The Dream ~ 2-2

คนเจียมตัว

เสียงโห่ร้องของพวกโคบอลต์กึงก่องทั่วป่า ส่งเสียงดังมาแต่ไกล!
    ทหารเอลส์ทุกคนยืนเรียงกันตามแนวบนป้อม ทุกคนถือคันธนูเตรียมรบ!
ไม่ช้าขบวนของพวกโคบอลต์ก็มาถึงหน้าป้อม
    ชารอน : พวกมันมากันเท่าไหร่
    ทหาร : พวกมันมากันเรื่อยๆ เลยครับตอนนี้มีประมาณพันหนึ่งครับ
   ชารอน : พันหนึ่ง! ทหารของเรามีแค่ห้าร้อยเท่านั้นเองต้องเรียกทหารจาเมืองมาช่วยซะแล้วละ
    เอลก้า : ฉันจะไปเอง... 
    ชารอน : ด้วยนะเอลก้า อเล็กซ์ ริซา มาเถอะ! มาช่วยกัน! ริซาขึนที่ป้อมคอยโยนหินใส่พวกมัน
ส่วนอเล็กซ์นายพอมีฝีมือการต่อสู้บ้างไหม
    อเล็กซ์ : เคยฝึกดาบมาเหมือนกัน
   ชารอน : ดี นายคอยอยู่หน้าประตูพวกมันไว้ เอาละไปได้แล้ว
ทั้งสองปฏิบัติตามที่ชารอนสั่ง ส่วนชารอนก็วิ่งไปที่เดียวกับอเล็กซ์ ไม่กี่นาทีพวกมันก็บุกเข้ามา พวกมันถือขวานขนาดใหญ่พังปะตูพวกที่อยู่บนป้อมก็ยิงลูกธนูใส่พวกมันไปเรื่อยริซาเองก็ยกหินโยนใส่พวกมันได้!...
    เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงพวกโคบอลต์พังประตูได้ พวกมันบุกเข้ามาแต่ก็โดนทหารเอลล์ข้างล่างโจมตีพวกมันอีก อเล็กซ์ช่วยชารอนรุมฟันโคบอลต์ทีละตัว...
    ชารอน : กำลังเสริมยังไม่มาอีกหรอ!!!...
 ทหาร : ยังเลยครับ!
    ชารอน : นี้พวกมันมีอยู่เท่าไหร่! 
ชารอนตะโกนถามทหารที่อยู่บนป้อม
    ทหาร : ประมาณหกร้อยกว่าตัวครับ!!!
    ชารอน : แย่ชะมัด แบบนี้สู้ไม่ไว้แน่
 พูดไม่ทันขาดคำชารอนก็โดนโคบอลต์ปาหอกโดนเข้าที่หัวไหล่  
    อเล็กซ์ : ชารอน!!!
อเล็กซ์วิ่งเข้าไปฟันโคบอลต์ตัวนั่นด้วยความโกรธ แล้วรีบไปหาชารอนทันที
    อเล็กซ์ : เป็นยังไงบ้างชารอน!...
    ชารอน : ฉะฉันไม่เป็น...อเล็กซ์! ข้างหลัง
อเล็กซ์หันไปมองด้าน เห็นโคบอลต์จะเอาขวานฟันใส่
    อเล็กซ์ : (หลบไม่ทันแล้ว!!!) อเล็กซ์คิด
ทันใดก็มีแสงสว่างขึ้นออกมาจากจี้ ทำให้โคบอลต์ชะงักลงแต่มันก็ฟันลงไปที่อเล็กซ์แต่จี้ก็กลายเป็นดาบกันอเล็กซ์เอาไว้ อเล็กซ์หยิบดาบขึ้นมา
     (ทำไมถึงได้เบาเหมือนนกขนอย่างงี้) อเล็กซ์คิดพร้อมยกขึ้นมากันโคบอลต์อีกที แล้วเอาดาบฟันไปที่คอทำให้ หัวโคบอลต์ขาดออกจากกัน
     อเล็กซ์ : นี้มัน... ดาบอะไรกัน...
     ริซา : อเล็กซ์! เป็นไงบ้าง
      อเล็กซ์ : อะอืม ฉันไม่เป็นอะไร
     ริซา : อืม...ชารอน! ชารอนบาดเจ็บนี้!
 ชารอน : แค่นี้...ไม่เป็นไรหรอก...
      ริซา : ไม่เป็นนะ... (อยากช่วย อยากช่วย) ริซาคิดภาวนาไว้ไนไจ
และแล้ว ก็มีแสงสว่างเกิดแบบเดียวกับอเล็กซ์ บาดแผลของชารอนค่อยๆหายไป
แล้วปรากฏ ไม้เท้าข้างหน้าริซา 
       ริซา : ไม้เท้า ของฉันหรอ
ริซาหยิบไม้เท้า แมีความรู้สึกเหมือนมีพลังปกคลุมทั่วตัว
        ชารอน : ดีละ ลุยยกที่สองเลย!!!...				
comments powered by Disqus
  • กัลปพฤกษ์

    30 มีนาคม 2547 20:32 น. - comment id 72300

    กำลังสนุกตื่นเต้นกับอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ ดูแสงสีตระการตามากครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน