มีเกาะอยู่เกาะหนึ่ง ซึ่งเป็นที่อยู่ของเหล่าความรู้สึกต่างๆเช่น ความรู้ ความรัก ความรวย ความกลัว และอีกมากมาย จนวันหนึ่ง ความกลัวก้อได้มาบอกกับทุกๆคนว่า เกาะที่พวกมันอยู่กำลังจะจม จึงทำให้เหล่าความรู้สึกต่างๆพากันแตกตื่นและรีบไปจากเกาะนี้ โดยที่เหลือเพียงความรักที่อยู่บนเกาะนี้ตามลำพัง วันแล้ววันเล่าก้อไม่มีใครมารับความรักไป มีความรวยพายเรือ ผ่านมาความรักถามว่า ....เราไปกับท่านได้ไหม... ความรวยด้วยที่มันมีสมบัติมากมายมหาศาลเต็มเรือไปหมด มันเลยตอบว่า ...เราพาท่านไปไม่ได้หรอกข้าวของของเราเต็มไปหมด... และก้อมีความกลัวผ่านมาด้วยที่มันกลัวว่าเกาะจะจมมันจึงรีบพายเรือไปให้เร็วที่สุด โดยที่ผ่านความรักไปโดยไม่มองเลย และแล้วก้อมีกาลเวลาพายเรือผ่านมา ปกติความรักจะเป็นผู้ถามแต่คราวนี้ไม่ กาลเวลาได้ถามความรักว่า ...ท่านจะไปกับเราไหม... ความรักไม่แน่ใจ ว่าทำไมกาลเวลาถึงได้หยุดรักความรัก ทันใดนั้นเอง ความรู้ก้อผ่านมา ความรักถามความรู้ว่า ...เหตุใดกาลเวลาถึงหยุดรับเรา... ความรู้ตอบว่า...กาลเวลาเท่านั้นที่จะสามารถพิสูจน์ความรักได้และเข้าใจความรักมากที่สุด..... จากนั้นความรู้ก้อพายเรือจากไป เหลือเพียงความรักกับกาลเวลา ความรักตกลงที่จะไปกับกาลเวลา....หลังจากที่ความรักพายเรื่อออกไปจะเกาะกับกาลเวลาได้ไม่เท่าไร เกาะที่พวกมันเคยอยู่ก้อจมลงในที่สุด และความรักกับกาลเวลาก้อได้อยู่ร่วมกันตลอดไป
30 พฤศจิกายน 2546 05:44 น. - comment id 70338
แต่งได้ดีมาจ๊ะน้องฟ่าง..เพราะว่ามันฟังดูแล้วคล้ายๆกับนามปากกาของพี่เลยอ่ะ...
30 พฤศจิกายน 2546 10:24 น. - comment id 70340
ถึง เจ้าหญิงแห่งกาลเวลา ขอบคุณ....ค่ะที่ชม...ไมนด์
30 พฤศจิกายน 2546 10:49 น. - comment id 70341
น้องสาวพี่แอบมาแต่งเรื่องสั้นด้วยหรอ... ไม่บอกเลยนะ.....อิอิ...น่ารักมากเลยล่ะเรื่องนี้
30 พฤศจิกายน 2546 11:21 น. - comment id 70342
ถึง พี่แอร์ ก้อลองๆเขียนดูเพื่อจะรุ่งไง
30 พฤศจิกายน 2546 16:23 น. - comment id 70347
^_^ น่ารักจังน้องไมนด์.. จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งด้วย..พี่แพ็คชอบคับ
30 พฤศจิกายน 2546 16:32 น. - comment id 70348
อิอิ....ขอบคุณค่ะที่เข้ามาชม ...น้องไมนด์ขอบคุณพี่แพ็คค่ะ...
10 ธันวาคม 2546 17:30 น. - comment id 70435
น่าสงสารความรักจัง ติดเกาะสะนานเลย เราจะเปงอย่างงี้อ่ะป่าวน๊า
11 ธันวาคม 2546 18:52 น. - comment id 70444
นี่...กว่าจะมีคนมารักบความรักไปนะ เกือบตายเลยกว่าจะยอมรักกัน
11 ธันวาคม 2546 19:37 น. - comment id 70445
พอเริ่มรักกัน ก้อเฉยชาใส่กันสะแล้ว ฮือๆๆๆๆๆ ไม่ค่อยพูดกะพี่เลยอ่ะ คนใจน้อยมันเกิดอาการน้อยใจ
11 ธันวาคม 2546 21:24 น. - comment id 70447
....ไม่รู้ดิ...มันเป็นอะไรก้อไม่รู้ คือว่าไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เวลาใกล้เทอนั้นมันหวั่นไหว มันหวิวๆเหมือนกับโลกหมุนไป ...เพราะอะไรไม่เข้าใจเหมือนกัน...
13 ธันวาคม 2546 10:46 น. - comment id 70450
เออ ก้อจงไม่เข้าใจต่อไป
13 ธันวาคม 2546 15:58 น. - comment id 70458
เออ...กำลังหาตัวเองอยู่ ไม่รู้มันเป็นอะไรไป คล้ายๆจะหวั่นไหว เมือใจได้ใกล้เธอ.... ..อิอิ...
13 ธันวาคม 2546 19:38 น. - comment id 70461
แปลว่า อยู่ไกลๆๆเนี่ยคุยได้ไช่มั้ย
13 ธันวาคม 2546 19:41 น. - comment id 70462
...แล้วจิงป่ะล่ะ...พอไกลๆล่ะคุยออกเลย พอใกล้มันเป็นอะไรก้อไม่รู้ กำลัง..ฝึกหัดอยู่นะคร๊าบ...บ..บ
15 ธันวาคม 2546 20:37 น. - comment id 70480
หัดอยู่หรอ พี่ว่ายิ่งตอนนี้ไมนด์ก้อยิ่งห่างๆๆกันมากขึ้น เหมือนไม่อยากเจอหน้ากันยังไงก้อไม่รู้ดิ เหมือนว่า.......สันชาตยานมันบอกอ่ะ
15 ธันวาคม 2546 21:42 น. - comment id 70483
ไมนด์..ไม่รู้นะ..ว่ามันเป็นอะไร แต่ไมนด์ก้อไม่ได้ห่างนะ... มันก้อยังเหมือนเดิม... ..เหมือนว่าอะไรหรอ...บอกนะอยากรู้..
16 ธันวาคม 2546 20:11 น. - comment id 70492
ก้อไม่มีอะไรหรอก ก้อไมนทำตัวเหมือนเดิมไม่ไช่เหรอ
17 ธันวาคม 2546 07:25 น. - comment id 70494
บอกบอก..สิ..อยากรู้อ่ะนะ.. ..บอกฉันหน่อยนะ เพื่อจะได้ปรับตัวได้ เพื่อให้เราทั้งสองฝ่ายสบายใจ บอกเถอะบอกมาได้ไหมเทอ...
7 มกราคม 2547 18:29 น. - comment id 70625
อืม เวลาอยู่ รร อ่ะ คุยบ้างก้อได้ ไม่ใช่เงียบอย่างเดียว เจออ่ะ คุยบ้างก้อได้ เหงคุยแต่กะแอร์อ่ะ