เคยไหม... ที่ต้องลืมตาขึ้นมา แล้วถามตัวเองว่ามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร ในเมื่อ... ลมหายใจ...เข้า-ออก... เสียดแทงความรู้สึกของการมีชีวิตอยู่ เมื่อเดินไปตามถนนที่ทอดยาว ไม่นึกอยากหันกลับไปมองว่าที่ผ่านมา... มันคือชีวิตของใครกัน... ความสูญเสีย... ที่ถูกกลืนหายไปจากอารมณ์ และอารมณ์... ถูกกลืนหายไปพร้อมกาลเวลา และวันทุกวัน... มีเพียง...ลมหายใจ...ที่บอกได้ว่ายังมีชีวิตอยู่ ความเคารพตัวเอง ยับเยินอยู่ภายใต้รอยเท้าของใครต่อใคร ราวยอดอ่อนของต้นกล้า... ที่เหมือนว่า... ไม่อาจจะฟื้นขึ้นมาใหม่ เสียงหัวเราะที่รายล้อมอยู่รอบข้าง ทำราว ตนเองไม่เคยสัมผัสแม้สักเสี้ยวของความทุกข์ และราว ใช้สติปัญญาทั้งหมดที่มีของทั้งชีวิต ก็ไม่มีวันจะได้เข้าใจ... แต่มันก็ผ่านพ้นไปแล้ว วันเวลา... ฝนฟ้า... แดดจ้า... ทำให้ฉันเติบโต จากต้นกล้า... ก็ผลิใบ... ฉันไม่ได้ตาย เพราะการเหยียบย่ำของฝ่าเท้าใคร ปีผ่านปี คำว่าอิสระและโลกกว้าง ปลดปล่อยฉันออกจากความกลัว จากความเศร้า... ...และความโหดร้าย ฉันเก็บเขี้ยวเล็บของตัวเอง วันที่เห็นว่า ดอกไม้และผีเสื้อ ก็ยังคงเป็นมิตร เมื่อวันเหล่านี้ผ่านเข้ามา... มันก็ผ่านไป...พร้อมการมาเยือนของใครสักคน คนที่มองเห็นโลก เป็นโลกของคนสกปรกทั้งโลก และ...เป็นธรรมดาสามัญ... วันที่ทำให้คนอื่นเจ็บปวด... ก็มีความสุขกับชัยชนะของตัวเอง แต่วันที่ตัวเองเจ็บปวด... ก็ราว หมาบ้า...ไล่ล่าใครต่อใคร ชดเชย...ความรู้สึกสูญเสีย...เจ็บใจ...ถูกหลอก...ของตัวเอง ทั้งที่มันก็เป็นสิ่งเดียวกัน...ที่ทำ...ที่ถูกกระทำ วันหนึ่ง...เรามาเจอกัน... วันที่ฉันเหนื่อยล้า... ที่ต้องพาตัวเองผ่านอะไรต่อมิอะไรมาโดยลำพัง ฉันหันหลังให้...ปิดตาลงเสียครึ่ง...กับสิ่งที่เป็น ด้วยเส้นที่ขีดไว้ หวังเพียง...น้ำใจไม่มาก สักเศษเสี้ยวคำว่า...รัก...ก็ไม่เคยคิดจะเอ่ยขอ เขากลับ พยายามโค่นฉัน เอาไปเป็นไม้ประดับ...สนองความพอใจของตัวเอง ฉันเจ็บปวดจนนิ่งสนิท เหมือนไม้ยืนต้นตาย ผิดหวัง...ทั้งๆที่ไม่เคยคาดหวังด้วยซ้ำ ราว...ถูกกรีดไปบนลำต้น ด้วยใบมีดแหลมคม และถูกริดใบเล่น...เพียงเพื่อความบันเทิง ฉันเจ็บปวดจนนิ่งสนิท ความเย็นของฟ้าฝน...ก็ยังทำให้ฉันเติบโต แสงแดดร้อนจัดจ้าของดวงอาทิตย์...ก็ยังทำให้ฉันหายใจ แต่เขากลับพยายามตัดทุกสิ่งทุกอย่าง ...เพื่อฆ่าเวลา... ...เพื่อชดเชยความเจ็บปวดของตัวเอง... ...เพื่อประกาศให้ใครต่อใครยอมรับ...ว่าตัวเองเก่ง...ขนาดไหน... ฉันเก็บกรีดความเกลียดชังลงผืนดิน เพื่อว่า... ความคิดอุบาทว์ๆของตัวเอง จะไม่ย้อนไปทำอะไรใครต่อใคร... จะได้ไม่เป็นเหมือนหมาบ้า...