นี่หรอ..ความรัก(เพิ่งหัดแต่งเป็นเรื่องๆก็วานเนี้ยอะคะ)

^^_PAN_^^

เฮ เฮ เฮ!! เว้ยๆ ขึ้นม.4 แล้วเว้ยยยดีจัยวุ้ย..เป็นเพราะข้าเก่งแท้ๆ ฮ่าๆๆ เสียงชายคนนึงเอ่ยขึ้น ซึ่งคนนั้นก็เป็นลูกน้องของยี่ว๋าอย่ามัวแต่โม้อยู่เลย รีบขึ้นห้องเรียนกันเหอะ เสียงหญิงสาวดังขึ้นและพร้อมกะเขกกราบาล เจต ลูกน้องของเขา ป๊ากกกกก โอ้ย เจ๊เนี้ยชอบใช้กำลังเจง พูดดีๆด๊ะ เออน่า!! และทั้ง2คนก็ขึ้นห้องเรียนไปพร้อมกัน - - วู้ว!! เจ๊ว๋าสุดสวยมาแล้ววู้ย เสียงแซวกันของคนในห้อง ว๊ายยยยย ยัยว๋า ไม่เจอกันตั้งนาน เมย์ เพื่อนรักของเขาเอ่ยขึ้น คิดถึงจัง!! ฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกันยัยเมย์ ว๋าตอบและยิ้มก็เพื่อนแสนน่ารักของเธอ - - ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ (เสียงเค๊าะโต๊ะของ อ.) นั่งที่กันได้แล้วทุกคน วันนี้มีนักเรียนใหม่ สำหรับห้องเรา ออกมาเลย จารุกิตติ  พอเขาออกมาก็เหลือบไปเห็นยี่ว๋า ซึ่งทั้ง2ฝ่าย ก็ทำท่าจะไม่ถูกกันซะแล้ว!! อะๆ ไปนั่งที่ จะนั่งที่ไหนก็ตามสบาย อาจารย์เอ่ยขึ้น - - มานั่งนี่ไหมจ๊ะ ตรงนี้ว่างอยู่นะ เฮ้ๆ!!ไม่ได้นะ เขาต้องมานั่งกับฉัน เฮ้ยๆ!! ไม่ได้ยะ หนูจาสุดหล่อต้องมานั่งกับฉันคนเดียว (เสียงผู้หญิงทะเลาะกัน) จารุกิตติ ได้เดินไปนั่งข้างกับ เจต และทักทายกันอย่างเป็นมิตร และทั้งสองก็ได้เป็นเพื่อนกัน ซึ่งยี่ว๋าก็ไม่พอใจนัก > ทุกคนไปกินข้าวกันได้แล้วละ!! เสียงอาจารย์ดังขึ้น เฮ เฮ เฮ!! (มีเสียงนักเรียนกลุ่มนึงดังขึ้นเล็กน้อย) นี่จา ไปกินข้าวกับเรามะ เจตชวนเพื่อนใหม่ของเขา ได้เด้ จาปฏิเสธเพื่อนใหม่ได้ไงเล่า !!ไม่ได้!! เสียงยี่ว๋าดังขึ้น และพูดต่อว่า นี่นายเจต!! ถ้าจะไปกินข้าวกับฉัน ต้องไม่มีนาย จา แจ อะไรนี่อยู่ด้วย สิ้นสุดเสียงของว๋า เจตก็โพร่งขึ้นทันที โห่! จัยร้าย จัยดำ จิง เจ๊เนี้ย นี่ถ้านายไม่พอใจ ก็ไม่ต้องมากินข้าวกะฉันสิ!! ว๋าเริ่มโมโห เจตก็หน้าจ๋อยไปทันที อ้าว นายเป็นเพื่อนกะยัยนี่หรอจารุกิตติ เอ่ยอย่างไม่เป็นมิตร และมองหน้าว๋า !!ใช่ !! เราเป็นเพื่อนกะว๋า  โห่!!ไรเนี้ย เป็นเพื่อนกะยัยปากปาร้านี่ได้ไงอะ ทนไหวรึ!! จารุกิตติพูดอย่างไม่เกรงใจว๋า ทั้งๆที่รู้ว่าว๋ากำลังโกรธจัด และโพร่งขึ้นว่า นี่!!