คืออะไร

ละอองน้ำ

ฉันพาตัวเองเดินทางไปไกลแสนไกลจากเธอครั้งแล้วครั้งเล่า
ด้วยหวังว่าสิ่งใหม่ๆในโลกกว้าง   ได้ทำให้ฉันเรียนรู้ว่าตัวเองช่างเป็นสิ่งเล็กน้อยในโลกใบนี้
และเลิกใส่ใจกับปัญหาเล็กๆน้อยๆในคนตัวเล็กๆคนนี้เสียที
ฉันเดินย่ำเท้าไปไกลแสนไกล....หลายคราที่เหนื่อยจนไม่รู้ว่าจะเดินไปถึงจุดหมายหรือไม่
แต่ฉันก็ยังเดินไปเพื่อว่า...ความลำบากและเหนื่อยยาก  จะทำให้ฉันเลิกคิดถึงเธอสักนาที
บางครั้ง...ฉันต้องย่ำลงไปบนพื้นดินด้วยเท้าเปลือยเปล่า  เศษไม้ตามรายทางบาดเท้าฉันในดินโคลนที่เปียกแฉะ
เธอคงไม่รู้  ว่ามันเจ็บปวดขนาดไหน  ในขณะที่เธอกำลังเดินไปบนพื้นคอนกรีตหรือพรมนุ่มๆ
สายฝนหลั่งไหลมาอย่างไม่ปรานี....
ความห่วงใยในหมู่เพื่อนฝูงที่ไม่ทอดทิ้งกัน   ให้ความอบอุ่นทางใจ
เราเบียดเสียดกันท่ามกลางลมหนาว ให้ความอบอุ่นทางกาย 
แต่เราต่างมีเพียงเสื้อผ้าเปียกๆชุ่มฝน  มีเพียงอ้อมแขนตัวเองที่โอบกอดไล่ความหนาวเย็น
เธอคงไม่รู้....ว่ามันเหน็บหนาวเสียดแทงใจขนาดไหน  ในขณะที่เธอซุกตัวอยู่ในผ้าห่มอุ่น หรือ มีบางคนอยู่ในอ้อมกอด
ตอนนั้น....อดีต...ราวกับสิ่งที่ผ่านมาไกลแสนไกล ไม่ได้สลักสำคัญอะไรเลย
อนาคต...ราวไม่มีแล้วความฝันลมๆแล้งๆ...
มีแต่...ปัจจุบันนี้  ขอเพียงข้ามผ่านมันไปได้อย่างหนักแน่น
ตอนนี้...ไม่มีรอยยิ้มเสแสร้ง...ไม่มีน้ำใจจอมปลอม...ไม่มีคำรัก...คำปลอบใจ
ฉัน.....อยากเจอเธอที่นี่
อยากเห็นเธอ  ราวกับเห็นตัวเองที่ไม่มีอะไรห่อหุ้มด้วยเปลือกของสิ่งที่ต้องเป็น  สิ่งที่ต้องทำ
ฉัน....อยากเห็น   ว่าเธอจะเป็นลมหนาวที่กรีดลึกไปถึงหัวใจฉัน  หรือ จะเป็นกองไฟขับไล่มันไปเสีย
ฉัน....อยากเห็น   ว่าเธอจะเป็นเหมือนผ้าห่มอุ่นที่ไม่ทำให้ฉันเหน็บหนาวไปกว่านี้  หรือ  ยิ่งเร่งให้ฉันตายไปเพราะความหนาวนั้น 
นั่นเป็นอย่างเดียว....ที่จะบอกได้ว่าความรักของเธอคืออะไร
ไม่ก็...ปล่อยให้มันเป็นเพียงคำหวานไหวพัดผ่านเข้ามาแล้วผ่านไป...
เหมือนความหิว  เหมือนความอยาก...
เพียงแค่ผ่านการบำบัด...ก็หลงลืมไปแล้วว่าความรู้สึกเมื่อครู่...มันคืออะไร				
comments powered by Disqus
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    3 กันยายน 2545 22:41 น. - comment id 66267