หาทางชดเชยความรู้สึกที่เสียไป... หวังเพียงว่า... แม่ธรณี...คงมีใจกว้างขวางรับของเสียๆที่มันถ่ายเทออกไปได้ทั้งหมด เพื่อว่า...โลกจะมีพื้นที่สะอาดๆให้คนดีๆเขาได้เดินเหิน แต่การยืนต้น ปล่อยสายลมพัดพา ใบไม้ ปล่อยแสงแดด...สายน้ำ...ให้ชีวิต กลับทำให้ ใครบางคน...อยากให้มันได้สาแก่ใจ... จึงเหยียบย่ำ ...ให้เจ็บ...ให้อาย โดยไม่เห็น...ไม่รับรู้ ว่าเจ้าของที่แท้จริง เขาคอยดูแลอยู่ห่างๆ ไม่เคยรับรู้ คำเตือน... และไม่เคยเข้าใจ ว่าสิ่งที่ตาเห็น...ไม่ใช่ทั้งหมดของสิ่งที่เรียกว่า...มีอยู่ ทั้งที่...อากาศ... ก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่มองเห็น ฉัน...เคยให้ร่มเงากับนกสองสามตัว สิ่งมีชีวิตเล็กๆที่เรียงรายผ่านมา หมาอีกตัวสองตัว...ที่ถูกเจ้าของทอดทิ้ง ฉันจะให้...รอยแผล...ได้จารึกเป็นอีกเรื่องหนึ่งในชีวิต...ที่ผ่านมา และให้ความรู้สึกดี...ที่สูญไป...เป็นทาน เพื่อว่า...ผู้ชายสักคนในโลกนี้จะรู้สึกว่าตัวเองสูงส่งขึ้น ด้วยการเหยียบฉันขึ้นไป ฉัน...ไม่ได้อยากปกป้องผู้ชายหน้าไหน... แต่คำว่า...ผู้ชาย...ในแบบของใครบางคน ...ปกป้อง...คนอย่างฉันไม่ได้...ก็เท่านั้นเอง
ละอองน้ำ 16 ธ.ค. 2546 15:57 น. - ID 1556 
1629
2
0
16 ธันวาคม 2546 16:41 น. - comment id 70487
ท่าว่าจะเจออะไรๆมาหนัก.. อ้ะ..มาให้กะลังใจ จากคนที่เจออะไรหนักๆมาบ้างแล้วเหมือนกัน.. :)
16 ธันวาคม 2546 18:19 น. - comment id 70489
เปลี่ยนเป็นของกินดีกว่า กำลังหิว
19 ธันวาคม 2546 15:26 น. - comment id 70510
มีคนเคยถามฉันกับคนรักเก่าเล่นๆว่า ถ้าเอาขี้เถ้าร้อนๆเทใส่หัวเราพร้อมกัน เขาจะปัดขี้เถ้าของใครก่อน เขาอาจตอบว่าเขาจะปัดขี้เถ้าบนหัวฉันก่อน แต่ถึงอย่างไร เราก็รู้ว่าสัญชาตญาณของมนุษย์ย่อมปกป้องตัวเองก่อน วันนั้น เขาตอบว่าเขาจะปัดขี้เถาบนหัวฉันก่อน มาถึงวันนี้ยังจดจำคำที่เขาพูดได้ แม้ว่าวันนี้ ผู้ชายคนนั้นจะไม่ได้ทำอย่างที่เขาเคยพูดไว้แล้ว ฉันก็ยังดีใจ ที่เวลาที่ผ่านไปกับผู้ชายคนหนึ่งสอนให้เรารู้จักที่จะเรียนรู้ความรักไปในทางที่ดีมากขึ้น เพื่อคนข้างหน้าของเรา จะเป็นคนที่เราจะใช้ชีวิตร่วมกับเขา และใช้ความรู้สึกของเรา ปกป้องกันและกัน take care ค่ะ
20 ธันวาคม 2546 23:24 น. - comment id 70529
นี่ล่ะที่เรียกว่า ชีวิต ... หากว่าไม่มีปัญหา ไม่มีอุปสรรค ไม่มีความทุกข์ ชีวิตก็คงจะไม่น่าตื่นเต้น น่าติดตาม เป็นกำลังใจให้นะคะ ... สู้ๆ ค่ะ ^___^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