ฉัน ..ผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงช่างฝัน ความฝัน ร้อยแปดพันเก้า มักวิ่งวนเวียนอยู่ในหัวของฉันเสมอ แต่ฉันรู้ดีว่า ไม่มีสิ่งไหนที่ฉันรักมากที่สุด เท่ากับ การได้ร้องเพลง ฉันมักจะมีความสุขเสมอเวลาที่ได้ร้องเพลง ทุกครั้งที่ได้ยืนอยู่บนเวทีประกวด ฉันรู้สึกว่ามันใช่เลย แม้จะไม่ได้รับรางวัลใดใดเลยก็ตาม เพราะเหตุนี้ฉันจึงมักชอบฟังเพลง เพราะฉะนั้นจึงไม่ต้องแปลกใจว่า ทำไมฉันจึงได้มี CD เทปเพลงมากมาย มีอยู่ครั้งนึงเคยไปเทสต์ แต่ไม่ผ่าน .... วูบแรก คิดเลยว่า ต่อไปนี้จะไม่ร้องเพลงอีกแล้ว แต่ฉันก้อทำไม่ได้ ยอมแพ้ เหมือนกับว่ามันซึมเข้าไป อยู่ในจิตใต้สำนึกของฉันเสียแล้ว ฉันก็ยังพยายามเรื่อยๆ แม้กระทั่งตอนนี้ก็ยังพยายามอยู่ และจะพยายามต่อไป... ไฟมันยังไม่หมดไปจากตัวฉันแน่นอน !!!! ขออย่ายอมแพ้ อ่อนแอแม้จะร้องไห้ จงลุกขึ้นสู้ไป จุดหมายไม่ไกล เกินจริง !!!! เมื่อไม่นานมานี้ฉันก็เพิ่งค้นพบตัวเองอีกอย่างนึงว่า ฉันรักการแต่งกลอน เขียนบทความ บทกลอนของฉันอาจไม่เพราะมากมายขนาดเอาไปลงหนังสือได้ แต่ฉันก็คิดว่ามันเพราะในความรู้สึกของฉันล่ะ ฉันจะรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้มาโพสต์กลอนลงใน POEM มันเหมือนได้บันทึกสิ่งที่ตัวเองรัก มันเป็นผลงานของเรา ที่มาจากสมองและสองมือ เพียงแค่มีคนเข้ามาอ่านกลอนของฉัน แค่นั้นมันก็ทำให้ฉันดีใจ และจะยิ่งดีใจไปใหญ่ ถ้ามีคนโพสต์ข้อความตอบ พิมพ์ถึงตอนนี้ อยากบอกกับทุกคนที่เข้ามาอ่าน เข้ามาโพสต์ กลอน กับ บทความของฉันว่า ขอบคุณ ขอบใจจริงๆ ที่เข้ามาทำให้ความฝันของคนคนหนึ่ง สดใสขึ้นมา มีใครหลายหลายคนบอกว่าฉันเป็นพวกเพ้อฝัน บางทีก็น้ำเน่า แต่ฉันกลับนึกขำในใจว่า ขณะที่พวกเขาพากันหัวเราะฉัน คนพวกนั้นกลับไม่มีความฝัน เป็นของตัวเองที่ตัวเองอยากจะทำเลย บางคนปล่อยตัวเลื่อยลอย อยู่ไปวันๆ ถึงมีความสุขก็แค่ชั่วครู่ชั่วคราว ช่างเขา ฉันบอกได้แค่นั้น...... ขอแค่ตอนนี้ฉันได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก อยู่อย่างมีความฝันก็พอ มีกลอนอีกหลายบทกลอนที่ถูกเก็บไว้ในไดอารี ใส่กุญแจอย่างดี ฉันไม่สามารถเอามาลงในนี้ได้ ด้วยเหตุผลส่วนตัวหลายๆอย่าง ความสุขของฉันก็ได้แค่ นั่งฟังเพลงเบาๆ หยิบปากกา กับสมุดเล่มโปรดขึ้นมาเขียนกลอน บางทีก็แต่งเพลง มันมีความสุขจริงๆนะ ลองดูสิ่ง แล้วคุณๆคนที่ช่างฝันทั้งหลาย เป็นแบบนี้หรือเปล่า ค้นพบตัวเองเจอหรือยัง............
คีตะ 24 ม.ค. 2547 16:03 น. - ID 1694 
1040
2
0
24 มกราคม 2547 16:55 น. - comment id 70801
ขอให้ความคิด...ความเพ้อฝัน จงมีกำลังใจ....อยู่เสมอ ๆ ความเพ้อฝัน....มิใช่เหรอ ที่ทำให้ชีวิตมี...แรงใจ...........@*_*@ ....ขอเป็นกำลังใจครับผม....
25 มกราคม 2547 10:28 น. - comment id 70808
หน้าส่วนตัว
จิงด้วยก็มีใครเค้าว่าเราว่าน้ำเน่า
แต่เราก็ชอบในสิ่งที่ตัวเองรัก..................
25 มกราคม 2547 10:53 น. - comment id 70810
ขอเป็นกำลังใจให้เธอนะ เราชอบที่เธอเป็นคนมีความฝันมีความมุ่งมั่นในตนเอง
26 มกราคม 2547 14:01 น. - comment id 70820
เอ...ไอ้ที่ว่า มีคนมาว่าว่าตัวเองเพ้อเจ้อ นำเน่า อะไรเนี่ย ..มันคุ้นๆมั้ย.. ...เพราะจังเลยค่ะ ตั้งใจเเต่งกลอนเยอะๆ นะคะ เพลาะๆ ทั้งนั้นเลย... เเล้วเอามาโพสต์ไว้เยอะๆ นะคะ เราชอบอ่าน
26 มกราคม 2547 17:04 น. - comment id 70822
แหม...บ่นเป็นยายแก่ ไปได้ โดนว่าแค่นี้ต้องทำเป็นน้อยใจด้วย
26 มกราคม 2547 23:41 น. - comment id 70826
เห็นด้วยค่ะ ได้อ่านแล้วรู้สึกดีจัง เพราะความคิดเดียวกันเลยค่ะ
29 มกราคม 2547 11:58 น. - comment id 70840
ขอบคุณมาก
1 พฤศจิกายน 2547 19:47 น. - comment id 78621
นี่เทอแต่งบทความหรือ มาระบายความในใจเนี่ย ว่างๆจะไปขโมยไดอะรี่ที่หออ่าน ซ่อนให้ดีๆนะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