มีอยู่สองตอนที่เป็นตอนใหม่ ยังไม่เคยส่ง ก็เลยรวมกันส่งทีเดียวเลย เผื่อใครยังไม่เคยอ่าน อ่านแล้วต้องอมยิ้ม เพราะในหลวงของเราท่านมีอารมณ์ขันจริงๆ ผมมีเรื่องที่จะเล่าให้ฟังอยู่เหตุการณ์หนึ่งซึ่งเป็นเรื่องจริง เหตุการณ์เกิดที่จังหวัดตาก เมื่อพระเทพทรงเสด็จไปเยี่ยมราษฏรตามที่ต่างๆ และได้ทรงเสด็จไปเยี่ยมประชาชนในตลาดสด และถามความเป็นอยู่กับบรรดาแม่ค้าในตลาด แต่ก็มาถึงแม่ค้าปลา ซึ่งพระองค์ทรงตรัสถามว่า ปลาพวกนี้ขายอย่างไงจ๊ะ แม่ค้าตอบว่าที่สวรรคตแล้ว กิโลละ 40 บาท และที่เสด็จไปเสด็จมา กิโลละ 80 บาทจ๊ะ เหตุการณ์นี้ ทำให้ข้าราชบริพาลที่ตามเสด็จหัวเราะกันทุกคน ----------------------------------------------------------- อีกครั้งหนึ่งที่ภาคอีสานเมื่อเสด็จขึ้นไปทรงเยี่ยมบนบ้านของราษฎรผู้หนึ่ง ที่คณะผู้ตามเสด็จทั้งหลายออกแปลกใจในการกราบบังคมทูล ที่คล่องแคล่วและใช้ราชาศัพท์ได้อย่างน่าฉงน เมื่อในหลวงมีพระราชปฏิสันถารถึงการใช้ราชาศัพท์ได้ดีนี้ จึงมีคำกราบทูลว่า ข้าพระพุทธเจ้าเป็นโต้โผลิเกเก่า บัดนี้มีอายุมากจึงเลิกรา มาทำนาทำสวนพระพุทธเจ้าข้า.... มาถึงตอนสำคัญที่ทรงพบนกในกรงที่เลี้ยงไว้ที่ชานเรือน ก็ทรงตรัสถามว่า เป็นนกอะไรและมีกี่ตัว.. พ่อลิเกเก่ากราบบังคมทูลว่า มีทั้งหมดสามตัว พระมเหสีมันบินหนีไป ทิ้งพระโอรสไว้สองตัว ตัวหนึ่งที่ยังเล็ก ตรัสอ้อแอ้อยู่เลย และทิ้งให้พระบิดาเลี้ยงดูแต่ผู้เดียว เรื่องนี้ ดร.สุเมธเล่าว่าเป็นที่ต้องสะกดกลั้นหัวเราะกันทั้งคณะ ไม่ยกเว้นแม้ในหลวง ------------------------------------------------------------ เมื่อครั้งท่านพระชนม์มายุ 72 พรรษา มีการผลิตเหรียญที่ระลึกออกมาหลายรุ่น เจ้าของกิจการนาฬิกายี่ห้อหนึ่งได้ยื่นเรื่องขออนุญาต นำพระบรมฉายาลักษณ์ของท่าน มาประดับที่หน้าปัดนาฬิกาเป็นรุ่นพิเศษ ท่านทราบเรื่องแล้วตรัสกับเจ้าหน้าที่ว่า ไปบอกเค้านะเราไม่ใช่มิกกี้เมาส์ ------------------------------------------------------------ เรื่องการใช้ราชาศัพท์กับในหลวง ดูจะเป็นเรื่องใหญ่ที่ใครต่อใครเกร็งกันทั้งแผ่นดิน และไม่เว้นแม้กระทั่งข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ที่ได้เข้าเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทถวาย รายงาน ครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อนมีข้าราชการระดับสูงผู้หนึ่งกราบบังคมทูลรายงานว่า ขอเดชะ ฝ่าละอองธุลีพระบาท ปกเกล้าปกกระหม่อม ข้าพระพุทธเจ้าพลตรีภูมิพลอดุลยเดช ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตกราบบังคม ทูลรายงาน ฯลฯ เมื่อสิ้นคำกราบบังคมทูลชื่อในหลวงทรงแย้มพระสรวลอย่างมีพระอารมณ์ดีและไม่่ถือส า ว่า " เออ ดี เราชื่อเดียวกัน.." ข่าวว่าวันนั้นผู้เข้าเฝ้าต้องซ่อนหัวเราะขำขันกันทั้งศาลาดุสิดาลัย เพราะผู้รายงานตื่นเต้นจนจำชื่อตนเองไม่ได้ ----------------------------------------------------------- มีอยู่ครั้งหนึ่ง ทรงเสด็จไปพระราชทานปริญญาบัตรให้กับนักศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ในระหว่างที่ทรงเปลี่ยนในครุย ทรงโปรดสูบมวนพระโอสถ แต่ว่าทรงหาที่จุดไม่ได้ ทางอธิการบดีซึ่งเฝ้าอยู่ก็จุดไฟให้พร้อมทูลว่า ถวายพระเพลิงพระเจ้าข้า ในหลวงทรงชะงัก ก่อนจะแย้มสรวลน้อยๆกับอธิการบดีว่า "เรายังไม่ตายถวายพระเพลิงไม่ได้หรอก ---------------------------------------------------------- เคยมีเรื่องเล่าให้ฟังว่า ในหลวงเสด็จไปในถิ่นทุรกันดารเพื่อเยี่ยมเยียนราษฎร มีอยู่ครั้งหนึ่งพระองค์ท่านทรงแจกพระเครื่องให้กับราษฎรจนหมดแล้ว แต่ราษฎรผู้หนึ่งกราบบังคมทูลขอรับพระราชทานพระเครื่องว่า ขอเดชะ ขอพระหนึ่งองค์ ในหลวงทรงตรัสว่า ขอเดชะ พระหมดแล้ว ---------------------------------------------------------- วันหนึ่งพระองค์ท่านเสด็จเยี่ยมเยียนพสกนิกรของท่านตามปกติที่ต่างจังหวัด ก็มีชาวบ้านมาต้อนรับในหลวงมากมาย พระองค์ท่านเสด็จพระราชดำเนินมาตามลาดพระบาท ที่แถวหน้าก็มีหญิงชราแก่คนหนึ่งได้ก้มลงกราบแทบพระบาท แล้วก็เอามือของแกมาจับ พระหัตถ์ของในหลวง แล้วก็พูดว่ายายดีใจเหลือเกินที่ได้เจอในหลวง แล้วก็พูดว่ายายอย่างโน้น ยายอย่างนี้ อีกตั้งมากมายแต่ในหลวงก็ทรงเฉยๆ มิได้ตรัสรับสั่งตอบว่ากระไร แต่พวกข้าราชบริภารก็มองหน้ากันใหญ่ กลัวว่าพระองค์จะทรงพอพระราชหฤหัย หรือไม่ แต่พอพวกเราได้ยินพระองค์รับสั่งตอบว่ากับหญิงชราคนนั้น ก็ทำให้เราถึงกับกลั้นหัวเราะไว้ไม่ไหวเพราะพระองค์ทรงตรัสว่า เรียกว่ายายได้อย่างไร อายุอ่อนกว่าแม่ฉันตั้งเยอะ ต้องเรียกน้าซิถึงจะถูก ------------------------------------------------------------ ครั้งหนึ่งหลายๆ ปีมาแล้ว พระเจ้าอยู่หัวทรงประชวรนิดหน่อยเกี่ยวกับพระฉวีมีพระอาการคัน มีหมอโรคผิวหนังคณะหนึ่งไปเข้าเฝ้าฯ เพื่อถวายการรักษา คุณหมอเป็นผู้เชี่ยวชาญทางโรคผิวหนังแต่ไม่ได้เชี่ยวชาญทางราชาศัพท์ ก็กราบบังคมทูลว่า เอ้อ - ทรง... อ้า-ทรงพระคันมานานแล้วหรือยังพะยะค่ะ พระเจ้าอยู่หัวก็ทรงพระสรวล ตรัสว่า ฉันไม่ใช่ผู้หญิงนี่จะท้องได้ยังไง แล้วคงจะทรงพระกรุณาว่า หมอคงจะไม่รู้ราชาศัพท์ทางด้านอวัยวะร่างกายจริงๆ ก็พระราชทานพระบรมราชานุญาตว่า -เอ้าพูดภาษาอังกฤษกันเถอะ- เป็นอันว่าก็กราบบังคมทูลซักพระอาการกันเป็นภาษาอังกฤษไป --------------------------------------------------------------- เช้าวันหนึ่ง เวลาประมาณ 7 โมงเช้า นางสนองพระโอษฐ์ ของฟ้าหญิงองค์เล็ก ได้รับโทรศัพท์เป็นเสียงผู้ชาย ขอพูดสายกับฟ้าหญิง ทางนางสนองพระโอฐก็สอบถามว่าใครจะพูดสายด้วย ก้อมีเสียงตอบกลับมาว่า คนที่แบงค์ นางสนองพระโอฐก้อ งง ...งง ว่าคนที่แบงค์ทำไมโทรมาแต่เช้า แบงค์ก้อยังไม่เปิดนี่หว่า พอฟ้าหญิงรับโทรศัพท์แล้วถึงได้รู้ว่า คนที่แบงค์น่ะ ก็ที่แบงค์จริงๆนะ ไม่เชื่อเปิด กระเป๋าตังค์ แล้วหยิบแบงค์มาดูสิ อิ อิ ขนลุกเลย --------------------------------------- เรื่องนี้รุ่นพี่ที่จุฬาฯเล่าให้ฟังว่า มีอยู่ปีนึงที่ในหลวงทรงเสด็จพระราชทานปริญญาบัตร อธิการบดีอ่านรายชื่อบัณฑิตแล้วบังเอิญว่ามีเหตุขัดข้องบางประการ ทำให้อ่านขาดตอน ก็ต้องรีบหาว่าอ่านรายชื่อไปถึงไหนแล้ว ปรากฏว่าในหลวงท่านทรงจำได้ ท่านเลยตรัสกับอธิการไปว่า เมื่อกี้นี้ (ชื่อ....) เค้ารับไปแล้ว และมีอีกปีนึงขณะที่พระราชทานปริญญาบัตรอยู่ดีๆ ไฟดับไปชั่วขณะ ทำให้บัณฑิตคนหนึ่งพลาดโอกาสครั้งสำคัญในการถ่ายรูป พอในหลวงทรงพระราชทานปริญญาบัตรเรียบร้อยแล้ว ก่อนที่จะให้พระบรมราโชวาท ท่านทรงให้อธิการบดีเรียกบัณฑิตคนนั้นมารับพระราชทานอีกครั้ง เพื่อจะได้มีรูปไว้เป็นที่ระลึก ตื้นตันกันถ้วนทั่วทั้งหอประชุม --------------------------------------- ขอพระองค์ทรงพระเจริญ มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนานเทอญ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 46 18:31:20 ส่วนหนึ่งมาจากหนังสือเรื่อง ที่สุดในหัวใจคะ หน้าปกเล่มสีชมพูๆน่ะคะ ข้างในมีอะไรน่ารัก ๆ แบบนี้อีกเยอะแยะเลย
25 กุมภาพันธ์ 2547 05:06 น. - comment id 71189
อืมม์คะ พูดว่าเรื่องท่านน่ารักเนี่ยต้องพูดอย่างไรคะ อิอิ โฮ้ย ....
25 กุมภาพันธ์ 2547 05:08 น. - comment id 71190
โอ้ย เพิ่งอ่านเห็นค่ะ กะลังไปหน้าบ้านไปดูชื่อน้องเค้าสมัครใหม่ อ้าว มาเขียนไว้เมื่อไหร่เนี่ย รูปก็น่ารัก เรื่องก็น่ารักค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2547 11:34 น. - comment id 71198
อ่านแล้วหัวเราะคนเดียวเลย อิ อิ
25 กุมภาพันธ์ 2547 18:18 น. - comment id 71204
ชอบทุกเรื่องเลยค่ะ โดยเฉพาะเรื่องคุณหมอกับเรื่องข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ อ่านแล้วยิ้มได้ทั้งวันเลยค่ะ อ่านมาสองรอบแล้วค่ะ ไม่เบื่อเลย ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ ที่นำมาให้อ่านกันนะค่ะ แต่ขอถามหน่อย จริง ๆ แล้วถ้าคุณหมอต้องพูด ศัพท์คำนั้น ต้องเป็นคำว่าอะไรหรือค่ะ เพราะผู้หญิงไร้เงาก็ไม่เก่งเรื่องราชาศัพท์เหมือนกันค่ะ อิอิ
25 กุมภาพันธ์ 2547 23:11 น. - comment id 71208
พู่กันอ่านแล้วรู้สึกว่าในหลวงท่านน่ารักเนอะครับ...(เอพูดงี้ผิดรึเปล่าหว่า)...แต่ไม่ทรงถือตัวเลยเนอะ..นี่แหละ พ่อหลวงของปวงประชา..ที่ทุกสรรพชีวิตบนผืนแผ่นดินไทยรักและร่วมถวายพระพรให้พระองค์ทรงพระเจิญด้วย อายุ วรรณะ สุขะ พละ ตลอดไป..พระพุทธเจ้าข้า..
26 กุมภาพันธ์ 2547 04:34 น. - comment id 71210
เรื่องนี้อ่านจาก อารมณ์ดี ดอท คอมแล้วล่ะค่ะ เป็นบุญบารมีของชาวสยาม ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
26 กุมภาพันธ์ 2547 08:26 น. - comment id 71211
..โห้ยย เรน.. อ่านยังไม่จบ... ...สายๆ.. เรนจะกลับมาอ่าน..อีกครั้ง..นะคะ.. ..เรน..อรุณสวัสดิ์ พี่ปีกฟ้า...
26 กุมภาพันธ์ 2547 20:28 น. - comment id 71223
เรน.. กราบขอบคุณ ..พี่ปีกฟ้า...นะคะ.. ท่าน..ทรงเป็น...พ่อ...ของแผ่นดิน.. ..เรน..ภูมิใจ ..ที่เกิด..บนแผ่นดิน..ของท่าน.. เรน...รัก..ในหลวง.. นะคะ..
27 กุมภาพันธ์ 2547 13:25 น. - comment id 71241
เป็นเรื่องที่น่าประทับใจและน่าตื้นตันใจ เป็นที่สุดเลยนะคะ นี่คงเป็นบุญของปลาวาฬที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย ในผืนแผ่นดินสยามแผ่นดินนี้
30 มิถุนายน 2547 09:14 น. - comment id 75022
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ....
29 สิงหาคม 2550 18:33 น. - comment id 97394
ขขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
28 พฤศจิกายน 2551 09:12 น. - comment id 102589
พ่อคือผู้ให้