จดหมายกับการรอคอย

ธารินทร์

หลายสัปดาห์แล้ว นับตั้งแต่ที่ฉันทิ้งจดหมายลงไปในตู้ไปรษณีย์หน้าปากซอย .. 
แต่ก็ไม่เห็นจะมีวี่แววว่าจะมีจดหมายจากแดนไกลส่งกลับมาเลยสักที .. 
จนฉันเองก็ไม่แน่ใจแล้วว่า ..
จดหมายที่บรรจุความคิดถึงของฉันที่ทิ้งลงในตู้ไปรษณีย์สีแดงเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน ..
มันจะออกเดินทางไปยังปลายฟ้าอีกด้านหนึ่งแล้ว ..
หรือว่ามันยังคงนิ่งสนิทอยู่ในตู้โดยไม่มีกำหนดเวลาออกเดินทาง ..
..
          ฉันตัดสินใจไม่รอคอยคำตอบจากแดนไกล ..
          แต่เริ่มเขียนจดหมายอีกฉบับหนึ่งซึ่งยังเจือไปด้วยคาวมอบอุ่นของคืนวันเหมือนกับฉบับก่อนหน้านี้ ..
          แต่แฝงอาการน้อยใจไปด้วยเล็กน้อย(เผื่อว่าคนไกลได้รับแล้ว ไม่ตอบกลับมา) ..
          คราวนี้ ฉันจะไปที่ที่ทำการไปรษณีย์เลย เพื่อลงทะเบียน เพื่อป้องกันไม่ให้จดหมายเกเรไปที่อื่น ..
          ในใบลงทะเบียนบอกว่าอีกไม่เกินสามวัน จดหมายจะถึงมือผู้รับตามที่จ่าหน้าซองไว้ ..
          ฉันกลับมาด้วยความรู้สึกดีใจ และเริ่มต้นนับวันเวลา ..
          ที่จดหมายเดินทางจากปลายฟ้าด้านนี้ ไปถึงปลายฟ้าอีกด้านอย่างใจจดใจจ่อ .. 
          ..
ระยะเวลาเหมือนจะยาวนานเหลือเกิน ..
เวลาของการรอคอยเหมือนจะยาวนานกว่าเวลาปกติ ..
อาจจะเป็นเพราะฉันกังวลมากเกินไป เลยทำให้หัวใจกระวนกระวายอย่างนี้ .. 
..
          สามวันผ่านไป ป่านนี้จดหมายคงจะสิ้นสุดการเดินทางแล้ว ..
          และกำลังถูกหยิบจับโดยคนไกลที่ปลายฟ้าทางด้านนั้น ..
          ไม่รู้ว่าเมื่อคนไกลได้อ่านแล้ว จะรับรู้ถึงความคิดถึงที่อบอุ่นจากคนทางนี้ไหม .. 
          ได้แต่คิด คิด แล้วก็คิด .. 
          ..
ฉันยังคงรอคอยจดหมายตอบจากปลายฟ้าด้านนั้นอยู่ ..
ไม่รู้ว่ามันกำลังเดินทางมา หรือว่ากำลังเกเรอยู่ที่ไหน ..
ยิ่งคิดยิ่งดูเหมือนว่านาฬิกามันเดินช้าผิดปกติ ..
และฉันก็ทำได้แค่รอ .. 
..
          จนถึงวันที่เจ็ด บุรุษไปรษณีย์ก็มาส่งจดหมายที่หน้าบ้าน ..
          ฉันรีบวิ่งออกไปรับทันที ..
          ความรู้สึกขณะที่วิ่งไปรับจดหมาย มันเป็นความรู้สึกดีใจอย่างที่สุด ..
          ดีใจที่ได้รับจดหมายตอบจากคนไกล มันเหมือนกับว่า การรอคอยที่ยาวนานมันสิ้นสุดลงแล้ว .. 
          ขอบคุณคุณบุรุษไปรษณีย์แล้วก็รีบหยิบจดหมายมาอ่านทันที ..
          ความรู้สึกดีใจเมื่อก่อนหน้านี้หายไปหมดสิ้น กลับเป็นความรู้สึกของความงงงันเข้ามาแทนที่ ..
          เพราะจดหมายที่ฉันได้รับ มันเป็นจดหมายที่ฉันส่งไปเอง ..
          มันถูกตีกลับมาเพราะว่า ไม่สามารถส่งไปถึงมือผู้รับได้ .. 
          เย็นวันนั้น มีโทรศัพท์มาถึงฉัน ..
          ฉันไปรับก็พบว่าเป็นคนไกลที่ฉันพยายามส่งจดหมายไปให้หลายๆครั้งนั่นเอง ..
          ฉันถามว่าได้รับจดหมายของฉันบ้างไหม ..
          เสียงจากคนไกลก็บอกมาว่ากำลังจะบอกเรื่องนี้เหมือนกัน ..
          "ตอนนี้ย้ายที่อยู่แล้วนะ ว่าจะโทรมาบอกหลายครั้งแล้ว แต่ลืมทุกที.." เสียงจากคนไกลบอกมาอย่างนั้น ..
          "อ้าว..!!"
          ...