ห้องนอนของฉัน

เดะบ้า

ห้องสี่เหลี่ยมนี้ อย่างไรมันก็ไม่เปลี่ยน อิฐทุกก้อน ปูนที่ฉาบ สีที่ทา มันเหมือนเดิม  แต่สิ่งที่เปลี่ยนคงเป็นองค์ประกอบที่ถูกฉันสรรสร้างให้แตกต่างไปจากเดิม  ก่อนหน้าที่ฉันจะมีสิทธิ์จัดห้องนอนด้วยตัวของฉัน  ฉันเคยนอนห้องเดียวกับพี่สาว  พี่สาวฉันจะไม่ค่อยให้ฉันจัดห้องมากนัก  อาจจะเป็นเพราะ  พี่สาวฉันโตแล้ว  ส่วนฉันยังเด็กอยู่  พี่สาวคงไม่อยากให้ตุ๊กตามารกรุงรังห้องนอน   ห้องนอนของฉันเป็นสีส้ม  เป็นเพราะพี่สาวฉันชอบสีส้ม  ซึ่งต่างกับฉันโดยสิ้นเชิง  ฉันเคยเกลียดห้องนี้ ห้องสีส้มนอนแล้วปวดหัว วิงเวียนด้วยสีอันแสบตา  แต่แล้ว ณ วันนี้ฉันกลับชอบห้องนอนนี้  เพราะอะไรนั้นเหรอ  ตอนนี้ฉันได้นอนห้องนี้คนเดียว  ฉันมีสิทธิ์แต่งแต้มห้องนอนตามฝันที่เคยวาดไว้
	ฉันมองดูห้องนอนตัวเองในวันนี้ คุณรู้ไหมนอนที่ไหนก็ไม่สุขเหมือนนอนในห้องนอนของฉัน  ฉันไม่ได้โม้นะ  ทุกวันนี้แม้จะเหนื่อยกับสิ่งต่าง ๆ ในโลกภายนอก หากฉันได้กลับมาที่ห้องนอนของฉัน  ความเหน็ดเหนื่อยต่าง ๆ ก็มลายหายไปเลย  ห้องของฉันอาจจะไม่กว้าง  สีห้องก็เป็นสีส้ม  คุณคงคิดว่ามันสบายได้อย่างไร  สิ่งสำคัญที่อยู่ในห้องนี้คือความอบอุ่น  ไม่ใช่ความอบอุ่นของผ้าห่มหรอกนะ  แต่มันคือความอบอุ่นของหลายชีวิตในห้องนี้   ฉันไม่ได้หมายถึงสิ่งมีชีวิตจริง ๆ เพราะถ้ามันมีชีวิตจริง ๆ ฉันคงวิ่งหนีเป็นคนแรก  แต่หลายชีวิตที่ฉันหมายถึง คือตุ๊กตาที่อยู่ในห้องของฉันมีเกือบ 40 ตัว   มันเป็นความสุขอย่างหนึ่งนะ  กับการได้อยู่กับสิ่งที่เรารัก  ฉันพูดกับตุ๊กตาได้  ฉันไม่ได้บ้า  แต่ฉันสื่อกับเขาได้ทางใจ  ฉันอยู่กับพวกเขาแล้วฉันอบอุ่น  ฉันยินดีที่จะแนะนำตุ๊กตาแต่ละตัวให้คุณรู้จักนะ  เพราะพวกเขาคือเพื่อนของฉัน
	ก้าวแรกที่เดินเข้าห้องนอนของฉัน คุณต้องเลื่อนประตูไปทางซ้าย คุณจะพบกับปลาในตัวละคร Disney ปลาตัวนี้จะยิ้มทักทายคุณ  ก้าวแรกที่คุณก้าวเข้าไป อย่าพึ่งตกใจว่าคุณหลงมาอยู่ในร้านขายตุ๊กตา ไม่ ๆๆ มันไม่ใช่ร้านขายตุ๊กตามันเป็นห้องนอนของฉันเอง  มองไปที่หน้าต่างคุณช่วยทักทายพิน๊อกคิโอ้หน่อยนะ เขามีความสุขจะเฝ้าหน้าต่างให้ฉันหละ  มองมาบนหลังตู้ที่ไม่สูงมากนัก เป็นตู้สามชั้นไว้เก็บของส่วนตัวของฉัน