ครั้งเมื่ออยู่พระปฐม นครปฐม แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ยามที่จดจำภาพที่เรา เห็น ในยามรัตติกาล ชนต่างพากันหลับไหล แต่เรากลับได้ยินเสียงดนตรีบรรเลงแว่วมาราวกับชนชาวดนตรีต่างบรรเลงขับกล่อม แลในความฝันอันยาวนานมาแล้วนั้น ภาพแห่งองค์สมเด็จอดีตพระมหากษัตราธิราชเจ้า รัชกาลที่ ๖ ทรงประทับอยู่บนหลังอาชา แลพระองค์ เสด็จ วนโดยรอบสนามจันทร์ อาชาแห่งพระองค์ทรงนำพาพระองค์ไป จนจรด แดน ที่แดนหลัง พระองค์ทรงสวมชุดทหารมีหมวกปีกพร้อมพู่ พระพักตร์และกิริยาของพระองค์ช่างงามสง่าบนหลังอาชาไนย ฝีเท้าอาชายามเยื้องย่างรับกับเวลานั้นอย่างมิอาจเอ่ยคำใดประมาณได้เลย และ ณ กาลแห่งเวลานั้นลุล่วงมา ภาษา แล หนังสือที่ ได้ทรงพระราชนิพนธ์ เรามิอยากให้ชนในปัจจุบัน ลืมภาษาแห่งบรรพชน ลืมการสละอุทิศเลือดเนื้อและวิญญานของบรรพบุรุษ ในนาม อรุโณทัย อาภาภัส
19 เมษายน 2547 16:38 น. - comment id 73226
งามทุกงานค่ะ รักมาก
19 เมษายน 2547 18:46 น. - comment id 73262
แวะมา..ในนามคนรักหนังสือ(อีกคนค่ะ)
19 เมษายน 2547 20:49 น. - comment id 73268
ตอบขอบคุณคุณพุดค่ะ โอยนึกว่าจะไม่มีคนมาอ่านและตอบค่ะ แตเรื่องที่เขียนนี้ จริงค่ะ
19 เมษายน 2547 20:51 น. - comment id 73269
ตอบขอบคุณคุณใบไม้ค่ะ ดีใจจริงที่มีคนมาอ่าน เขียนจากฝันจริงๆค่ะ
20 เมษายน 2547 05:44 น. - comment id 73287
มิน่าล่ะ เห็นงานคุณพยายาม แต่งบทประพันธ์ทุกรูปแบบ ทั้งโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย ขอให้ความพยายามที่จะสืบสานวัฒนธรรมทางภาษาของคุณ จากภาพนิมิตรมาดลให้ขอให้เป็นกำลังใจ ช่วยทำงานให้สำเร็จสมมุ่งหมายนะครับ
20 เมษายน 2547 11:15 น. - comment id 73297
ตอบขอบคุณ คุณชัยชนะ ฝันนานมาแล้วค่ะ แต่ที่กระโดดออกมาตรงนี้บังเอิญเดินมาค่ะ ส่วนงานที่เขียนก็บอกได้คำเดียวว่า จะรักเคารพผู้ที่ให้ความรู้ที่สอนมา ไม่มีเขาก็ไม่มีเรา หนังสือทุกตัวอักษรมีค่า และบอกความสว่างแก่เราทุกครั้ง เปรี้ยวหวาน ในนาม อรุโณทัย อาภาภัส
24 เมษายน 2547 13:58 น. - comment id 73529
เป็นความฝันที่มีคุณค่ามากครับ