~ ซ่า.... ซ่า.... ซ่า.... ~ เสียงฝนเริ่มตกหนักขึ้นๆ กายได้ออกเดินทางไปยังเมืองอีกแห่งหนึ่ง.... เขากำลังมองหาบ้านพักที่มีราคาเช่าไม่แพงมากนัก กาย: เฮ้อออออ ทำไมเราถึงได้มาลำบากขนาดนี้นะ... กายเห็นบ้านพักหลังหนึ่ง ซึ่งดูไม่ใหญ่โตอะไรมากนัก แล้วเขาก็เข้าไปขอเช่าบ้านหลังนั้นโดยไม่รีรอ กาย: อืม... ดูไปก็ใช้ได้เหมือนกัน(เอาเหอะมีที่ให้อยู่ก็ดีแล้วนี่) กายวางสัมภาระลง แล้วเริ่มจัดห้องของเขา กาย: อึบ.... อึบ..... ฟู่!!! เสร็จสักที กายในตอนนี้หมดแรง และเหนื่อยมาก เขาอาบน้ำชำระล้างร่างกายเสร็จก็ล้มตัวลงนอนทันที @คุณแม่: เป็นไงบ้างจ๊ะกาย... คนนี้สวยไหม อุ๊ย! คนนี้ก็น่ารักนะ @กาย: ไม่นะครับผมไม่เลือก... @ขณะที่กายกำลังวิ่งหนี คุณแม่ก็ดักเอาไว้ทุกๆ ทาง หนีไปไหนไม่ได้ @คุณแม่: หนีไปไหนกาย... หนีแม่ไม่พ้นหรอก ฮ่าๆๆๆๆๆ @กาย: ไม่นะ!! ไม่....ไปให้พ้นนนนนนนนนนน และกายก็ตื่นขึ้นมา ตัวของเขา เต็มไปด้วยเหงื่อและเสียงหายของเขาที่แรงเพราะความกลัว....... กาย: เฮ้ออออ ฝันไปเหรอเนี่ย หืม!!! ~ แอ๊ก... อี๊แอ๊กๆ .......~ ไก่ขันยามเช้า นั้นแสดงให้รู้ถึงว่าแสงอาทิตย์กำลังจะส่องแสง กาย: *-* เช้าแล้วนี่นา... อืม เราควรหางานทำดีกว่าไม่งั้นน่ะ เงินเราต้องหมดแน่ๆ เอ...แล้วเราจะทำงานอะไรดีล่ะเนี่ย? กายได้อาบน้ำ แต่งตัวดูเรียบร้อยออกไปหางานทำข้างนอก เขาเดินไปตามร้านอาหารต่างๆ เพื่อขอสมัครเป็นพนักงานเสริฟ แต่เขาก็ต้องสิ้นหวัง ในเมื่อไม่มีร้านไหนที่จะรับพนักงานเพิ่มเลย จนมาถึงเวลาเย็นมากแล้วตะวันเริ่มรับขอบฟ้า.... กาย: ทำไมงานมันหายากอย่างงี้นะ.... กายนั่งเหมือนคนสิ้นหวังอยู่ที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง และแล้วก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาด้วยท่าทางที่เป็นมิตร ???: สวัสดีครับ กำลังมองหางานทำอยู่ใช่ไหมเอ่ย กาย: หือ!! ครับใช่ครับ แล้วคุณ.... ???: อ๋อ ขอโทษทีครับทีลืมแนะนำตัว ผมชื่อซิล เป็นคนขายพวกเบเกอรี่ครับ คุณสนใจที่จะช่วยร้านของผมมั้ยครับ...... กายได้ยินดังนั้นก็ดีใจมาก กายลุกขึ้นยืนพร้อมส่งมือไปข้างหน้า กาย: ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับคุณซิล ซิล: ครับ หวังว่าเราคงร่วมงานกันได้ดีนะครับ ทั้งสองคนจับมือกัน แล้วซิลก็พากายไปดูร้านเบเกอรี่ของเขา กาย: โห!!! ร้านสวยมากเลยนะครับเนี่ย ซิล: ขอบคุณครับ แต่คุณลองดูสิลูกค้าไม่ค่อยเข้าร้านของผมเลยอะ กาย: อืม.... เอางี้สิ ผมว่าคุณลองทำโปสเตอร์โฆษณานะ เอารูปแบบน่ากินๆ น่ะนั้นแหละ แล้วก็เอาไปติดตามเมือง... ซิล: อื้อ...ความคิดดีนี่นะ งั้นก็ลงมือกันเล้ยยยยยยย กาย: เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ... กายกับซิลลงมือทำแผ่นโปสเตอร์ไว้หลายๆ แผ่น และมีใบปลิวสำหรับแจกอีกด้วย... ซิล: เอาล่ะ วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกันนะดึกมากแล้ว กาย: อื้อ.. ซิล: เอ่อ... แล้วคุณชื่ออะไรล่ะผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย กายครุ่นคิดอยู่ในใจแปปนึง แล้วก็บอกไปว่า กาย: ผมชื่อกายครับ ซิล: ok ครับ งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เราเจอกันนะ แล้วก็ผมมีจักรยานสองคันผมให้คุณยืมไปก่อนแล้วกัน กาย: ขอบคุณมากครับ*-* กายได้ขี่จักรยานไปที่บ้านพักของตนเอง พอจะขึ้นห้องก็ได้ยินเสียงดังขึ้นจากห้องของเขา กุกๆ กักๆ ตึงๆ .....
28 มีนาคม 2547 09:20 น. - comment id 72167
โอ เขียนต่อหน้านี้ก็ได้จะกลับมาอ่านตรงนี้น่ะคะ
28 มีนาคม 2547 16:40 น. - comment id 72203
จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ ฝันของคุรน่ารักมาก
28 มีนาคม 2547 19:40 น. - comment id 72214
จะรออ่านนะ
30 มีนาคม 2547 20:02 น. - comment id 72294
เล่าเรื่องได้น่าตามติด ไม่พลาดแน่ครับตอนหน้า