จะมีตุ๊กตาเซรามิคซินจังและหมีพูห์   เขาชอบวิ่งเล่นกันอยู่บนตู้ คงมีความสุขน่าดู  ถัดจากตู้มองมาที่ชั้นหนังสือ 4 ชั้นสิ  ฉันรู้มันดูน่าเบื่อ แต่แกะน้อยที่คอยเป็นคนนับหนังสือให้ฉันทุกวัน เขาจะบอกฉันเสมอว่าหนังสือครบ เขาไม่เบื่อกับการที่นับแกะ เอ่ย นับหนังสือเลยหละ  มาดูชั้นว่างสเตอริโอของฉันจะมีหมีพูห์แต่งตัวเป็นอียอร์คอยอยู่ข้างบน จะคอยสะแครชแผ่น เป็นดีเจประจำห้องนอนแห่งนี้เลยก็ว่าได้  ถัดจากชั้นนี้จะมีตุ๊กตาเซรามิกเกือบ 10 ชีวิตที่ฉันได้สะสมไว้ ว่างด้วยกันกลัวแตกมาก ๆ ถึงตัวพวกเขาจะแข็งนะ แต่รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้า กลับอ่อนโยนอย่างน่าแปลกใจ  
             เตียงนอนของฉันบนหัวเตียง และรอบ ๆ เตียงจะมีตุ๊กตาเยอะมาก  สองตัวแรกเป็นของพี่สาวฉันที่เขายกให้  เป็นมดแดงคอยโบกมือให้กำลังใจฉันได้สู้ต่อไป  และก็ลิงจาก rain flower ฉันเลยให้ลิงกับ tweety (ลูกไก่ตัวน้อย)  นั่งอยู่ใกล้กัน เพราะถ้าฉันเอา tweety ไปไว้กับตุ๊กตาตัวอื่น tweety คงเป็นลูกไก่ในกำมือแน่ ๆ (ตุ๊กตาทุกตัวจะกำมือของมันคุณลองสังเกต แต่ลิงจาก rain flower มันแบมือ)  ฉันเลยไว้ใจลิงมากกว่า ^___^   มองดูหัวเตียงด้านขวาสิ บรรดาสุนัขทั้งหลายกำลังเห่าทักทายคุณอยู่ ไม่ว่าจะเป็นสุนัขหน้าย่น ที่เจ้าของมอบให้ฉัน แทนความคิดถึง  ฉันเลยตั้งชื่อว่า เจ้าคิดถึง และมันเป็นความบังเอิญ ที่เจ้าคิดถึงตัวนี้ ดันมีหน้าตาไปเหมือนสุนัขหน้าย่นตัวเล็กที่พ่อซื้อให้ฉันสองตัว ฉันเลยให้สองตัว (ดำ กับ ด่าง) เป็นลูกเจ้าคิดถึงไปเลย  ดำ กับ ด่าง ไม่งอแงจะชอบเล่นกับ สุนัข 101 ตัวนี้ฉันเป็นคนซื้อเอง เป็นตัวแรกที่เคยซื้อ เพราะตุ๊กตาประมาณ40 ชีวิต ที่อยู่ในห้องนี้จะมีคนซื้อให้ตลอด อ่อ !อย่าลืม ชิโร่นะ ชิโร่เป็นสุนัขของชินจัง ซึ่งชินจังก็นั่งข้าง ๆ ชิโร่นี่แหละ ถึงแม้ชิโร่จะตัวใหญ่กว่าชินจัง  แต่ชิโร่จะเป็นคนดูแลชินจังเองนะ  
