++++เรื่องถึง..Bigyak+++++
อาภาภัส
ดวงจันทร์หลังคืนวันพระ มันยังคงงามเด่นกลมโตและใสกระจ่าง สีเหลืองนวลตาของแสงจันทร์ ยามที่ฉันช้อนสายตาเงยมอง มันทำให้ฉันอมยิ้ม เธอมาในความมืดแห่งรัตติกาล เธอ มักถามฉันว่า
ทำอะไรอยู่ ไม่ไปไหนเหรอ ทำไมไม่ออกไปเที่ยวกับเพื่อน ไปคุยกับใคร
คำที่ฉันตอบเสมอ ก็ไม่มีใคร
..........................
เรามักคุยกันหลายอย่างจิปาถะ ในระยะแรกฉันรูว่าเธอพูดน้อยเธอพูดอะไรทุกครั้งฉันต้องตลก
เธอมักถามว่าอะไรตลก ตลกตรงไหน ฉันตอบไม่ถูกหรอกนะ ฉันอยากจะบอกกับเธอว่ากับคนธรรมดาอย่างฉันผู้หญิงคนนึงไม่ได้มีความสวยเป็นอาภรณ์ ฉันมีเพียง
หัวใจดวงหนึ่ง หัวใจที่เหมือนหลายคนอาจจะมองข้าม และ บอกว่า อ่อนไหว
หรือมักคิดอะไรแปลกๆ แต่ฉันอยากได้แต่ความรู้สึกที่จริง เธอเป็นหนึ่งคนที่แม้เราจะไม่เคยเห็นหน้ากัน ฉันอยากบอกไว้ตรงนี้ว่า ขณะที่คุยกัน แค่ตัวอักษรแต่ฉันสื่อได้ถึงความรู้สึกห่วงและไม่ห่วง และคนอย่างฉันคลื่นวัดความรู้สึกมันเป็นหัวใจ และเป็นหัวใจที่ฉันบอกกับตัวเองว่าฉันเคารพมัน.
ไม่น่าเชื่อเลยแค่จะเขียนเล่าเรื่องถึงเธอฉันหลับไปสามตลบแล้ว.. ข้ามวันข้ามคืนเขียวนะสำหรับเรื่องนี้ ....เอางี้ดีกว่านะ เวลาตอนนี้หกโมงกว่าพอดี ไม่มีแสงอาทิตย์ ไม่มีแสงจันทร์ มองผ่านม่านลายฉลุออกไป คงเห็นแต่ท้องฟ้าสีขาว บรรยากาศข้างนอกเมื่อมองจากภายในบ้านมันก็มองดูได้แค่เห็น ต้นชมพู่หน้าบ้าน แต่ตอนนี้ผลมันเหลือน้อยลงเพราะลมพัดหล่นตอนสุกมาหลายราตรีแล้ว แล้วยังต้นมะม่วงอีกสามสี่ต้นที่บางต้นผลถูกเก็บกินจนเกือบหมด และบางต้น ผลก็ยังสุกไม่หมด
ให้พูดจากใจเลยนะถ้ามีเธออยู่ตรงนี้ฉันคงอยากให้เธอเป็นคนเก็บผลไม้ แล้วฉันก็คงยืนมองดูเธอแล้วก็หัวเราะ จะถามไหมว่าทำไม ตอบชัดเลย ฉันคนบ้านนอก เธอคนเมืองกรุง ขี่เครื่องบินเป็นการพักผ่อน เธอคงทำแต่งาน งาน แล้วก็งาน ก็ยังดีนะ ที่เธอมาคุยกับฉันด้วยความเมตตา ฉันซาบซึ้ง ให้เธอเก็บมะม่วงก็เป็นการขอบคุณไง ลองดูบ้างสิชีวิตธรรมดาแต่อยู่ในธรรมชาตินะ
ตอนนี้สิ่งที่ฉันได้ยินคงเป็นเสียงนกที่ต่างตะโกนกู่บอกกันว่าใกล้มืดแล้ว
ฉันนั่งฟังเสียงจนอดใจไม่ไหว ต้องลุกออกไปนอกบ้าน ลมเย็นพัดมาพอที่จะทำให้ระฆังแขวนรูปปลาหน้าบ้านดังกรุ๋งกริ๋ง อยากบอกเธอว่าบรรยากาศยามเย็นยามนี้ดูสบายๆ ความเป็นธรรมชาติเป็นสิ่งที่ฉันชื่นชมและชื่นชอบจนเป็นแรงบันดาลใจในความรู้สึกของฉัน ที่ฉันจะบวกกับจินตนาการและใช้ความรู้สึกเติมลงที่จะเขียนหนังสือเก็บไว้อ่าน หรือสื่อให้ผู้อื่นมีใจที่สร้างความสุขได้เช่นกัน
ฉันชอบในธรรมชาติของเด็ก เด็กมักบริสุทธิ์ อย่างมีอยู่วันหนึ่งตอนเย็น
วันนั้นฉันมีกล้องถ่ายรูปอยู่ในมือ ฉันเห็นเด็กห้าคนเดินคุยกันมา เด็กผู้ชายตัวเล็กสุด ส่วนผู้หญิงที่เหลืออีกสี่คนก็รูปร่างสูงอ้วนผอมแตกต่างกันไป ความเป็นธรรมชาติของพวกเขา กระตุ้นหัวใจฉันในยามที่มองเห็น รอยยิ้มของเด็กคำพูดที่ใสๆ ฉันจำได้ว่าฉันยิ้มกับพวกเขาแล้วทักทายว่า
สวัสดีค่ะเด็กๆ รู้ไหมเขาตอบพร้อมกันเลย สวัสดีค่ะครับ รอยยิ้มบนใบหน้า และกิริยาที่เป็นธรรมชาติกระตุ้นหัวใจให้ฉันเติมยิ้ม และหัวใจก็อ่อนโยนลง ฉันเอ่ยถามพวกเขาว่า เล่นกันสนุกไหมคะ ตอบพร้อมกันอีกแล้ว สนุกค่ะ
เสื้อผ้าที่มิใช่ตามแฟชั่น แต่แต่งตามฐานะที่มีดูสมน่ารักกับความเป็นเด็กเสริมให้ค่าความเป็นเด็กมีราคาที่เราผู้ใหญ่ต้องพึงเอาใจใส่ในความรู้สึก
ถ่ายรูปให้เอามั้ยคะ เอาค่ะ ยิ้มหวานหมดทุกคนเลย ไม่มีกั๊กอารมณ์ว่าจะต้องวางท่า เธอทักฉันก่อน และที่ฉันประทับใจสุดๆก็คือ เด็กๆไปยืนเรียงอยู่ริมสนาม เรียงจากสูงไปต่ำที่มันพิเศษสำหรับฉันคือพวกเขายกแขนพาดบ่าเชื่อมต่อกันทั้งห้าคน เรียงจากสูงตัวอ้วนสุด ผมหน้าม้าสวมเสื้อยืดสีเหลืองกางเกงขาสั้นสีครืม คนที่สองผอมหน่อย คนที่สามมีเปียสองข้างอ้วนบั่กท่าทางเอาเรื่อง เจ้าหล่อนนุ่งกางเกงขายาวที่รัดตัวเจ้าหล่อนเลยละ คนที่ยังจำติดตาก็เห็นเป็นคนที่สี่ ก็ทรงผมน่ะสิ ผมทรงน้ำพุแขนบางๆลำตัวบางๆยืนเหมือนจะล้มให้ได้นั่นละ ฉันเลยตอนเด็กๆทรงน้ำพุที่บานเหมือนดอกพู่ระหง หนูน้อยหนุ่มเดียวผมสั้นเกรียน ผอมก่อกก๋อยดูจะตื่นกว่าเพื่อนยืนเบียดชิดแม่ทรงน้ำพุเหมือนเรียกหาความมั่นใจ สวมเสื้อกล้ามไม่มีแขนสีขาว กางเกงขาสั้นสีน้ำเงิน
แต่ดูเหมือนกางเกงมันยาวใหญ่เกินตัว ทุกคนยิ้มหวานแจ่มใส พร้อมใจกันยิ้มรับกล้องถ่ายรูป ฉันกดไปหลายรูป แล้วฉันจึงเดินตรงเข้าไปหาพวกเขา
นื่จ้ะรางวัลเด็กดี ฉันหอมแก้มพวกเขาทีละคน ทุกคนเอียงแก้มด้วยความยินดี ไม่มีใครจะโชคดีเท่าฉันแล้วในเวลานี้ ไมตรีที่จริงใจ จากเด็กๆที่ไม่จำเป็นต้องรู้จักมาก่อน เด็กๆหยิบยื่นให้ผู้ใหญ่ด้วยความรู้สึกเต็มหัวใจและความจริงใจ
แล้วเราจะพบกันได้ยังไงอีกล่ะคะ จะได้เอารูปให้
ไม่เป็นไรค่ะ หนูมาที่นี่บ่อยมาก ยายตัวโตสุดพูด
จ้ะ งั้นเราคงได้เจอกันอีก สวัสดีนะคะ
สวัสดีค่ะ พร้อมกันอีกแล้ว แต่คราวนี้เสียงดังฟังชัด
ฉันเล่าให้คุณฟังเพราะฉันนึกถึงส่วนดีของคุณเช่นกัน ในยามที่ฉันนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ฉันนั่งพิมพ์งาน และในวันที่ใครๆเขาไปเที่ยวในวันแห่งความรัก
ฉันก็ยังนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ไม่มีใคร แต่จำได้ไหม ฉันมีคุณ คุณคุยเป็นเพื่อนฉันเป็นระยะ ฉันไม่รู้หรอกนะ เรื่องที่ฉันเขียนถึงคุณ คุณจะได้อ่านหรือไม่
แต่ฉันก็เขียนและเล่าถึงเรื่องนี้เพื่อคุณนะ.คุณบิ๊กยักษ์
....
: : เพิ่มรูปภาพ : :
รูปภาพ :
- กว้างและสูงไม่เกิน 480 pixel
- ขนาดไม่เกิน 100K
คำบรรยาย :
Scoop ID : 2162
Posted by : รหัสสมาชิก : 7446 - อาภาภัส
Source : ความรู้สึกถึงคนที่เคยคุยในคอม
Date - Time: 08 เม.ย. 47 - 21:54
Note : ไมตรีจิตของคุณยิ่งใหญ่ ฉันบอกแค่ว่าถ้าคุณมีตัวจริง ฉันก็มีคุณตามที่ฉันเคยบอกในคอม
ส่งให้เพื่อน เพจ-มือถือ Bookmark แจ้ง Admin
ความคิดเห็น : ช่วยกันอ่านนะคะ ผู้ใหญ่หรือเด็กก็เหมือนกันแหละค่ะ ตรงหัวใจที่ต้องมีไว้ แล้วบอกให้รู้ว่ามี ชีวิต แล้วอย่าลืมทำอะไรเพื่อเด็กๆเยอะๆนะ
จาก : รหัสสมาชิก : 7446 - อาภาภัส
รหัส - วัน เวลา : 7370 - 08 เม.ย. 47 - 21:59
: : ความคิดเห็นของคุณ : :
ความคิดเห็น : (ไม่จำกัดตัวอักษร)
จาก : รหัสสมาชิก : 7446 - อาภาภัส
: : กลับไปหน้าที่แล้ว : :