เรื่องราวของความรัก (แห้ว ๆ)

เมลโล่

ขอแค่ได้รักข้างเดียว ได้ฝันอยู่คนเดียว แค่นี้ก็พอใจ
ไม่ได้อยากจะให้เขารู้ เพราะคิดไปว่าเราอาจต้องผิดหวัง
รู้สถานะของเราเอง ที่ไม่ได้คู่ควรกับเขาเลยแม้แต่น้อย
หรือว่าเหตุผลที่แสนปวดใจ *เขามีแฟนแล้ว*
จึงขอรักอยู่ข้างเดียวดีกว่า ยังไง ๆ ก็ไม่ต้องช้ำ (มากนัก)
แม้จะเป็นความสุขที่มีอยู่คนเดียวก็เถอะ
แต่บางทีมันก็ทุกข์ได้เหมือนกันนะ
เวลาที่เห็นเขาเดินไปกับใครก็ไม่รู้
ดูท่าทางสนิทสนมกันซะเหลือเกิน
ทั้งที่จริงเค้าอาจเป็นพี่ชายแท้ ๆ ของเธอ
หรือน้องสาวสุดหวงของเขาก็ตามเถอะ
แหม ถ้าเราไม่รู้แน่ ๆ ว่าเป็นใครละก็
ใจจะขาดเสียให้ได้เลย
บางที ทั้ง ๆ ที่เขาไม่รู้จักเราเสียหน่อย
แต่เวลาเจอหน้า หรือเดินผ่านเราทีไร
ก็เป็นต้องมุดหัวงุด ๆ หนีไปทุกทีแหละน่า
เหตูผลสามัญประจำบ้านก็คือ กลัวเค้ารู้เอาน่ะ !!
โธ่ ทั้ง ๆ ที่บางคนเขาไม่เคยสนใจมองด้วยซ้ำ 
แต่ถ้าเค้ารู้ซะแล้วล่ะ ว่าเราน่ะคลั่งเขามากขนาดไหน
แบ่งอาการได้ 2 แบบ
1. หนีหายจ๋อยไปเลย เจอหน้าก็ไม่มอง บ้า ๆ เกิดวันไหนเขาทักให้ก็เขินแย่เลย [แล้วมันไม่ดีเหรอ]
2.สานต่อซะเลย แบบนี้ก็ดีนะ ชนให้รู้ดำรู้แดงกันไป 
[แต่ถ้าเกิดเค้าไม่สนก็แห้วตามระเบียบ]
 
แต่ว่ามีอีกพวกที่มากับดวงจริง ๆ 
ก็คือ เขาก็สนใจเราตอบกลับซะนี่ 
อ้าว แบบนี้ก็โดนอิจฉากันระนาวสิ
ก็ลงทุนแบบไม่ขาดทุนน่ะ ดีมั๊ยล่ะ
เป็นใครใครก็อิจฉาละครับ
แต่กรณีผมเนี่ย ผมก็ยังไม่รู้อนาคตเลยครับ
แต่ผลออกมาเป็นอย่างไร ผมก็คิดว่าผมรับได้นะ
เพราะยังไง ผมก็ทำใจตั้งแต่ไปหลงรักเธอเข้าแล้วล่ะครับ
ช่วยไม่ได้นี่นา ดันไปรักดาวโรงเรียนขนาดนั้น
ไม่ต้องอ่านตอนจบ ก็รู้ครับว่าจบยังไง ^^