉ่อย เพลงถิ่นฐาน เพลงบ้านใคร เพลงอะไร
ก็นำมาเขียน มาเวียนอ่าน มาสนาน ให้สมญานาม
........สยามกุก....สยามก๊ก...ชาติพันธ์ผู้คนผู้พกความ
ร่าเริงเบิกบานสนุกสนาน...มาแต่ตำนาน
......สยามกก.........
 ๚
 ๏ เราคือไทย...
สิทธิ์เสรีแห่งใจ
มีสิทธิ์ขานไข
ความงามบันลือ
อักขระแห่งใจ
เขียนไปยึดถือ
เขียนงานระบือ
หลักงานแห่งใจ ๚ะ๛ 
 เขียนยาว
ไม่ได้ต้องการ Rating ไม่ได้ต้องการ Fanclub
เพราะเขียนยาว นี้ น่าเบื่อเหลือกระไร นะคะ
กลอน นี้ จะลงกลอนแปดตามความเคยชิน
อยู่หลายครั้ง แต่บังคับตนเอง ให้เขียนกลอนเก้า
ให้คงเห็นเป็นหลักการของงานกลอนเก้า
เชิงงานเก่าครูไทยบางท่านที่จารไว้ในสมัยเดิม
ให้สืบเนื่องต่อไป ด้วยการเล่นคำ สัมผัสกลบทนั้น
งานกลอนเก้าจะสืบทอดงานกลบทไปได้ดียิ่ง
ขอฝาก งานลูกยอ ไว้ยอท่านทุกคนที่นี่ ด้วยความรัก
และนับถือในท่านผู้เขียนผู้รจนางานในที่นี้ทุกท่านค่ะ 
ทิกิ_tiki  ไร้สีสันวรรณะเพศวัย     
ลูกยอ...แด่ใจน้อยน้อย
ลงไทยโพเอ็ม
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_51650.php				

.ในบางขณะที่เข้าออนไลน์เอ็มเอสเอ็น
จะมีเหล่าผู้คนที่ ในสมอง แบกตำราว่าด้วยวิชาการเรื่องโน้นเรื่องนี้ไว้บนศีรษะ
แล้วก็หลั่งคำใส่มาราวห่าฝนให้อีกฝ่ายยอมรับว่าตัวตนอีกฝ่ายมันไร้สาระ
มันไม่มีสิทธิ์มาปะทะ
มาเขียนกลอนจะจะประดาบดะกับผู้คน

            ฉันก็ยังยืนอยู่ตรงนี้
กับเว็บไทยโพเอ็มที่คนเขียนเว็บก็คงสับสน
แต่ ปนิธานเจ้าของเว็บยังคงทน
มี  กำแพงว่างว่าง  ไว้ให้ผู้คน
ใครก็ได้บนถนน
เชิญมายล เชิญมาเขียนบนกำแพง

ทิกิ (อธิบายส่วนนี้เพิ่มเติม 4:30  คือนพฤหัส 22 เมษา สุ่เช้า วันศุกร์ 23 เมษายน 
2547
ทิกิ				

มีคนพวกหนึ่งซึ่งจะเข้ามาอ่าน
ทำตัวราวกับ ประธานกรรมการเวทีประกวดซีสวรรค์  
เดินมาวัดเสียงสระยาวสั้นนับจำนวนเสียงแต่ละบทกลอนนั้น
แล้วทำหน้าสั่นส่ายหัวว่าใช้ไม่ได้

         เขาบอกฉันว่า งานของฉันมันห่วยไร้ความดีทั้งมวล
ไม่สมควรมาเขียนบนเว็บเครือข่าย
 ซ้ำร้ายยังว่าตัวเขานั้นหมดใจ
ไม่อยากเข้ามาวิพากย์วิจารณ์งานใครในเว็บนี้ 

อืมม์นะคะ คุณที่รัก 
ใครจะมาอ่านมาเขียน เขาไม่ได้เก็บเงินนะคะที่นี่ 
เจ้าของเว็บเขาก็จ่ายเงิน ให้พวกเราเขียนฟรีฟรี
ใครอยากเขียนก็มาเร็วรี่มาเขียนเถิดมา  

           พวกเด็กๆอยากเขียน ......
.....อยากมาอ่านบทเวียนภาษา
เขาว่า พวกฉันเป็นแบบอย่างของงานห่วยห่วยนานา
ไม่เป็นไรเชิญว่า...เพราะฉันเขียนมาเหมือนเขียนไดอารี  
เว็บนี้เหมือนสมุดบันทึกของใจฉัน
ใจเด็กเด็กอย่างนั้นอยากจะเขียนทุกสิ่งที่มี 
  ใจเหล่าเด็กอยากเขียนถ้อยวจี
สิ่งสร้างสรรค์เหล่านี้....ใยคนเหล่าคุณจะมาปิดกั้น  

... ..เด็กเด็กไปทำอะไรให้คุณหนักใจกระไรหรือ
เพียงเขายื้ออยากเขียนถ้อยคำที่ใจพวกเขาสร้างสรรค์  
 มันผิดตรงไหนหากบันทัดจะยาว...................................................................................ไปจนสุดโลกพระจันทร์  
 หรือว่าวันนั้น..............ควานหาแสงดาวไม่มี  



