หนุ่มเจมกะสาวมิน ตอนที่# 12
สลิ่ม
อะไรนะมิน............เจมฟังไม่ชัด ผมเสียงดัง ไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่พึ่งได้ยินมา ใช่แล้วเจม เจมฟังไม่ผิดหรอก มินกำลังจะไปอเมริกาค่ะ................
แล้วที่ผ่านมาละมิน เราฟันฟ่ากันมาเพื่ออะไรกว่าเราจะได้อยู่ด้วยกันได้เจมไม่ยอมหรอก มินเอามือมาเกาะชายแขนเสื้อผม มินเข้าใจเจมน่ะ แต่ทางบ้านเขากำหนดมาแล้วต้องไปเดือนหน้าแล้ว มินคงขัดใจคุณพ่อมินไม่ได้หรอก ผมได้แต่เงียบ อึ้ง มึนแล้ว ก็งง เรื่องมันเกิดขึ้นเร็วมาก แผลที่ท้องผมยังไม่หายเลย ผมกำลังคิดว่าพอผมออกมาจากโรงพยาบาล ชิวิตผมคงมีแต่ความสุข ชิวิตที่มีมินอยู่ข้างๆตลอดเวลา แต่นี้อะไร มินกำลังจะจากผมไปอีกแล้ว ดวงเราคงไม่สมพงศกันเนอะ ไม่เคยมีโอกาศจะได้อยู่กันนานๆเลยมินพูดแบบเศร้าๆ ตาเหม่อลอยมองฟ้า ผมไม่รู้ว่ามินกำลังคิดอะไร แต่ภาพมินมองฟ้าตอนนี้ ก็สวยเหลือเกินแล้วล่ะครับ
เดี๋ยวพี่จะไปคุยกะพ่อมินให้ ผมลุกขึ้น กะขับรถไปบ้านมินกะมินตอนนี้เลย.........อย่างน้อยจะได้คุยกะพ่อของมินให้รู้เรื่องเลย เจมอย่าทำอะไรบ้าๆนะ......มินไม่เล่นด้วยหรอก เข้าใจเหตุผลบ้างนะค่ะ ผู้หญิงไม่ชอบผู้ชายตื้อมากหรอก เจมใจเย็นๆสิ มินพยายามบอกกะผม แต่จะให้ผมเย็นลงไม่ง่ายเลยครับในตอนนี้
เดี๋ยวมินกลับบ้านก่อนนะ มินบอกลาผม เธอหยิบหนังสือมาแนบอกเดินจากไปเงียบๆ........................แล้วนั่นก็เป็นวันสุดท้ายที่ผมได้เจอกับมิน
โทรศัพท์ที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ โปรด................. โครมผมกระแทกหูโทรศัพท์ 3 วันแล้ว มินไม่มาโรงเรียน ไม่มาพบ ไม่มีแม้กระทั้ง
เมดเสดสักฉบับ และที่สำคัญผมติดต่อมินไม่ได้เลย มินไม่เคยเป็นหยั่งงี้.............เมื่อวานเป็นวันสอบวันสุดท้าย ทุกคนไปฉลองกันแต่มินก็ยังไม่โผล่มาเลยแม้แต่เงา ผมได้แต่ถามตัวเอง ทำไม เพราะอะไรมันเกิดอะไรขึ้น ความรู้สึกที่เกิดขึ้นคืออะไรกันแน่มันอึดอัดทรมาน คิดถึงแต่หน้ามิน ผมไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย มันเป็นความรู้สึกแบบว่า ผมจะไม่ได้พบกับมินอีกโทรศัพท์ที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ โปรด................. โครมผมกระแทกหูโทรศัพท์ 3 วันแล้ว มินไม่มาโรงเรียน ไม่มาพบ ไม่มีแม้กระทั้งเมดเสดสักฉบับ และที่สำคัญผมติดต่อมินไม่ได้เลย มินไม่เคยเป็นหยั่งงี้.............เมื่อวานเป็นวันสอบวันสุดท้าย ทุกคนไปฉลองกันแต่มินก็ยังไม่โผล่มาเลยแม้แต่เงา ผมได้แต่ถามตัวเอง ทำไม เพราะอะไรมันเกิดอะไรขึ้น ความรู้สึกที่เกิดขึ้นคืออะไรกันแน่มันอึดอัดทรมาน คิดถึงแต่หน้ามิน ผมไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย มันเป็นความรู้สึกแบบว่า ผมจะไม่ได้พบกับมินอีก