" ดูก่อนนะ ... ถ้าว่างอาจจะตามไป " คำพูดที่เวิ้งว้าง มีแต่ความว่างเปล่าในความรู้สึกของฉัน ... คุณคงไม่ตามมาหรอก ... เกลียวคลื่นซัดสาด พัดพาความเหงาถาโถมเข้าสู่จิตใจของฉัน ฉันสนุก ... มีความสุข ... มีเพื่อนฝูงรายล้อม แต่แล้ว ... คราใด ที่ความเงียบเข้าครอบคลุม ... ยามใด ที่ฉันอยู่ลำพัง รู้ไหม ... ห้วงคำนึง ... ฉันนึกถึงแต่คุณ 1 คืนผ่านไปอย่างเดียวดาย ฉันอยู่ห่างจากคุณเหลือเกิน เส้นขอบฟ้าเส้นนั้น ... กางกั้นระหว่างคุณกับฉันอยู่ใช่ไหม แสงดาวสว่างไสวท่ามกลางท้องทะเล ฉันคงเป็นหนึ่งในดวงดาวเล็กๆเหล่านั้น แต่แสงดาวของฉัน ... คงส่องไปไม่ถึงใจคุณ ................................................................. ครั้นแล้ว ... พระอาทิตย์ก็อยู่กลางท้องฟ้า ท่ามกลางอากศแจ่มใส ... ประกายแดดสีทองสะท้อนเต็มดวงตาของฉัน ใบไม้บิดขั้วลงจากต้น ... สายลมแรงพัดมา เหล่าใบไม้เต้นรำกันอย่างร่าเริง ... แล้วฉันก็เห็นเขา ... ชั่วขณะหนึ่ง ... เหมือนโลกหยุดหมุน เพียงสายตาสบประสาน สายลมพัดพา ... กรุ่นกลิ่นไอทะเล นี่เป็นเรื่องจริง และฉันไม่ได้ฝันไป ... รอยยิ้มนั้นเป็นพยาน ฉันคงแปลกไป ... คนอื่นๆเริ่มรู้สึกตัว แล้วทุกคนก็เห็น ... ผู้ที่กำลังมา ... คนที่ฉันรอคอย เสียงทักทายดังเซ็งแซ่ ฉันนั่งนิ่งอยู่กับที่ ... ไม่มีคำพูดใด เขาเดินผ่านไป ... วูบเดียว ที่เขาเดินผ่านฉันไป เขาก็ไม่มีคำพูดใด ... แต่ฉันเข้าใจ แล้วฉันก็ยิ้มอกมา ... ความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั้งตัว เวลาผ่านไปอึดใจ ... ราวกับฉันไม่สนใจ ฉันเปล่า ... ไม่สนใจ แล้วเขาก็เดินออกมา ... หยุดอยู่ตรงหน้าฉัน แต่ในความเงียบงันนั้น ... มีความอ่อนโยนแฝงอยู่ ฉันรู้สึกได้ ... เขาบอกฉัน ... แม้มิได้เอื้อนเอ่ยคำพูดใด ไม่มีเมื่อวาน ... ไม่มีพรุ่งนี้ อดีต ... อนาคต ... ไม่สำคัญอันใด เพียงนาทีนี้ ... ฉันมีเขาอยู่เคียงข้าง ... พูดคุย หยอกล้อ ประสานเสียงหัวเราะไปด้วยกัน ..................................................................... แปลกนัก ... ทะเลเดียวกัน แต่เหตุไฉน ... วันนี้ ทะเลดูสวยกว่าเมื่อวาน ฉันคุ้นเคยกับหาดทรายที่นี่มากขึ้น ... สายลมอ่อนโยนกับฉันมากขึ้น ฉันคงอยู่ที่นี่ได้ตลอดไป ... เร้นกายจากสิ่งใดๆ ยอมกักขังตัวเองบนเกาะแห่งนี้ ... หลีกหนีจากที่ๆฉันจากมา สับสน ... วุ่นวาย ... เดียวดาย ... เปลี่ยวเหงา ความอ่อนล้า ... ความเหน็บหนาว ความรักคงช่วยปัดเป่า ... ฉันต้องการเท่านี้จริงๆ .................................................................... ราตรีมาเยี่ยมเยือน ... คืนนี้ ฉันไม่หนาวเท่าเมื่อวาน และฉันได้รู้ซึ้ง ... ว่าชายหาดยามค่ำคืน ... งดงามเพียงใด หมู่ดาวส่องแสง ต้องเกร็ดทราย ดุจเพชรน้ำงาม ต้องแสงไฟ แล้วคืนนี้ ... ฉันก็ได้เห็น ... ดวงดาวทอประกายบนผืนดิน เกลียวคลื่นสีขาว ซัดสาด น้ำทะเลสีน้ำเงิน อาบไล้ไปทั่วผืนฟ้า ในคืนนี้ ฉันได้สัมผัสก้อยเมฆ ... ได้เดินเล่นบนท้องฟ้า ค่ำคืนนี้ ... ฉันไม่ใช่ดวงดาวเล็กๆ ..................................................................... หากความอัศจรรย์มีจริงๆ ... ก็คงประจักษ์บนผืนโลกวันนี้ ... คืนนี้ คืนที่อาทิตย์และจันทร์มาเดินเล่นด้วยกัน
Completely 2 มี.ค. 2547 19:08 น. - ID 1870 
857
1
0
3 มีนาคม 2547 19:38 น. - comment id 71405
แต่งได้ประทับใจ มองเห็นภาพบรรยากาศแห่งความสุขใจ ผมชอบการจบแบบแฮปปี้ เอนดิ่ง
5 มีนาคม 2547 12:12 น. - comment id 71466
สถานที่เดิมๆแต่ถ้ามีคนที่เรารักอยู่ด้วยมันก้อจะสวยขึ้นมากมายทีเดียว เห็นด้วยอ่ะนะ ว่ามั้ยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