.........แต่ฉันไม่รู้เลยว่าเหตุใดฉันจึงคิดถึงเค้าอยู่เสมอ ทั้ง ๆ ที่ความเป็นจริงเราสองคนแค่เพื่อนคนนึงที่แสนจะธรรมดาเหมือนเพื่อนหลาย ๆ คน ฉันพยายามคิดหาเหตุผลว่าทำไมถึงเป็นเช่นนี้ .........ฉันบอกตัวเองว่าคงเพราะความผูกพันที่มีให้กัน ทั้ง ๆ ที่ผ่านมาฉันไม่เคยจดจำเรื่องราวของเธอเลย ไม่เคยสนใจความเป็นไปของเธอแม้แต่น้อย .........และวันนี้ฉันสงสัยอยู่ว่า ฉันเริ่มจดจำใส่ใจเรื่องราวของเธอตั้งแต่เมื่อไร คิดถึง ห่วงเธอตั้งแต่วันไหน รู้ตัวอีกทีก็มีคำถามให้ตัวเองตอบเต็มหัวไปหมด .........และหากวันนี้ฉันจะตอบว่า เธอคือเพื่อนพิเศษของฉัน มันก็คงไม่แปลกและไม่เป็นไรมั้ง เพราะฉันเชื่อว่าทุกคนมีความพิเศษในตัวเองอยู่แล้ว วันนี้ฉันมีเพื่อนมากมายที่อยู่ข้าง ๆ ฉัน วันที่ฉันเดือนร้อนเป็นทุกข์ ฉันมีเพื่อน ๆ ที่พิเศษที่ในแต่ล่ะคนมี อยู่เป็นกำลังใจเสมอ และวันนี้ถ้าฉันจะบอกว่า เธอก็พิเศษสำหรับฉันเหมือนกันก็ไม่ผิด เธอเป็นคนดี จิตใจดี และมีดีในหลาย ๆ อย่าง ถึงจะมีบางสิ่งบางอย่างที่หลาย ๆ คนบอกให้เธอเปลี่ยนแปลง มีหลาย ๆ อย่างที่เธอทำแล้วไม่ถูกใจหลาย ๆ คน แต่ฉันรู้ว่าเธอเข้าใจในสิ่งที่หลาย ๆ คนพร่ำเตือนเธอ และฉันก็คิดว่าเธอก็มีเหตุผลของเธอเช่นกันที่ยังเป็นแบบนั้นอยู่ ไม่มีใครรู้จักตัวเองดีเท่าตัวเองหรอกจริงมั๊ย หลาย ๆ คนมักจะมองเห็นข้อบกพร่องของคนอื่นอยู่เสมอ อยากให้เป็นแบบที่ตัวเองต้องการให้เป็น แต่ลืมถามตัวเองว่ารู้จักตัวเองดีแล้วหรือ....คงไม่แปลกหากวันนี้ฉันมองเห็นความอ่อนโยน ความดีของเธอ .........ฉันเชื่อว่าเวลาและเรื่องราวต่าง ๆ จะทำให้ใครหลายคนเข้าใจเธอ และเข้าใจในสิ่งที่ฉันคิด เพื่อนที่พิเศษ เพื่อนคนพิเศษ สักวันเธอจะได้รับรางวัลของความพิเศษที่เธอมีนะ เธอเป็นเพื่อนที่พิเศษของฉันแต่ไม่เป็นไรหากฉันไม่ได้เป็นคนพิเศษในใจเธอ..........
13 ธันวาคม 2546 18:57 น. - comment id 70460
เป็นเพียงคนแอบรัก ไม่อาจเข้าไปทักใกล้...ใกล้ กลัวว่าเธอจะเห็นท่าทีที่ส่งไป ว่าชอบเธอมากมาย...แต่เธอไม่รู้ตัว ความรักเป็นสิ่งสวยงามนะครับ ยังไง...ก้อย่าใก้ความรักทำร้ายเราละกันนะ มาเยี่ยมครับ
26 ธันวาคม 2546 13:48 น. - comment id 70543
อยากทอดสะพานใจเข้าไปหา อยากทอดสะพานตาเข้าไปใกล้ แต่ก็ไม่อาจที่จะข้ามสะพานใจ เพราะไม่รู้มีใครเคียงใจเธอ
7 มิถุนายน 2551 13:18 น. - comment id 100444
ซึ่งมากมาย เพาะเทอน่ารักไง ถึงแต่งกลอนเพราะ