ตั้งแต่เบญจเพศมานี่ .. รู้สึกว่าชีวิตจะหนีไม่พ้นกับคำว่า "ความรัก" หากไม่ใช่ความรักของตัวเอง .. ก็เป็นความรักของคนอื่น .. ที่มีเหตุให้เราจำเป็นต้องเข้าไปพัวพันกับความรักคนอื่นอยู่เสมอ เป็นศิลาณีให้บ้าง ... เป็นแม่สื่อให้บ้าง ... เป็นกรรมการห้ามมวยก็มี ล่าสุดเป็นผู้พิพากษาจำเป็นก็เคยมาแล้ว ... แหะ .. แหะ ... น่าขำเนอะ .. เนื้อไม่ได้กินหนังไม่ได้ลอง แต่เอากระดูกมาแขวนคอ ยินดีที่จะช่วยเค้านะ .. แต่บางทีก็รู้สึกเหนื่อยใจเหมือนกัน ที่จะต้องมารับรู้ .. รับฟัง .. และบางครั้งก็ต้องช่วยแก้ปัญหา ... แต่ก็ดี .. เพราะทุกครั้งที่ช่วยเค้ามันก็เหมือนเราช่วยตัวเองนะ มีมุมมองอะไรที่ต่างไปจากเดิมมากขึ้น .. ที่สำคัญ "ปลง" ได้มากขึ้น .. .. . คู่รักคู่หนึ่ง .. ที่พัฒนาการจากความรักมาเป็นความผูกพันนับสิบๆ ปี มีลูกเป็นสายใยเชื่อมความผูกพันนั้นแล้วแท้ๆ .. แต่ก็ต้องมีอันแยกจากกัน .. นี่ไงล่ะ .. ที่ทำให้เรา "ปลง" กับคำว่า "ความรัก " และ " ความไม่แน่นอน " ฝ่ายหญิงขอเป็นคนเดินออกไปหาบางอย่างในชีวิตเป็นเวลา 6 เดือน ทดสอบว่า .. ระหว่างเค้าสองคนนั้น .. จะยังคงมีเยื่อใยต่อกันแค่ไหน ฝ่ายชาย .. ยอมรับข้อเสนอฝ่ายหญิงด้วยใจจำยอม ... ใจหนึ่งบอกว่า " จะรอ " แต่อีกใจหนึ่งกลับบอกว่า .. " เค้าคงไม่กลับมา " ตลอดเวลาก็ยังคงรอไปอย่างไม่มีความหวัง .. รอด้วยความเหงา อ้างว้าง จนวันหนึ่ง .. มีคนผ่านเข้ามาในชีวิต .. ก็คิดจะยึดเค้าไว้ในยามที่ไม่เหลือใคร ... .. เวลา 0.20 น. บุคคลที่เคยกล่าวถึงในเรื่อง " ค่ำคืนพิเศษ " โทรมาหาเรา มีการทำโรแมนติกชวนไปคุยโทรศัพท์ที่สะพานปลาในเวลาเที่ยงคืนกว่าๆ อีกฝ่ายบรรยายบรรยากาศยามค่ำคืนบริเวณสะพานปลาในพัทยา ... บรรยายเสียจนคนฟังอยากจะไปอยู่ ณ ที่ตรงนั้นในเวลานี้เลย ... หากว่าเรากับเค้าเป็นแฟนกันมันคงโรแมนติกดีเนอะ .. แต่นี่มัน " ไม่ใช่ ! " มันเป็นเพียงแค่คนเหงาสองคนที่โคจรมาพบกันก็เท่านั้นเอง ... และจะไม่มีวันที่จะมีกันและกันเพราะ .. ความเหงา .. อย่างเด็ดขาด .. .. . เดากันออกแล้วใช่ไหม ... ฝ่ายชายก็คือบุคคลในเรื่อง " ค่ำคืนพิเศษ " นั่นเอง ฝ่ายหญิง .. ก็คือ คนที่เคยเป็นภรรยาของเค้า และแม่ของลูกของเค้า ... ส่วน .. คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของฝ่ายชายก็คงเดาได้นะว่าเป็นใคร !! .. .. คนบางคนเกิดมาเพื่อที่จะเป็นฝ่าย .. "รัก" ... แต่บางคนก็เกิดมาเพื่อที่จะเป็นฝ่าย .. "ถูกรัก" ... จะมีสักกี่คน .. ที่เป็นทั้งฝ่ายรัก และถูกรักพร้อมๆ กัน จะมีสักกี่คู่ .. ที่หัวใจตรงกันดุจดั่งใช้ลมหายใจเดียวกัน จะมีสักกี่คู่ .. ที่จะไม่มีโอกาสพรากจากกันนอกเสียจากความตาย จะมีสักกี่คู่ .. ที่ก็ต่างเกิดมาเพื่อกันและกันตลอดไป ... ... .. สำหรับเรา .. คงจะไม่โชคดีจนเป็นคนที่เกิดมาเพื่อ " ถูกรัก " แน่ๆ และก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสโชคดี .. พบคนที่เกิดมาเพื่อใช้ลมหายใจเดียวกันหรือเปล่า จะมีโอกาสได้พบกับ .. คนที่พร้อมจะมีกันและกันตลอดไปไหม?? .. หรือจะมีก็เพียงแค่ .. คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เพื่อที่จะเดินผ่านออกไปเสียก็ไม่รู้ แม้จะเป็นได้ก็คงจะแค่ " คนของความเหงา " ... ของใครอีกหลายๆ คน ... แต่มันก็ยังดีกว่า .. ที่จะไม่มีค่าสำหรับใครเลย แม้แต่ในยามที่เค้าไม่มีใคร ...
4 มีนาคม 2547 09:21 น. - comment id 71415
คนของความเหงา มันคือสิ่งที่เราเป็นอยู่ตอนนี้ เราไม่คิดว่าสิ่งนี้มันจะยั่งยืนเลย
4 มีนาคม 2547 12:40 น. - comment id 71423
ใช่ ..ความเหงา ทำให้ใครบางคนเดินผ่านเข้ามาในชีวิตเรา และเมื่อเค้าหายเหงา ..เขาก็เดินจากไป โดยไม่รู้เลยว่า เค้าได้โขมยหัวใจของใครบางคนกลับไปด้วย แล้วเค้าจะรู้บ้างมั๊ย ว่าใครบ้างคนที่เค้าได้ทอดทิ้งไปจะรู้สึกยังไง
4 มีนาคม 2547 14:57 น. - comment id 71424
นี่คือเหงา นี่ล่ะเหงา นี่ความจริงที่ได้เจอ เจ็บปวดทรมานลึกลงข้างใน ผมก็เหงา แต่คงไม่เอาใครเข้ามา แทนที่ใครในระหว่างนี้หรอกครับ
4 มีนาคม 2547 18:42 น. - comment id 71429
ความรู้สึกดีดีไม่เคยจางจากหัวใจ ทำให้ชีวิตฉันมีความหมาย ความเหงากลับกลายเป็นความสดใส หัวใจเต็มเปี่ยมด้วยกำลังใจ
4 มีนาคม 2547 21:05 น. - comment id 71436
ผมคงเกิดมาเพื่อจะรัก
5 มีนาคม 2547 12:01 น. - comment id 71464
คนเราก้อต้องหัดที่ความเหงา ยามที่เราไม่มีใครจะได้ไม่เจ็บเกินไปนัก อ่ะคะ : ) - - ผ่านมาแถวนี้อ่ะคะ- -
9 มีนาคม 2547 16:06 น. - comment id 71571
ความเหงาทำหั้ยเราต้องคิดหวนถึงอดีต แต่ความเหงาทำหั้ยเราต้องคิดที่อยากจะมีคัยสักคนเข้ามานัยชีวิต เพื่อบรรเทาความเหงาแต่จะมีสักกี่คนที่จะคิดจริงจังกลับเรา