กริ๊ง..กริ๊ง.กริ๊ง.. โอย โทรศัพท์ช่วยชีวิตค่ะ พี่แซ็ก เจนไปรับโทรศัพท์ก่อนนะคะ . นะ แป็บ เอง ครับ ฉันเดินไปที่โต๊ะโทรศัพท์ค่ะ สักพักก็เดินกลับมา พี่แซ็กคะ เจนต้องกลับบ้านแล้วล่ะคะ วันไหนครับ เย็นนี้ค่ะ คุณพ่อป่วย ท่านเข้าโรงพยาบาล ครับ..แต่..พี่ไม่อยากอยู่ห่างเจนเลยนะ แล้วจะให้ทำยังไงคะ ฮืม.เอางี้ได้ป่าว พี่ขอไปกะเจนนะครับ ได้ป่าว ค่ะได้ O.K.ครับ งั้นตามนี้นะ พี่ไปเก็บของก่อน ขอเวลา ครึ่งชั่วโมงนะครับ ค่ะ และแล้ว หลังจากนั้นเราก็ขึ้นเครื่องกลับ ตลอดทางพี่แซ็กกุมมือฉันไว้ตลอด เพราะฉันทำหน้าจะร้องไห้
ณาชิมิ 12 ก.พ. 2547 21:59 น. - ID 1787 
582
1
0
13 กุมภาพันธ์ 2547 18:56 น. - comment id 71042
เมื่อไหร่มา โทรเรียกพี่ด้วยนะ.. อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