**รัก-เพราะ-อะไร** (ตอนที่ 1)

JoyLek

ฉันกับโค้ก 1 กระป๋องบนอัฒจรรย์เชียร์กีฬา...ในสนามกำลังแข่งกีฬาอะไรฉันไม่ใส่ใจ  เพราะกำลังหงุดหงิดกับสิ่งรอบตัว
	...อากาศร้อนอบอ้าว...
	...กลิ่นเหงื่อกลิ่นตัวของผู้คน...
	เสียงเชียร์  เสียงกรี๊ดแสบแก้วหู...
          กระทั่งกีฬานั่นก็เป็นสิ่งที่ไม่เคยอยู่ในความสนใจมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว...วันหยุดที่ฉันควรจะใช้เวลาอ่านหนังสือหรือพักผ่อนบนหอพัก  ไม่ใช่มานั่งกลางแดดแบบนี้
          ...ร้อนจนแสบผิว แต่เขาคงไม่รู้สึกเพราะกำลังสนุก...หมวกใบเดียวนี่มันช่วยอะไรไม่ได้หรอกนะ  ฉันอยากกลับ!
          ดูอะไรอีกไหม
          จะกลับห้อง  ฉันตอบขณะก้าวยาวๆ หลบหลีกผู้คนที่กำลังทยอยลงมาเช่นกัน
          มีแข่งบาสไม่อยากดูเหรอ
          กินข้าวก่อนไหม หืม...จะบ่ายโมงแล้ว เขาทำเสียงตกใจหลังจากก้มดูนาฬิกาข้อมือ
 	เบื่อ....เซ้ง!
          ถ้าไม่จบเกมเขาก็คงจะไม่มีกระจิตกระใจจะชวนกินข้าวกระมัง   หงุดหงิดจนไม่อยากจะมองหน้า...เดินหนีเถอะ...
          มือแข็งแรงนั้นเอื้อมมาคว้าแขนฉันจากด้านหลัง
          ทำไมแขนแดงขนาดนี้
          ฉันหยุดและหันกลับ เห็นเขาหน้าเสียขณะก้มมองแขนฉันอย่างจริงๆ จังๆ
          เข้าในร่มก่อนได้ไหม
          ฉันเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วนะ
          ส่งเหมียวก่อน แล้วพี่จะไปดูกีฬาก็ไปเถอะ
          ไม่หิว ชายหนุ่มเลิกคิ้วถาม
          เหมียวอาบน้ำก่อนก็ดี  พี่จะแวะกลับโรงแรม อีกชั่วโมงจะไปรับ
          พยักหน้าตอบส่งๆ ไป เพราะน้อยใจจนน้ำตาจะไหล
          งั้นซื้อขนมรองท้องก่อนนะ นานๆ เจอกันที อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ
           จู่ๆ น้ำตาก็ทะลักล้นออกมามากมาย  มือป้ายส่งๆ ไปกลัวคนอื่นเห็น
          ว้า!...ขี้แยจังแฟนเรา
                                                                               / โปรดติดตามตอนที่ 2