เช้าวันจันทร์ นนท์ไปคอยรับพิมตามปกติ โดยที่ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น อ้าว..แด พิมไปไหนล่ะ เรามารับ อ๋อ พิมมันไปเรียนแล้วล่ะ อ้าวไปเรียนตั้งแต่7 โมงนี่นะ ทำไมรีบขนาดนั้นล่ะ แด นายไม่รู้อะไรรึนายนนท์ พอดีเลยฉันก็อยากจะถามนายเหมือนกัน ว่ามีแฟนแล้วทำไมมายุ่งกับเพื่อนฉัน..หา..นายไม่ตอบ เจอดีแน่ ก่อนที่นายจะเจอยายพิมต้องเจอฉันก่อน แดว่าหน้าตาน่ากลัว อะไรกันแดเรา.. ไม่ต้องมาแก้ตัว กะฉัน นายไปแก้ตัวกะยัยพิมนั่น ฉันไม่ใช่คู่กรณี ว่าแล้วแดก็ขับรถออกไปจากหอพัก ปล่อยให้นนท์ยืนบื้ออยู่คนเดียวสักพัก เขาก็ขับรถไปที่คณะ พอพิมเรียนเสร็จ ก็รีบวิ่งลงมาก่อนเพื่อนโดยฉุดแขนแดมาด้วย เร็วเข้าแด .เดี๋ยวเคนตามเราทัน แต่ทว่าเหมือนหนีเสือปะจระเข้ยังงัยยังงั้นวันนี้คงเป็นวันของพิมที่จะต้องเจอเหตุการณ์ยุ่งๆ ขณะที่พิมกำลังสตาร์ทรถเตรียมออกตัว อยู่ๆนนท์ก็เข้ามาขวางไว้ พิมอย่าเพิ่งไปมีอะไรพูดกันก่อน เราต้องคุยกันนะ อ๋อ ..คุยว่าแฟนนายตามมาเหยียบจมูกฉันถึงที่กินข้าว เดินมาว่าฉันปาวๆที่โรงอาหารโชว์ชาวบ้านเค้ารึงัย พิมพูดอย่างแค้นๆ พิมใจเย็นๆเพื่อน แดสะกิด ไม่ ว่าแล้วพิมก็เร่งเครื่องจะขับรถออกไปให้ได้ พิมเอาเลยสิพิม ถ้าพิมจะไม่พูดกะเรา เราก็จะไม่หลบ อยากตายรึงัยนายนนท์ หลบไป๊ อย่ามาขวาง แล้วอย่าคิดนะว่าฉันไม่กล้า ถ้าไม่อยากอายุสั้นก็หลบไปเดี๋ยวนี้ ไม่เราไม่หลบ นนท์ว่า ไม่หลบใช่มั้ย งั้นได้เลย . พิมขับรถ ชนนนท์จริงๆ เพราะนนท์ก็ไม่ยอมหลบ ว้ายยย.นนท์เป็นงัยมั่ง เพื่อนๆมาดูนนท์หน่อยเร้ว.แกนะแกจะหลบเขาก็ไม่หลบ ไม่ใช่พระเอกมิวสิคนะนี่ ยายพิมน่ะ โหดน้อยซะที่ไหน ไอ้พิมแกก็เหลือเกินจริงๆเพื่อนทั้งคนนะนั่นน่ะ เพื่อนคนนึงหันมาต่อว่าพิม พิมมองนนท์ตาค้างไม่นึกว่าเขาจะ ยอมให้เธอขับชน พิมๆพิม แดสะกิดเพื่อน แกเป็นไรไป พิม .น้ำตาเจ้ากรรมไหลออกมาซะดื้อๆ เพราะไม่คิดว่าเรื่องราวจะเป็นแบบนี้ มันเกิดจากความดันทุรังของเธอเองหรือนี่พิมคิด ..นนท์ถูกนำส่งโรงพยาบาล ..