                        มาเถอะหนูน้อย...หากหน้าเว็บนี้ปิดไป
   หน้า เว็บนานาชาติ ของพี่ก็ยังพอมี   
พี่ยังมี เว็บที่เขาอยากให้ไปเปิดฟรีฟรี
 อีกมากมาย ดูลิสต์ทีนี่   ถ้าอยากไปเขียน

                  ส่วนคุณเก่งนักเป็นยอดนักกลอน
                เชิญคุณไปอยู่สมาคมสโมสรคนเก่งบนเศียร
                 เด็กเด็กแถวนี้จิตใจพากเพียร
             เขาพร้อมจะเรียนเวียนใจพัฒนา  

                      เมื่อเขียนทุกอย่างที่ใจต้องการ
               วันหนี่งสำราญก็จะไปอ่านไปหา
             เขียนกาพย์ โคลง ฉันท์ สำราญอุรา
           สยามบุปผา..มาลี สราญ  


ทิกิ_tiki
18:40
สนธยา พระอังคาร ๒๐ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗				

  ร้อยบุปผาบานพรักพร้อม

ร้อยคิดค้อมน้อมแสวง

ร้อยหัวใจไยแจกแจง

ประชันแห่งกวี.....งาม        


ูู^_^.......อย่ากินอิ่มแต่ผู้เดียว

แบ่งให้เขากินอิ่มบ้างเถิด...(คติขอมหรือไร)

              สิ่งดี ๆที่คนทุกคนล้วนมีอยู่  ขอให้เขาได้สำแดงปรากฏออกมาด้วยฤทธามหานุภาพใดหรือไม่ก็ตาม....คือศักดิ์ศรีของมนุษย์  จิตวิญญาณของความเป็นคนที่มี  ...ตามใจเขาน่ะ 
วันหนึ่ง  นั้นอาจเป็นตำนานหรือมหากาพย์ยิ่งใหญ่ก็ได้  ใครจะไปรู้...     

            กรอบ  โซ่ตรวนหรือพันธนาใด ๆที่มีกำหนดโดยใคร.อะไร เมื่อไรหรืออย่างไรก็ตาม ถึงกาลเวลาหนึ่งย่อมต้องมลายกลายไป ตามความเปลี่ยนแปลงของสิ่ง ตามการพัฒนาของคนและสังคม มิใช่หรือ.. 

   ไฉนจะปิดฟ้าด้วยฝ่ามือ หรือหวงกันเอาสิ่งเป็นของตนอยู่ตลอดไปได้เล่า..... 

คนทุกคนมีเสรีทุกขณะจิต ไม่ว่าจะยากลำบากอย่างไร ไม่มีอะไรห้ามหวงจิตวิญญาณหาญท้าดังว่าได้เลย 

   ขอให้เขาได้โบยบินอย่างงามสง่าเยี่ยงพญาอินทรีเหนือคัคนานต์แห่งวงวรรณกรรมนี้ด้วยเถิดนะ....... .ขอกำลังใจให้...^_^....

 
 จาก : toneliu  
 รหัส - วัน เวลา : 8122 - 21 เม.ย. 47 - 01:07 

 
       ..อยากบอกจังคะว่า ...
        เรนชอบ ..พี่ทิกิ.. มากจัง...
  ชอบ..คอมเม้นท์ ..ของต้นหลิว ..มากที่สุดเลยคะ..
         ..สิ่งนั้น ..ต่างหาก ..ที่อยากให้รู้...
             กรอบ..แนวคิด ..ย่อมแปรเปลี่ยน..ไปตาม..
การพัฒนา..ของคน ..และ..สังคม....... 
       เรน..ชอบประโยค นี้จังเลยคะ..
  เส้นแบ่ง ..มัย..ต้องชี้ ..ชัด..
     ตรงนี้ ..คือเธอ..
          ตรงนั้น ..คือฉัน..
    โห้ยย  เรน..อยากจะเขียน ..อีกมากมาย..
          ใน..ไดอารี่ ..เรนเขียนทุกวัน..
  ..อยากให้รู้ ..ถึงความรู้สึกจัง..
         เรน..ชอบ แนวคิด..ของ.ต้นหลิวจัง..
   ตอนเรน..เป็นเด็ก ..ชอบที่จะโทรคุยกับ..นักจัดรายการ...วิทยุ.. มากๆ..
        เรน ก็ ไม่รู้ ..เหมือนกัน ว่า เพราะอะไรนะคะ.. 
           ..รู้..อย่างเดียวว่า ..เวลาที่เรนคุยกับพี่ๆเค้า...
          ..เค้า..จะรับฟัง ..เรน...
          
 จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain..  
 รหัส - วัน เวลา : 8133 - 21 เม.ย. 47 - 08:12 


ดีใจแทนต้นหลิวมากๆค่ะ
อยากให้มาได้ยิน จะนำคำน้องเรนขึ้นต่อด้วยกันด้วยยินดีค่ะ