สักวันเธอคงรู้ ตอนที่ 1

ทิวลิปสีม่วง

แอนนาเธอเป็นคนน่ารักเธอเป็นดาวเด่นมหาลัยมีหนุ่มจีบเธอตึมแต่เธอไม่เคยเหลียวมองคนที่ผ่านเข้ามาเลยเธอเป็นคนขี้เหงา เธอมีโรคประจำตัวเยอะสุขภาพเธอไม่ค่อยดี พ่อแม่และพี่ชายจึงดูแลเธอเป็นอย่างดีหลังจากเลิกเรียนเธอก็มักจะหมกตัวเองอยู่ในห้อง ห้องเธอสะอาดเรียบร้อยเธอจะนั่งเขียนบันทึกเรื่องเล่าที่ผ่านมาในวันนั้น กับไดอารี่เล่มโปรด มันเป็นทั้งที่ระบายความรู้สึกและเป็นกำลังใจให้เดินต่อไปด้วย 
เบสเป็นผู้ชายร่าเริงชอบยิ้มส่วนใหญ่จะยิ้มตลอดเมื่อเห็น เบสเป็นลูกคนเดียวทำให้ถูกเอาใจ เบสเป็นคนใจดีมีเมตตาอ่อนโยนกับผู้หญิงทุกคน ที่ผ่านเข้ามาซึ่งรวมถึงแอนนาด้วย เบสเป็นคนรักใครรักจริงก่อนหน้า ก่อนหน้าที่แอนนาจะเข้ามาในชีวิตเบสยังไม่เคยได้รู้จักกับคำว่ารัก เขาจึงไม่เคยรักใครมาก่อน 
ย้อนกลับไปเมื่อประมาณสามปีก่อน วันนั้นแอนนาได้เดินเข้ามหาลัยเป็นวันแรก เเอนนาไม่มีเพื่อนแล้วเเอนนาก็ได้รู้จักกับเบสโดยบังเอิญ เเอนนาเดินไปเดินมาในมหาลัยหลายรอบทำให้นี้เเอนนาเริ่มรู้สึกว่า เธอจะไปลม แล้วเเอนนาก็เป็นลมไปจริงๆแล้ว เบสและเพื่อนๆเดินผ่านมาพอดี เบสจึงช่วยไว้ทันเบสจึงรีบพาไปห้องพยาบาล 5-6นาที ผ่านไปเเอนนาจึงรู้สึกตัว เเอนนารู้สึกตัวแล้วแต่เเอนนาไม่อยากลืมตาเเอนนาไม่อยากเห็นว่าใครช่วยเเอนนามา แต่เเอนนาก็ได้ฟังทุกอย่างที่เพื่อนของเบสและเบสพูดกัน เบสเป็นคนตลกจึงพูดอะไรตลกให้เพื่อนๆหัวเราะอยู่เสมอ แอนนานอนฟังทุกอย่างที่เบสพูด แล้วเเอนนาก็เผลอตัวยิ้มออกมาทำให้เพื่อนของเบสเห็น เธอจึงต้องตื่นขึ้นมาเเอนนาลุกขึ้นมาแล้วได้แต่มองหน้าเบส แล้วยิ้ม เบสก็ยิ้มตอบทำให้ทั้งสองมีใจสื่อสารกัน แอนนาขอบคุณแล้วก็เดินจากไป วันรุ่งขึ้นแอนนามาโรงเรียนก็ต้องแปลกใจที่เห็นเบสและเพื่อนมายืนอยู่หน้าประตู แต่แอนนาก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะคิดว่าเบสมีแฟนแล้ว แอนนาก้าวผ่านประตูเข้ามา เธอต้องหยุดเดินหลายครั้ง แล้วหันไปมองไม่ว่าเธอจะไปไหนเบสจะเดินตามทุกที่ เธอเริ่มเดิน
เร็วขึ้นๆๆแล้วเธอก็ต้องหยุดเพราะเธอเริ่มโกธร แอนนาหันมาพูดกับเบส 
เดินตามมาทำไม ต้องการอะไร
หวัดดีครับชื่ออะไรครับ
 หวัดดีชื่อแอนนา แล้วคุณล่ะชื่อไร
ชื่อเบสครับ
งั้นแอนนาไปก่อนนะ เราคงได้เจอกันอีก
แอนนาหันหลังเดินไปแล้วยิ้มเพราะตอนที่เบสตอบมาเบส หน้าแดงทุกครั้งทำให้แอนนาอดตลกไม่ได้
วันนั้นเธอกลับไปนั่งเขียน เขียนไปด้วยหัวเราะไปด้วย
แอนนาเริ่มคิดกับตัวเองเราไม่เคยมีใครทำให้เรายิ้มเราหัวเราะได้เลย
เบสเป็นคนแรกที่แอนนาอยากจะพูดด้วย อยากคุยด้วย อยากเป็นเพื่อน
แต่เธอต้องเก็บความรู้สึกนี้ไว้ตลอดทุกวันที่เจอกันก็พูดได้คำเดียว หวัดดี
วันนี้วันวาเลนไทน์ เป็นวันที่แอนนาต้องจดจำไว้ตลอดชีวิต 
เบสเดินเข้าพร้อมดอกกุหลาบสีแดง แอนนาหน้าแดงเป็นครั้งเเรกเพราะครั้งนี้คนที่ให้คือเบส
เบสชวนแอนนาไปที่สวนดอกไม้ในมหาลัย แอนนาก็เดินตามไปเรื่อยไปเรื่อยแล้วก็ถึง
เบสให้แอนนา
ขอบคุณนะ
แล้วช่วยรับอะไรไว้อีกอย่างได้มั้ย
อะไรเหรอ
รักไง เรารักแอนนา
..
แอนนาอึ้งไปพักใหญ่ พูดกับตัวเอง ว่าเบสใช่คนนั้นที่รอคอยรึเปล่า
แต่คำตอบก็คือว่างเปล่า
เรายังไม่แน่ใจในเรื่องนี้นะ ขอเวลาให้เราพิสูตรได้มั้ย
ไม่ว่าแอนนาจะเลือกทางไหน คำตอบก็คือจะรอ
แอนนารู้สึกมั่นใจในคำพูดของเบส
วันเวลาผ่าน
แอนนาใช้ทุกวันเป็นเครื่องพิสูตร
วันนี้ที่แอนนาถามตัวเองแอนนามั่นใจว่าเบสคือคนที่รอคอย
วันเวลาผ่านไปทำให้ทุกอย่างเปลื่ยนไปด้วยแต่มีอย่างนึงที่ไม่เคยเปลื่ยนคือ ความรักที่เบสและแอนนามีให้กัน
 และแล้ววันที่แอนนาต้องแยกจากเบสก็มาถึง
ติดตามชมตอนต่อไปนะคะ จะรีบนำมาลงค่ะ