........ในระหว่างวันของงานจารลงในไทยโพเอ็มดอทคอม...ล้วน คำถาม.......ทิกิ_tiki มันใครมาจากไหน...?...... ในการนำบทประพันธ์บทแรกไปลงไว้ที่ ลานกวีไทยกวีธรรม ก็โกลาหลพอสมควรเพราะในระหว่างนั้นกำลังสาธยาย สัจจธรรม* *ครอบครัว**แม่-ลูก** โดยใช้สิ่งที่ผ่านมา พร้อมทั้ง ยึดถือ พระราช นโยบายแห่งองค์สมเด็จพระปิยะมหาราช เท่าที่พอจะหาได้ ทั้งจาก หนังสือเล่ม ........**.หนังสือมหาวิทยาลัย ..............ฉบับ.. ........ปิยมหาราชานุสรณ์....** จากบทประพันธ์ ...ท่านอาจารย์ สุดจิตต์ ดุริยประณีต ท่านศิลปินแห่ง ชาติด้วยเป็นหลักในการเดินเนื้อเรื่องลงในเว็บไซท์ *เพลงประชาชน* ....แต่ในคำประพันธ์และงานดนตรีไทยนั้นถือเป็นสิ่งที่เราต้องจรรโลง ไว้เพื่อชนรุ่นหลังต่อไป... ..ทิกิ_tiki คนนี้จึงยังค่อยๆค้นสืบที่มาหาความหมายของบทประพันธ์ จนโดยเส้นทางสืบค้นหาบทประพันธ์เชิงธรรม นี้ ก็หลุดเข้ามาหน้า Thaipoem.com อันเป็น ชุมทางของคน ร้อยแปดพันเก้าที่นี่เอง... เข้มเข้าใจกว่าทุกวิถีทาง....จริงจริง ..@.........ที่มาของศิษย์มีอาจารย์คนนี้..!!..........@ ทิกิ_tiki
.@.....ท่านปัญญาท่านให้ข้อธรรมได้ล้ำเลิศ สุดประเสริฐแม้นท่านมาในรถเข็น ท่านสอนธรรมเพื่อให้ใจร่มเย็น ให้คนเป็นได้ดูครูในโลง ......@ ฝากให้อีกบท ..@.......อันคนดี ยังมี อยู่มากมาย อย่าได้คิด ทุกคนร้าย.. ...ให้เป็นห่วง น้องทั้งหลาย.. ยังสาวสู้ ดูคู่ควง คนรักเรา....ดีรักห่วง...อย่างจริงใจ.......@ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_49052.php http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_48976.php ทิกิ_tiki
ในการเข้ามาเขียนงานในไทยโพเอ็มนี้... มีสัมผัสที่แปลกกว่าทุกเว็บไซท์... .อยากจะพูดคำว่า**ครูแรง** ไม่ทราบว่าจะพูดได้ไหม ?... .....วิชาทั้งหมด ก็ล้อมรอบตัว ด้วยกลิ่นอายความเก่าเก๋ากึ้ก ของบรมครูภาษาทั้งสิ้น ...อีกอย่าง หนังสือหนังหาส่วนใหญ่ก็ทิ้งไว้ที่ปทุม ฯ เพราะไม่มีปัญญา ขนมาที่นี่ก็อาศัยความจำได้หมายรู้ กับมั่วบ่อยๆบางครั้ง แต่กระนั้น ก็ดี...ไม่มีเสียหรอกที่ครูจะปล่อยเราง่ายๆ . .บายศรีไข่ต้มครูที่กินเข้าไปนั้น ... อย่างไรก็แรง... ......หลายครั้งที่เขียนงานไม่ได้อยู่ในโลกปัจจุบัน... แต่ความรู้สึกสัมผัสไปเห็นแม้นแม่ทัพใหญ่ครั้งรบทัพจับศึก บนหลังช้างหลังม้า กำลังอยู่ใต้แสงเทียนวับแวม เขียนสาส์นส่งกลับบ้าน กระนั้น.!!! .....ขอจบหน้านี้ลงเพียงนี้ก่อน มีเวลาจะมาจารต่อ ทิกิ_tiki
@ บุฟเฟ่ต์วันพุธ.@ คืนวันนี้.........โอกาสดี.........ได้มาเยือน เยี่ยมชานเรือน.........คฤหาสน์อาจารย์.........สมการณ์หมาย รำพึงรำพัน.........มาหลายวัน.........อยู่วุ่นวาย ดูง่ายดาย.........เมื่อเพื่อนยา.........มาร่วมทาง ขึ้นไปนั่งหน้าพระพุทธรูปนานับองค์รวมทั้งพ่อปู่ครูบาทุกสาย ที่เคารพกันในห้องตกแต่งไว้ดั่งพิพิธภัณฑ์ ..เป็นความงามประเทืองใจ ในคุณค่าความงาม ศิลปกรรมแต่ละยุคสมัย และ ความขลังอย่างยิ่ง ทิกิ_tiki 18 มี.ค. 47 - 15:42 คมเขี้ยววาวกร้าวไว้ในลำแสง ดูกล้าแกร่งเพียงใบหน้าท่าพยัคฆ์ผี ลำตัวเหลือแต่หนังเชือดหนามาพ่วงพี **ผู้กล้า** สิ..แยกเขี้ยววาววับจับนัยน์ตา ทิกิ-tiki 16:30 ..........นำงานชิ้นนี้มาเพื่อคารวะแม้นงานศิลปะในบ้านท่านอาจารย์ ยังแรงด้วยชีวิต.......ทุกชิ้น...สื่อจิตวิญญานแรงล้นให้เห็น... ทุกงานสัมฤทธิ์Bronze ของอาจารย์ ตั้งรายเรียงไว้ทุกมุม... .......ให้เห็นจิตวิญญานที่นิ่งสงบ กล้า..พร้อมเพื่อรบ และยุติธรรม .ในฐานะนักธุรกิจ เรามองทุกอย่างให้มีเป้าหมายและจุดยืน. .ด้วยคุณค่าของเวลาที่ผ่านไปไม่คืนกลับมาง่ายง่าย และในฐานะ....นักบันทึกเช่นเรา..หวังให้สิ่งที่ถ่ายทอดทุกสิ่ง ทุกคำ ทุกตัวนี้ เป็นความทรงจำที่ดีแก่ตัวเราและสังคมเช่นกัน ทิกิ_tiki .ขึ้นเช้า 19 มันาคม 2547 3:57 นาฬิกา อีกสุนทรีย์แห่งชีวิต ทิกิ_tiki 18 ,,,มีนาคม 2547 2:05