    เป็นการเขียนแบบบ่นๆ เรื่อยเปื่อยไม่มีจุดหมายจิงๆ จ้า....... แล้วมันคืออะไรก้อยังมะรู้เลยเนี่ย....... จริงๆ นา
  • ละอองน้ำ

    3 กันยายน 2545 23:50 น. - comment id 66269

    อ้าว  ถ้ารู้แล้วจะตั้งคำถามและคาดหวังจะรู้เหรอคะ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    4 กันยายน 2545 04:42 น. - comment id 66271

    พี่มาแกล้งน้ำเล่นๆ จ้า..... ฮี่ๆๆ จาเอาไปลงเว็บพี่นา..... นะนะนะนะ นะจ๊ะน้ำ.... ม่ายรุม่ายชิแล้วละ.......
    
    ถึงจะบ่นไปเรื่อย ก้อโดนใจจ้า.... ม่ายรุจิ
    
    ทำหน้าม่ายรุม่ายชิ ไปดีก่า........
  • zonkung

    5 กันยายน 2545 22:11 น. - comment id 66300

    อืม.... รู้สึกดี-ดีน่ะ มันบรรยายไม่ถูกเลย ว่าชอบแค่ไหน ...
  • นาฬิกาทราย

    7 กันยายน 2545 20:18 น. - comment id 66310

    ซนคุงโม้  ...  แต่เราไม่โม้น๊า  อย่ารักคนอื่นมากกว่าตัวเองจิ  อย่ายอมเจ็บเพื่อมองคนอื่นมีความสุข  เขียนได้ดีจ๊ะ ขอชม
  • นาฬิกาทราย

    7 กันยายน 2545 20:19 น. - comment id 66311

    ซนคุงโม้  ...  แต่เราไม่โม้น๊า  อย่ารักคนอื่นมากกว่าตัวเองจิ  อย่ายอมเจ็บเพื่อมองคนอื่นมีความสุข  เขียนได้ดีจ๊ะ ขอชม (ได้แต่บอกน้ำแหล่ะเราก็ยางทำไม่ได้เยย)
  • สายน้ำ

    11 กันยายน 2545 12:19 น. - comment id 66358

    บ่นหรือเปล่า ครับ
  • ละอองน้ำ

    11 กันยายน 2545 14:02 น. - comment id 66362

    อยู่ที่ว่า   เมื่ออ่านแล้วให้ความสำคัญกับเนื้อหาหรือว่าที่เขียนไว้ตรง note น่ะ
    
    
  • วรรณกาญจน์

    13 กันยายน 2545 14:03 น. - comment id 66376

    ในอารมณ์หนึ่งเนอะ หนูน้ำ...ระบายอารมณ์ด้วยตัวอักษร..ป้าว่าความสำคัญอยู่ที่ว่า ...เราตามอารมณ์เราทันน่ะจ่ะ
  • เด็กใหม่

    26 กันยายน 2545 20:29 น. - comment id 66529

    เจ๋งดีค่ะ
  • มะนาวดิบ

    1 มกราคม 2546 11:57 น. - comment id 67203

    อยากรู้เหมือนกันคับ ความรักคืออะไร? รู้แล้วตอบด้วยนะคับ พี่ละอองน้ำ
  • คีตะ

    7 มกราคม 2547 13:29 น. - comment id 70615

    ถ้าอ่านแบบไม่ตั้งใจ เหมือนมันวกวนยังไงก็ไม่รู้
  • ละอองน้ำ

    11 เมษายน 2549 10:29 น. - comment id 90373

    ปกติแล้ว ถ้าตัวเองอ่านงานใครแบบ \"ไม่ตั้งใจ\" ก็จะไม่วิจารณ์งานใคร  
    เพราะไม่อย่างนั้นแล้ว คำวิจารณ์ของเรา  ก็อาจทำให้คนอื่นหันมาวิจารณ์เราได้

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน