หน้าส่วนตัว
ข้อความเหล่านี้ ฉันส่งไปให้เขา เพื่อเป็นคำบอกลาอย่างเป็นทางการ
ยากเย็นนักกว่าจะส่งไปได้ เพราะเกรงว่าเขาจะรู้สึกยังไงหากได้อ่าน
แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาได้ทำกับเราในวันที่ผ่านมา
การตัดสินใจที่จะส่งไปให้กลับง่ายขึ้นทันที
เป็นเช่นนั้นจริงๆกับความรู้สึก
ไม่ควรด้วยซ้ำกับคำบอกลา แต่ฉันก็อยากทำ
อย่างน้อยก็ให้เขาได้รู้ว่าต่อแต่นี้ไป เขาไม่ได้มีค่าอะไรกับผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว
แม้แต่ความทรงจำ....ก็ไม่มีให้นึกถึง
เรื่องราวเก่าๆได้ปล่อยทิ้งไปกับวันเวลาเก่าๆที่ผ่านเลย
หากโชคดี วันใหม่ที่เปลี่ยนผันเข้ามา คงทำให้ฉันได้เจอกับเรื่องดีๆซักเรื่อง
คนดีๆซักคน.....ก็เพียงพอ
นับแต่นี้ไป ...ฉันได้หัวใจที่กล้าแกร่งกลับคืนมาอีกหน
ลาก่อน..คือกัลปาวสาน
ลาก่อน..ไม่ผ่านมาอีก
ลาก่อน..แยกส่วนเป็นสองซีก
ลาก่อน..คือหลีกเร้นไกล
ลาก่อนนะคะ ขอให้เราอย่าได้เจอะเจอกันอีกเลย
ละอองทราย 31 ธ.ค. 2546 17:55 น. - ID 1595 
878
4
0
5 มกราคม 2547 01:00 น. - comment id 70587
ละอองทรายจ๋า ทำไมเธอถึงได้เขียนเก่งแบบนี้นะ สอนมั่งได้ไม๊ เรื่องผู้ชายคนนั้น เราดีไจด้วยที่เธอเอยว่าลาก่อนได้ เพราะเราเป็นห่วงทุกครั้งที่เธอเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับเค้า มันเหมือนบั่นทอนจิตไจ มานานมากแล้ว ดีแล้วล่ะ ที่ลาก่อน
5 มกราคม 2547 15:32 น. - comment id 70590
ตัดสินใจด้วยตัวเองแล้วได้ผลสรุปแบบนี้พี่ก็ยินดีด้วยแล้วกัน เพราะเรื่องแบบนี้คนที่จะหาบทสรุปได้ดีที่สุดคือตัวน้องเอง เอาความคิดคนอื่นมาตัดสินไม่ได้ ตัวน้องละอองทรายเลือกที่จะลืมจะตัดให้ขาด
ถามตัวเองจากใจจริงหรือยังว่าทำได้แบบที่น้องตั้งใจหรือยัง ค่อยๆ ลืมก็ได้ ปล่อยให้อะไรๆ มันผ่านเข้ามาเรื่อยๆ ใช้ชีวิตแบบปกตินี่แหละอะไรที่เราชอบทำก็ทำไปเราจะได้มีความสุขกับชีวิตปัจจุบัน
แต่ถ้าเป็นตัวพี่นะคะ พี่ไม่ชอบลืมอะไรที่มันฝังใจไม่ว่าเรื่องนั้นมันจะทำให้เรารู้สึกเจ็บขนาดไหนก็ตาม เพราะอย่างน้อยพี่ก็เคยมีความสุขกับเรื่องราวที่ผ่านมา พี่เลือกที่จะจำแต่เรื่องที่ดีๆ แต่พี่ก็ไม่เคยลืมว่ามันทำให้พี่เจ็บใจขนาดไหน งงไหม!? งงเนาะ!
เอาเป็นว่าตอนที่พี่พยายามจะลืมหรือว่าหลีกเลี่ยงพี่ก็ต้องรู้สึกว่าทำไมเวลามันผ่านไปช้าขนาดนี้ ทำไมถึงไม่มีอะไรดีๆ ผ่านเข้ามาในชีวิตเหมือนกับที่คนอื่นเข้ามีความสุขกันบ้าง ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วพี่มีความสุขตลอดเวลานั่นแหละเพียงแต่ว่าพี่มัวแต่เอาเรื่องแค่เรื่องเดียวมาทำให้พี่มองข้าม (ยิ่งอ่านยิ่งงไหมว่าเกี่ยวกันตรงไหน แต่ไม่รู้สิ คงเกี่ยวบ้างแหละ)
5 มกราคม 2547 19:06 น. - comment id 70593
ขอบคุณนะคะพี่ TANOI_ZA ถึงแม้ว่ามันจะดูน่างงนิดหน่อย แต่ก็พอจะเข้าใจค่ะ มันเป็นเรื่องจริง ที่เราจะบังคับตัวเองให้ลืมเค้าในทันทีไม่ได้ วันเวลาเท่านั้นค่ะ ที่จะช่วยเรา
วันนี้เค้าเพิ่งโทรมา หลังจากที่เราไม่ได้ติดต่อกันมานาน ตอนแรกก็จำไม่ได้ เพราะลบเบอร์ของเค้าออกจากโทรศัพท์ไปแล้ว แต่คุยไปแล้วก็จำได้ ใจนึงก็อยากคุย แต่อีกใจก็อยากจะวางสาย แต่หัวใจเอนเอียงไปทางแรกมากกว่า เค้าโทรมาสวัสดีปีใหม่ ถามสารทุกข์สุขดิบ เค้าถามว่าได้ ข้อความที่เค้าส่งมาสวัสดีปีใหม่รึเปล่า เค้าคุยดีมาก เมื่อวางสายไปแล้ว จิตใจก็ไม่เป็นปกติเท่าไหร่ รู้สึกอ่อนแอขึ้นมาอีกหน พอเดินออกมาหน้าโรงเรียน เค้าก็ขับรถผ่านพอดี แล้วเค้าก็บีบแตรทักทาย ไม่ทันได้เห็นหน้ากัน เพราะบริเวณนั้นจอดรถไม่ได้ เกือบปีแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน เค้าเพิ่งเปลี่ยนรถคันใหม่ แต่ไม่รู้ว่าตัวเค้าจะเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน รู้สึกว่าพอขึ้นรถกลับบ้าน จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ล่องลอยไปไหนต่อไหนก็ไม่รู้ พร้อมกับคำถามที่ถามตัวเองว่า \"เค้าโทรมาทำไม โทรมาหาทำไมกัน จากไปแล้วทำไมไม่ไปลับ มาทักทายกันอีกทำไม แล้วฉันล่ะ ฉันจะกลับไปเป็นแบบเดิมอีกหรือ เป็นเหมือนคนบ้า ฉันจะทำร้ายตัวเองอีกรอบน่ะหรือ\" ฉันตอบตัวเองไม่ได้ซักคำถาม สิ่งที่ทำได้ก็คือ ตั้งสติ ไม่เป็นไรหรอก เค้าแค่ผ่านมาแล้วก็ทักทายดังเช่นคนที่เคยรู้จักกันเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ ก่อนที่ฉันจะทำอะไรฉันจะต้องคิดให้รอบคอบ ไม่อย่างนั้น ฉันอาจจะต้องเจ็บอีก ฉันบอกตัวเองได้เท่านี้ สติเท่านั้นที่จะทำให้ฉันอยู่รอด เจ็บแล้วต้องจำ
+++เมื่อฉันเขียนเสร็จ ฉันสบายดีเหมือนเดิมแล้ว+++
22 กุมภาพันธ์ 2547 14:12 น. - comment id 71144
เรากลับมาเจอกันอีกครั้ง หลังจากที่ห่างหายไปปีกว่าๆ เค้าดูอ้วนขึ้น แต่ก็ดูดีขึ้น คงเป็นเพราะสภาพภายนอกมากกว่า รถใหม่ กับขีดบนบ่าที่เพิ่มขึ้น ฉันดีใจที่เค้าก้าวหน้า ชีวิตเค้ากำลังสูงขึ้น ในขณะที่ฉันกำลังก้าวตามเขาไป แต่ฉันไปอย่างช้าๆ และรู้ดีว่า จุดหมายปลายทางของเราสองคนมันอยู่คนละเส้นทางกัน แม้ว่าจะตามไปเท่าไหร่ก็คงไม่มีทางที่จะตามทัน ฉันกับเค้ากำลังเดินทางไปตามกาลเวลาและตามทางชีวิตของตนเอง +++ดีใจ ที่เห็นคุณมีวันที่สวยงาม ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันจะรอดูความสำเร็จของคุณ และพร้อมจะยินดีกับคุณทุกเมื่อ +++
29 กุมภาพันธ์ 2547 18:52 น. - comment id 71312
ตอนนี้น้องทรายรู้สึกดีขึ้นหรือยังคะที่ได้พบปะหรือพูดคุย เข้มแข็งไว้นะคะ อ่อนแอได้แต่ก็เข้มแข็งด้วย พี่กลัวว่าบางทีคนเราจะอ่อนแอและอ่อนไหวด้วยในเวลาที่กลับมาเจอบรรยากาศเดิมๆ เพราะพี่ก็เป็นค่ะ สู้เข้านะคะพี่จะถเป็นกำลังใจให้ TANOI_ZA (แสนซน)
2 กันยายน 2547 10:43 น. - comment id 76578
พันดาว ตามอ่านช้าไปหน่อย บางอย่าง มีคุณค่าเพียงความทรงจำเก่า ปล่อยมันไว้ที่นั่น ... เราเริ่มต้นเดินทางใหม่ต่อไปน่ะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