The Dream

คนเจียมตัว

จากสติที่เลือนลาง โย ค่อยๆ ลืมตาขึ้น พร้อมกับข้อสงสัยที่กำลังจะถามตัวเองว่า มันเกิดอะไรขึ้น  เมื่อโยตั้งสติได้แล้ว เขามองไปลอบอย่างมึนงงเพราะที่ๆเขายืนอยู่ไม่ใช่ที่โรงเรียนแต่เป็นป่าแห่งหนึ่งที่ดูแปลกตาและบรรยากาศที่ดูแปลกๆ พื้นดินนั่นถูกปกคลุมด้วยใบไม้ที่สลัดใบลงมา ต้นไม้ทุกต้นมีใบสีส้มอมเหลืองสูงไม่ต่ำกว่า 3 เมตรเหมือนกับไม่ใช่โลกที่พวกเราเคยอาศัยอยู่ 
         ขณะที่โยงงอยู่กับสถานที่แห่งนี้ก็นึกขึ้นมาได้ว่า   แล้วโยก็เรียกหาพรรคพวกที่หายไป โย : รัน! ทุกคน! อยู่ไหนกันหมดดดดดดดดด.
ทันใดนั่น! โยก็ได้ยินเสียงร้องเหมือนกับเสียงแห่งความตายอันน่าขนลุก มาทางด้านตะวันออก โยจึงรีบวิ่งไปทันที  พอวิ่งๆไปก็เห็นคน คนหนึ่งกำลังนั่งอยู่กับพื้น ใช่แล้วรันนั่นเอง! โยรีบวิ่งแล้วไปนั่งคุยกับรัน
โย : รัน! เป็นยังไงบ้างรัน แล้วคนอื่นๆละ รัน รัน! เป็นอะไรไป รัน!
   รันไม่ได้ดีใจเลยที่ได้เจอหน้าโย แต่หน้าของรันกลับแสดงอากาศถึงความน่ากลัวสุดขีด!!!!!
รัน : ยะยะโยขะขะขะขะข้างหลัง
โย : ข้างหลังหรอ?
    โยรู้สึกงงๆ กับอากาศของรันแต่เมื่อหันไปข้างหลัง.ก็ไม่แปลกใจเลยที่รันต้องทำท่าหวาดกลัวเช่นนั่น!!!!
มันมีอยู่7-8ตัว กำลังล้อมกันกินพวกเพื่อนๆในชมรม และมันก็เดินมาหาเราตัวหนึ่งซึ่งด฿ตัวใหญ่กว่าตัวอื่นๆ
??? :  แฮ่ๆ!!!! ฮ่าๆๆ ยังมีอาหารอีก 2 ตัว เว้ย พวกเรา
มันพูดได้!!!!!  เสียงของมันดูน่ากลัว! ใบหน้าของมันดูเหมือนคล้ายๆแกะแต่ดวงตาของมันแสดงถึงความเป็น ปีศาจอันน่ากลัว! มันมีรูปร่างใหญ่แต่มัน ยืนด้วยขาเพียง 2 ข้าง และมีมือที่ใหญ่ทั้งเล็บที่ยาวและแหลมคม สวมใส่เสื้อที่ทำมาจากหนังสัตว์
ไม่ชั่วอึดใจมันก็กางแขนออก! เหมือนจะเอาเล็บของมันฟันลงไปที่รัน
??? : อาหาร! อาหาร! ฮ่าๆๆๆ
โยเป็นฝ่ายตั้งสติก็บอกรันว่า โย : รัน! หนีเร็ว! มันจะฆ่าเธอแล้วนะ รัน!
 .ดูเหมือนรันจะไม่ได้ยินเสียงของโยทั้งที่อยู่ห่างกันไม่ถึง 1 เมตร ทั้งเนื้อทั้งตัวของรันสั่น
น้ำตาเริ่มซึมออกมาที่ขอบตา 
??? : ฮึ! กลัวงั้นหรือ อย่ากลัวไปเลย เพราะ จะทำให้สบายเดี๋ยวนี้แหละ ฮ่าๆๆ!!!
ขณะที่มันจะเอาเล็บฟันรัน โยก็วิ่งไปกอดรันไว้
เพียงช่วงวินาทีเสียงร้องโหยหวนก็ดังขึ้นอีกครั้งเหมือนที่โยได้ยินอีกครั้ง