นาย มาว่าฉันปากป้าร้า ดูตัวเองบ้างรึเปล่า ห๊า !! จารุกิตติได้ยินอย่างนั้นก็พูดต่อขึ้นว่า ดูแล้วไงคั๊บ แล้วก็ทำหน้าเหย้อหยัน ใส่ยี่ว๋าเต็มๆ!! - - ว๋าพูดขึ้นอย่างโกรธจัดว่า ไปลงนรกซะเถอะ อีตาบ้า แล้วก็ชกเข้าไปเต็มสุดแรง จารุกิตติ ล้มไปทันที เมื่อได้สติก็ต่อว่ายี่ว๋าว่า โห ยัยตัวร้าย ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าชกฉันเลยนะ!! เอ๊า แล้วมียังละ ว๋าโต้กลับอย่างสะใจ ปากยังงี้ อยากกินหมัดซักหมัดไห๊ม จารุกิตติโต้กลับอย่างโมโห และลุกขึ้น เตรียมจะชกว๋า เห้ยๆ!! หยุดๆ ยัยว๋าเขาเป็นหลานเจ้าของร.รนะ หยุดเหอะ!! เสียงเจตร้องขึ้น พอๆ พอซักที ทั้ง2คนเรย ห้วย!! นี่ยัยว๋า วันนี้ไปกินข้าวกับฉัน2คนแล้วกันนะ ปล่อยให้เจตไปกะอีตาจานั่นเหอะ เมย์เอ่ย!! ก็ได้ หึ ไปกันเถอะ อยู่ตรงนี้นาน เหม็นเน่า!!แล้วว๋าก็แลบลิ้นใส่ จารุกิตติ !! เว้ยๆๆๆๆ จาร้องมาอย่างเหลืออด และเจ็บใจ ผู้หญิงอะรัยฟะ น่าชกชะมัด  เอาเหอะๆ ไปกินข้าวกัน หิวจะตายชักอยู่แล้ว เจตบ่น และลากจาไปกินข้าว ในขณะกินข้าว จารุกิตติก็บ่นๆให้เจตฟัง ว่า ผู้หญิงอะไรวะ ห่วยแตก นายไปคบกะยัยนั่นได้ไงอะ ปากจัดชะมัด เจตก็ตอบว่า เจ๊เขาก็ยังงี้แหละ กินต่อเหอะและในขณะเดียวกัน ว๋าก็บ่นๆให้เมย์ฟังเช่นกัน ว่า ผู้ชายอะไรเนี้ย จะชกผู้หญิง น่าจะไปซื้อกระโปรงใส่ ชิ!!วันนี้เป็นวันอะรัยเนี้ย ซวยชะมัดเจอกะอีตายบ้านั่น เมย์ก็บอกว๋าว่า!!นี่ถ้าเธอไม่ไปชกเขาก่อน เขาก็คงจะไม่ชกเธอกลับหรอก อย่ามัวแต่บ่นเลย กินต่อเหอะ!! > บ๊ายบาย บาย บาย เสียงนักเรียนเอ่ยลาเพื่อนของตน และคนกำลังพรุกพร่านอยู่นั้น ปั๊กกก!! โอ๊ยยยยยย เสียงว๋าดังขึ้น อ้าววว!! เป็นไรปะคับ ขอโทษๆ จารุกิตติเอ่ยขึ้น โดยไม่รู้ว่าคนที่พูดอยู่ด้วยนั้นเป็นใคร อ๊ะ!ไม่เป็นไรๆ เห้ยยยยยย ตาปากเน่านี่เอง เดินยังไงห๊า ไม่ดูตาม้าตาเรือเลย โห่ ยัยปากปาร้านี่เองแระ แล้วเธอละ ยังกะเดินดูมากนักนี่ โห่!! ต่างฝ่ายต่างแยกเคี้ยวใส่กัน และเดินกลับบ้าน โดยไปทางเดียวกัน- -! เวรกรรม ทำไมทางบ้านฉันต้องมาอยู่กับทางบ้านนายด้วยนะ ว๋าบ่น ผมอยากจะย้ายบ้านก็วันเนี้ย เห๊อะ!! จารุกิตติบ่น และเดินกัดกันต่อไปเรื่อยๆจนถึงบ้าน และเผลอเอ่ยคำว่า บ๊ายบาย!!ว๋าได้ยินก็.อึ้งเล็กน้อย แล้วก็ตอบกลับ บายยะ (ทั้งสอบคนก็ยิ้ม)และวันนี้ของทั้งสองคนก็จบลงไปอย่างวุ่นวายและเริ่มมีปฎิกริยาอะไรพิเศษๆเล็กน้อยกับใจของทั้งสองคน!!