18 มีนาคม 2547 14:27 น. - comment id 71879
แต่งเพราะดีนะค่ะ เปงกำลังจัยหั๊ยนะค่ะ (น้องดิวอะค่ะ)
18 มีนาคม 2547 14:44 น. - comment id 71881
แต่งเพราะดีนะค่ะ เปงกำลังจัยหั๊ยนะค่ะ (น้องดิวอะค่ะ) จาก : คนที่ถูกทิ้งค่ะ รหัส - วัน เวลา : 6536 - 18 มี.ค. 47 - 14:27 ขอบคุณน้องดิว (คนที่ถูกทิ้งค่ะ) มุ่งหน้าทำใจให้สงบจะพบทางกุศลค่ะ ทิกิ
18 มีนาคม 2547 21:32 น. - comment id 71889
ไม่ขอนิยามได้ไหมครับ เพราะมันสมบูรณือยู่แล้วในตน ไม่ใช่ที่การใช้คำอันสวยหรูหรือเลอเลิศ แต่ถ้างานเขียนนั้นออกมาจากภายใน นั่นก็มากเกินกว่าจะสรรหาคำใดๆ มาเปรียบเปรย.. ในโลกของตัวอักษรไม่มีใคร จะใหญ่ยิ่งไปกว่าใคร เพราะมันว่าคุณจะต่ำต่อย หรือเป็นนักเขียนระดับโลก ตัวหนังสือก็ยังคงรับใช้ผู้คน เฉกเช่นเดียวกันมิแบ่งแยก .......................................... เราเป็นศิษย์มีครูไหมมิอาจรู้ได้ แต่ถือว่าทุกถ้อยคำทุกตัวอักษร ที่ได้อ่านจากงานเขียน.. ได้เป็นประตูที่นำออกสู่โลกกว้าง เปิดเผยเรื่องราวความเป็นไป ถือว่าเป็นครูแห่งจิตวิญญาณข้า...
18 มีนาคม 2547 21:56 น. - comment id 71891
.......................................... เราเป็นศิษย์มีครูไหมมิอาจรู้ได้ แต่ถือว่าทุกถ้อยคำทุกตัวอักษร ที่ได้อ่านจากงานเขียน.. ได้เป็นประตูที่นำออกสู่โลกกว้าง เปิดเผยเรื่องราวความเป็นไป ถือว่าเป็นครูแห่งจิตวิญญาณข้า... จาก : geo26 (ออกจะนอกคอกทางความคิด) รหัส - วัน เวลา : 6547 - 18 มี.ค. 47 - 21:32 ขอบคุณค่ะ คุณ geo26
19 มีนาคม 2547 14:36 น. - comment id 71914
ทั้งกลอนและเนื้อเรื่องเพราะดีค่ะ *-*
19 มีนาคม 2547 15:19 น. - comment id 71917
ทั้งกลอนและเนื้อเรื่องเพราะดีค่ะ *-* จาก : รหัสสมาชิก : 5862 - ฮิคารุ รหัส - วัน เวลา : 6574 - 19 มี.ค. 47 - 14:36 ขอบคุณ 5862-ฮิคารุ มากค่ะ
19 มีนาคม 2547 17:30 น. - comment id 71925
นานนานครั้ง ที่จะได้มีโอกาสอ่านบทความสไตล์นี้ แต่อยากนอกว่า ได้อ่านแล้วไม่ผิดหวังเลยที่เกิดมาเป็นคนไทยเหมือนกัน
19 มีนาคม 2547 18:09 น. - comment id 71929
นานนานครั้ง ที่จะได้มีโอกาสอ่านบทความสไตล์นี้ แต่อยากนอกว่า ได้อ่านแล้วไม่ผิดหวังเลยที่เกิดมาเป็นคนไทยเหมือนกัน จาก : ลาเวนเดอร์ รหัส - วัน เวลา : 6587 - 19 มี.ค. 47 - 17:30 ขอบพระคุณค่ะ คุณลาเวนเดอร์ เป็นอีกหนึ่งกำลังใจ ให้สานต่อค่ะ
20 มีนาคม 2547 11:26 น. - comment id 71952
คิดว่าเป็นเรื่องอิงความเป็นจริง น่าติดตามครับ
20 มีนาคม 2547 20:00 น. - comment id 71974
คิดว่าเป็นเรื่องอิงความเป็นจริง น่าติดตามครับ จาก : กัลปพฤกษ์ รหัส - วัน เวลา : 6617 - 20 มี.ค. 47 - 11:26 ขอบพระคุณค่ะ เพียงถ่ายทอดความรู้สึกในคุณค่าของชีวิต ในสายตาของคนที่มองสิ่งรอบกายครูบา อาจารย์ ในฐานนะผู้ให้ ของแต่ละท่าน เราในฐานะ ผู้รับ เมื่อซึมซับแล้วก็ เผื่อแผ่ให้กันค่ะ