และพิมก็กลับหอโดยที่แดขับรถมาให้แทนพิม. พิมยังไม่หายช็อค กับเรื่องที่เกิดขึ้นเธอจึงไม่ยอมพูดยอมจากับใครแม้แต่แด.. กินข้าวเถอะพิมเอ๊ยแล้วนอนพักซะ ถ้าแกยังไม่พร้อมที่จะไปเจอเขา ทำใจซะก่อน ไม่มีใครเค้าโทษแกหรอก มันเป็นคราวซวยของตานนท์เอง แดปลอบใจพร้อมกับพูดหยั่งท่าทีเพื่อน พิมลุกขึ้นยืน แดฉันจะไปเยี่ยมเขา ฉันจะไปเฝ้าไข้เขา ฉันทำให้เขาต้องเป็นแบบนี้ ฉันต้องรับผิดชอบ เอฉันว่าไม่ต้องก็ได้มั้ง พิม ฉันว่าป่านนี้แฟนเขาคงไปเฝ้ากันแล้วล่ะ อีกอย่างมันก็ดึกด้วยนา แดลอบสังเกต พฤติกรรมพิม ไม่ได้หรอก ฉันจะไปดูเขา ยังงัยก็ช่างฉันจะไป พิมเริ่มดื้อ เอางี้เดี๋ยวฉันไปด้วยละกัน อืม.. พอไปถึงโรงพยาบาลปรากฎว่านนท์นอนอยู่โดยมีเคนนั่งเฝ้าเพียงคนเดียว อ้าว แด พิม มาเยี่ยมเจ้านนท์เหรอ มันเพิ่งหลับไปเมื่อตะกี๊น่ะ แล้วแล้วแฟนเค้าล่ะเคน พิมถามตะกุกตะกัก แฟนไหน ไม่เห็นมีนี่ เราก็นั่งเฝ้าอยู่นี่ตั้งนานแล้ว ไม่เห็นมีแมวตัวไหนโผล่มาซักตัว เคนพูดติดตลก ไอ้นนท์น่ะ มันเคยมีแฟนตอนเรียนมัธยม แล้วผู้หญิงคนนั้นก็มาเรียนต่อที่นี่แหละ อยู่วิทยาการ แต่มันก็ไม่ได้ติดต่อกันนี่ทำไมเหรอ พิมไปรู้จักเค้าได้งัยครับ เคนถามอย่างสงสัย อ๋อ ..เปล่าหรอกเผอิญวันนั้นคุยกันเค้าถามถึงนนท์น่ะ พิมโกหก อ่ะ เดี๋ยวเราขอตัวไปอาบน้ำก่อนได้ป่ะ เนี่ยว่าจะมาเฝ้าเจ้านนท์ ไม่มีคนมาเปลี่ยนเดี๋ยวเรามานะแป๊บนึง ไม่เป็นไรหรอกจ้ะเคน เราเฝ้านนท์ก็ได้ เคนเหนื่อยมาทั้งวันแล้วไปพักเถอะ พิมบอก แล้วพรุ่งนี้เราเรียน8โมงนา.พิม เคนว่า นั่นแหละเคนไปเถอะ เราเฝ้าได้จ้ะอย่างน้อยเราจะได้ไม่ขึ้นชื่อว่าแล้งน้ำใจกับเพื่อน ทำเขาเจ็บแต่ไม่ยอมมาดูแล อ้อแดกลับพร้อมเคนไปเถอะ เค้าให้เฝ้าคนเดียว เราเฝ้าได้อยู่หรอกไม่ต้องห่วง พยาบาลก็มี เพื่อนเรามาฝึกงานที่นี่ก็เยอะ ไปเถอะจ้ะ พอเคนกับแดไปแล้ว พิมนั่งมองนนท์ ไม่มีบาดแผลแต่กระทบกระเทือน คงช้ำใน พิมไม่นึกว่าความเจ้าอารมณ์ของเธอจะกลายเป็นโทษมากขนาดนี้ น้ำตาเริ่มไหลมาอาบแก้ม ร้องไห้ทำไมคนเก่ง ..