ความน่าเบื่อนี้ มันเกิดมาจาก ความขี้เกียจของคนเราเองซึ่งมันก็เกิดขึ้นกับตัวผมเอง ในบางเวลานั้นผมไม่อยากจะทำอะไร เพราะว่าไม่มีอารมณ์ ความเบื่อนั้นมันทำให้ผม เบื่อๆ เซ็งๆ เหงาๆ ในบางครั้งตัวผมเองก็เคยคิดอยากตายเลย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะว่าอะไร แต่อาการนั้นคงเป็นเพราะว่า ผมไม่มีกำลังใจจะทำอะไรเลยมั้ง มันเป็นอาการที่แสนเซ็ง มันเป็นอาการที่บ่งบอกว่าต้องการคนที่คอยดูแล คนที่คอยห่วงไย คนที่เข้าใจในตัวเรา หรือคนอื่นอาจคิดว่า มันเป็นอาการของคนที่เอาแต่ใจเกินไป มันก็อาจจะใช่ในบางครั้ง แต่ในความเป็นจริงแล้ว คนเราทุกคนก็ต้องการคนที่คอยดูแลเรา นอกจาก พ่อ แม่ พี่ น้อง หรือที่เราเรียกกันว่า "แฟน" แฟนนั้นเป็นคนที่เราอยากให้เข้าใจ อยากให้ดูเรา และเราก็อยากอยู่ไกล้เขาคนนั้น ซึ่งแฟนนั้น ช่วยเราได้หลายอย่าง อย่างเช่น เป็นเพื่อนแก้เหงา เป็นคนที่ห่วงไยเรา เป็นคนที่เราห่วง เรารัก แฟนนั้นแบ่งปันความเหงาให้เราได้ แบ่งความสุข ความทุกข์ แบ่งหลายสิ่งหลายอย่าง ซึ่งในที่สุดนั้นเราก็อาจจะ กลายเป็นคนที่ร่าเริงก็ได้ ไม่มีความเหงา ความเศร้า แต่สำหรับตัวผมนั้น ความเหงา กับ ความเศร้า มันมีอยู่ตลอกเวลา ไม่รู้เป็นเพราะว่าอะไร แต่ผมก็จะพยายามทำตัวให้ร่าเริงเข้าไว้ ขอบคุณครับที่ทนอ่าน
27 สิงหาคม 2545 11:31 น. - comment id 66214
อืม เข้าใจนะ เราเองก็เป็นบ่อย แต่เราก็พยายามทำงาน หางานทำมากๆ ไม่ปล่อยเวลาให้เปล่าประโยชน์ เช่นทำงานช่วยเพื่อน ช่วยอาจารย์ หรือแม้แต่ทำงานของตัวเอง ถ้าหากว่ามันไม่มีอะไรทำจริงๆก็ลุกขึ้นมาทำความสะอาดห้องตัวเองซะให้สะอาดเอี่ยมไปเลย หรือไม่เราก็ออกไปเล่น ไปเที่ยวบ้าง ดูหนังบ้าง แล้วก็คุยกับเพื่อนถึงสิ่งที่สนุกสนาน ตื่นเต้น หรือหาอะไรสนุกๆท้าทายทำ แล้วเราจะรู้ว่าไอ้ความเหงา ความน่าเบื่อที่เราเคยเป็น มันกลับไม่เหงาอีก หรืออาจจะมีบ้างบางเวลา มันก็น้อยลง ชีวิตเราก็น่าพิสมัยขึ้นอีกตั้งเยอะ แถมบางทีเรายังได้คติแง่คิดดีๆจากการคุยกับเพื่อนแล้วก็คนรอบข้างด้วย (แแบบว่าเราเป็นคนที่ค่อนข้างอุดมการณ์แรงอ่ะนะ) ลองทำดูนะ เผื่อบางทีจะดีขึ้นบ้าง นี่เป็นวิธีของเราไม่สงวนลิขสิทธิ์ ^_^