            ชิโร่ตัวนี้คนที่ซื้อมาให้ฉันเล่าให้ฟังว่า เขาเดินเข้าไปร้านตุ๊กตา ถามเจ้าของร้านว่า ระหว่างชิโร่ตัวนั่งกับตัวนอนตัวไหนขายดี  แม่ค้าตอบเสียงดังฟังชัดเลยว่า ตัวนั่งขายดีอาจจะหมดแล้วก็ได้  ส่วนตัวนอนขายไม่ค่อยได้เลย เขาเลยบอกไปว่า เอาตัวนอนก็ได้ไม่เป็นไร (จริง ๆ ตั้งใจจะซื้อแบบที่ไม่เหมือนใครเขา)  พอคนขายออกมาบอกว่า ตัวนอนขายหมดแล้ว เหลือแต่ตัวนั่ง  กลับกลายเป็นว่า ตัวนั่งขายดียังอยู่ แต่ตัวนอนขายไม่ดีหมดแล้ว แปลกดีจัง !!  ฉันรักชิโร่ตัวนี้มากนะ  มากพอ ๆ กับคนที่ให้ชิโร่มา  ยังมีสุนัขอีกหลายตัวที่อยู่ข้าง ๆชิโร่ แต่แปลกที่ฉันมักจะเห็นชิโร่เป็นผู้นำฝูงก่อนสุนัขตัวอื่น  คุยแต่เรื่องสุนัข   หมีพูห์แอบกระซิบแล้วว่าน้อยใจ  ฉันมีตุ๊กตาหมีพูห์ในห้องนี้ 5 ตัว  มีตัวใหญ่สุดที่ชอบมาก นอนกอดทุกคืน หมีพูห์นอนกอดฉันด้วยนะ และบอกราตรีสวัสดิ์ฉันทุกคืน  ยังมีหมีพูห์ฝาแฝดที่นั่งกินน้ำผึ้งโดยไม่สนใจใครเลย  หมีพูห์ตัวเล็ก ๆ ลาย Tigger ถูกเบียด ฉันเลยจับมาไว้บนโต๊ะหนังสือ  
           บนเตียงนอนยังมีตุ๊กตาอีกหลายชนิด ทั้งหนอนหนังสือ ก่อนหน้านี้มันเคยอยู่บนโต๊ะหนังสือ แต่ว่ามือมันเป็นสีขาว เหมือนโบกธงขาวยอมแพ้อย่างไรก็ไม่รู้เลยถูกปล่อยไว้บนที่นอนนุ่ม ๆ  โอ้ย ฉันคงบรรยายไม่หมดแล้วหละ  ตุ๊กตายังเหลืออีก 20 กว่าตัว  แต่ตัวอื่นเริ่มไม่พอใจแล้วสิที่ฉันไม่พูดถึงเขา ไว้คราวหน้าฉันจะแนะนำพวกเขาให้คุณรู้จัก รับรองคุณจะไม่ผิดหวังที่ได้รู้จะผองเพื่อนตุ๊กตาของฉัน
	แต่ก่อนที่คุณจะออกจากห้องนอนของฉัน ฉันมีตุ๊กตาที่รักทีสุดจะแนะนำให้คุณได้รู้จักนะ ตุ๊กตาตัวนี้ไม่ได้น่ารักเลย  น่ากลัว เพราะมันคือตุ๊กตา korn  สภาพเซอ ๆ ไร้วิญญาณ มีตาข้างเดียว ที่พุงมีนุ่นโผล่ออกมา  เย็บด้วยด้ายสีดำรอบตัว ฝุ่นเกาะเขรอะ  ที่เขรอะเพราะฉันเคยเอาไปซ่อนไว้ใต้เตียง เพราะแม่ของฉันชอบเก็บไปซัก และเย็บตา เย็บไส้ (นุ่น) ที่โผล่ออกมา  เติมผม (ไหมพรมสีดำ) ให้เต็มหัว korn ฉันเห็นแล้วอดขำไม่ได้ ฉันรู้ว่าแม่ไม่เข้าใจคำว่า korn หรอก เมื่อก่อนฉันไม่ชอบตุ๊กตาตัวนี้ ฉันกลัวด้วยซ้ำ แต่ถึงวันนี้ฉันเข้าใจในสิ่งที่เจ้าของ korn ได้มอบให้ฉันแล้วว่า   คนเราไม่สามารถดูกันภายนอกได้  ถึงแม้ภายนอกจากน่าเกลียดน่ากลัวเพียงใด ถ้าในจิตใจสวยงามแล้วหละก็  มันก็เพียงพอแล้ว เหมือนกับ korn ตัวนี้ถึงมันจะน่าเกลียดน่ากลัว แต่มันมีจิตใจดีที่จะอยู่เป็นเพื่อนให้ฉันหายเหงา ฉันจึงรักตุ๊กตา korn ด้วยเหตุผลนี้ และฉันก็เฝ้าคิดถึงเจ้าของ korn ตลอดไป