My High School >Part 8

kust !

"ซิล ซิล ไอ้ปอชอบเทออ่ะ" ตั้มตะโกนบอกซิลในวันหนึ่ง                 
"เฮ้ย ไม่ใช่นะโว้ย" ปอรีบค้านแล้วยิ้มอายๆ 
"จิงเหรอ ชั้นว่าแล้วมั้ยล่ะ" แอนว่า
"จิงๆนะเว้ย ลองดูดิ มันอ่ะชอบมองซิล"  ตั้มยังว่าไม่หยุด
"เออหว่ะ เห็นเหมือนกัน" บอย เพื่อนร่วมห้องอีกคนของปอก้อพูดบ้าง
"ถ้าชอบเค้าจิงๆ ทำไมไม่รีบขอเค้าเป็นแฟนวะ เดี๋ยวก้อหลุดมือไปหรอก ซิลยิ่งมีคนจีบเยอะนะเฟ้ย" ตั้มบอก
"อารัยเล่า" ปอยังค้ายอยู่
"แล้วกล้าพูดเต็มปากมั้ยล่ะว่าไม่ได้ชอบซิล วันก่อนก้อไม่ชวนเพื่อน แอบไปดูหนังกัน 2 คน อย่าคิดว่าพวกเราไม่รู้นะ" มายบอก
"เฮ้ย รู้ได้ไงอ่ะ" ปอถามแล้วมองไปที่ซิลซึ่งกำลังก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์อย่างเอาเป็นเอาตาย
"ถ้านายไม่จีบเราจีบนะโว้ย" กาย เพื่อนปอบอก
"แล้วมาบอกอารัยเราล่ะ อยากจีบก้อจีบไปดิ ก้อกูไม่ได้ชอบเค้านิ กูมีคนที่ชอบอยุ่แล้ว แล้วที่พาไปดูหนังก้อพาไปขอบคุณเฉยๆไม่ได้คิดไร" ปอพูดแล้วเหมือนกับมีคัยเดินมาชน ซิลนั่นเอง 'เฮ้ย แย่แล้ว ลืมไปว่าซิลอยู่ในห้องด้วย เฮ้ย ทำไงดี' ปอทำหน้าตกจัย
"ซิล" เพื่อนๆของซิลร้องเรียกพร้อมกัน
"นั่นไง เค้างอนมึงแล้ว ไอ้ปอ มึงรีบไปตามเค้ากลับมาเดี๋ยวนี้เลย เดี๋ยวก้อปล่อยข่าวเลยว่า 'ปอสุดหล่อที่ทุกคนหลงใหล รังแกผู้หญิงที่ผู้ชายหลายคนชอบจนร้องไห้' เท่านั้นคงไม่เหลือ พวกนั้นคงจะตามไปกระทืบมึงถึงบ้าน ชัวร์"  ตั้มพูดเหมือนจะด่า
"ซิล โกดเหรอ" ปอตามหาซิลจนทั่วแล้วมมาเจอซิลที่ในสวนกกำลังนอนฟุบหน้าอยู่ที่โต๊ะ "เราหาซิลจนทั่วเลย"
"ก้อเจอแล้วไงมีอารัยล่ะ" ซิลเงยหน้าขึ้นมามอง
"ซิลโกดเราเหรอ" ปอง้อ
"โกดไร" ซิลก้อเย็นชาใส่อีกเช่นเคย
"ก้อ...ก้อ ที่เราพุดไปมันไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้นซะหน่อย ที่จิงเราชอ..." ปอรีบหยุดก่อนจะพูดคำนั้นออกไป
"อารัย" ซิลเริ่มจัยเย็นลงบ้างแล้ว ตอนที่ปอพูดว่าชอ... ถึงจะต่อไม่จบก้อเหอะ แต่ซิลก้อรู้ความหมายของมันแล้ว
"ก้อปอชอ................     ซิล เป็ยแฟนกับเราได้มั้ย" ปอกัดฟันพูด
"ทำไม่เราต้องเป็นแฟนกับคนที่ไม่ชอบเราด้วยล่ะ" ซิลก้อยังคนทำสีหน้าเหมือนเดิม "มีคนที่ชอบอยุ่แล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่ไปขอคนนั้นล่ะ มาขอเราทำไม" ซิลพูดอย่างรวดเร็ว
"ก้อคนที่เราชอบ คนที่เราชอบ ก้อคือซิลยังไงล่ะ" ปอตะโกน ทำให้คนในสวนเกือบทั้งหมดหันมามอง ยิ่งซิลกับปอแล้ว ทั้ง 2 คนก้อเป็นคนดังทั้งคุ่ มันก้อต้องเป็นเรื่องน่าสนจัยเป็นธรรมดา ถ้าซิลยอมเป็นแฟนกับปอเราจะเดินออกไปจากที่นี่ ปอล็อกข้อมือซิลไว้ไม่ให้หนีไปไหน ปอรู้ว่าซิลไม่ชอบให้มีคัยมามองเทอด้วยความมอยากรู้อยากเห็น
"ก้อได้ !!!" ซิลพูดอย่างไม่เต็มจัยจะพูดนัก เพราะมีคนมองอยู่เต็มไปหมด และอยากรีบออกไปจาสวนเต็มที
"งั้นตั้งแต่นี้เราเป็นแฟนกันนะ" ปอยิ้ม
"อืม รีบๆออกไปจากที่นี่ซะทีสิ" ปอจูงมือซิลเดินออกไปทันที เพราะปอก้อไม่ชอบให้คัยมามองเหมือนกัน
"เฮ้" เสียงคนกลุ่มใหญ่ดังออกมาจากหลังต้นไม้ "ไหนบอกว่ามึงไม่ได้ชอบเค้าไม่ใช่เหรอ แล้วขอเป็นแฟนทำไม"ตั้มถ้า แล้วแอบยิ้ม
"เฮ้ย มาแอบฟังทำไม" ปอทำท่าตกจัย ซิลรีบสะบัดมือออก
"เออน่า กูไดยินหมดแล้ว" ตั้มบอก
แล้วอ๋อง เพื่อนที่จัยกล้าหน้าด้านของปอก้อเดินออกมาจากกลุ่มแล้วตะโกนว่า "ทุกคน ฟังทางนี้หน่อย ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ปอกับซิล เกรด 8 ห้อง4 จะเป็ยแฟนกัน   เฮ้"
"เฮ้" เพื่อนทั้งห้องร่วมดีจัย
"นี่แอนทำไมต้องออกมากันทั้งห้องด้วยล่ะ" ซิลกระซิบถาม
"ยังไม่ใช่แค่นั้นนะ พวกเราก้ออยู่ครบเลย" แล้วน้ำ มาย เลนนี่ ษา ก้อเดินออกมายืนข้างๆแอน "พวกเราได้ยินหมดแล้วแหละ" (ษา กับมายอยู่คนละห้อง) "ดีจัยด้วยนะ 555+" แอนกระโดดเข้ากอดซิล
ปอกับซิลมองหน้ากันแล้วหัวเราะ ปอพึ่งเคยเห็นซิลหัวเราะอย่างมาความสุขสุดๆก้อครั้งนี้แหละ