ไม่สวยเลยนะ อย่าร้องสิเดี๋ยวคนอื่นเค้าจะว่านนท์ทำอะไรตัวเองหรอก นนท์ตื่นขึ้นมาทันเห็นพิมร้องไห้พอดี พิมเช็ดน้ำตา แล้วเถียงว่า ใครร้องกัน ไม่เห็นมี สงสัยนายคงไม่เป็นไรแล้วมั้งเนี่ย มีแรงมาต่อปากต่อคำแบบนี้ อ่ะ ..โอ๊ย..เจ็บตรงนี้จังอ่ะ นนท์กุมหน้าอกข้างซ้ายแล้วร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด ไหนๆ เจ็บตรงไหน ดูซิ พิมว่ารีบลุกขึ้นมาพยุงนนท์ อย่านั่งสินอนลงไปเห็นมั้ยขยับตัวทำไม พิมไม่ทันเห็นสายตาเจ้าเล่ห์ ไหนๆ เจ็บตรงไหนล่ะ ทำไมไม่บอกเดี่ยวเรียกพยาบาลให้ ไม่ต้องหรอก นนท์จับมือพิมไว้ เราเจ็บที่พิมทำร้ายเราต่างหาก เจ็บที่ใจ ที่เราไม่ดูแลพิมให้ดี ปล่อยให้คนอื่นมาทำร้ายแฟนตัวเองได้ เฮอะไม่ต้องทำมาพูดดี แฟนนายน่ะแหละ มารังควานฉันดีนะฉันไม่ตื๊บสั่งสอนก็บุญแล้ว จ๊าาาาาา แม่พิมผู้ใจดี นนท์ว่ายิ้มๆ โอ๊ยย.หายแล้วแหละ สบายใจจัง แฟนเฟินที่ไหนมีพิมคนเดียวนี่แหละ อย่าเคืองกันเลยนะจ๊ะ.. นนท์อ้อน ตกลงจะเป็นแฟนใคร พิมขู่ แฟนพิมๆๆๆๆๆๆ จ้ะ นนท์ประจบตาละห้อย ไม่ต้องทำหน้าเหมือนแมวเลย เอาความจริงใจ มีมั้ยน่ะ ความจริงด้วย พิมว่าห้วนๆ แฟนเราคือพิม..พิ๊ม พิม จ้า นนท์ชู2นิ้วเหมือนบิ๊กดีทูบี ดูทำเข้าอ่ะ ขำจะตายอยู่แล้ว ไม่ต้องมาทำต๊องๆให้เห็นหรอก พิมชักเริ่มขำ เย้..ไม่โกรธเราแล้วใช่มะ ดีใจจัง แหมทีหลังน่ะ อย่าหึงรุนแรงแบบนี้ดิ ใจคอไม่ดีเลยน่ะ นนท์พนมมือขึ้นจรดหัว สา..ธุ .ขออย่าให้พิมโมโหเลยเถ๊อะ. ตาบ้าอยากหยอดน้ำข้าวต้มอีกหรืองัย พิมงอน โอ๋ๆไม่แล้วล่ะแม่คุณแค่นี้นนท์ก็เกือบจะเดี้ยงแล้วล่ะจ้า พิมว่าอายๆ.ทีนี้รู้รึยังว่าเค้าเป็นคนขี้หึง.โหดด้วยอีกตะหากจำไว้ ..นนท์ยิ้มอย่างมีความสุข เฮ้อ.ตานนท์เอ๊ยชอบแบบนี้นี่เอง. เรื่องราวยังคงดำเนินต่อไป เจอกันตอนหน้าค่ะ.
Rainsummer 25 พ.ย. 2546 09:42 น. - ID 1451 
785
1
0
28 พฤศจิกายน 2546 16:59 น. - comment id 70322
แต่งเก่งจังเลยคับ.. เราก็ขี้หึงนะ..แต่คงไม่โหดเท่าพิมอ่าาา.. ^_^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