หนุ่มเจมกะสาวมิน ตอน$ 10

สลิ่ม

ผมกะมินพากันเดินไปที่ระเบียงดาดฟ้าช้าๆผมเอามือข้างนึงเกาะเอวมิน มีมินเดินถือขวดน้ำเกลือให้ ผมมองดูดาว........คืนนี้ฟ้าโปล่งเห็นดาวชัดเจนเหลือเกิน แต่ก็น้อยกว่ามินที่อยู่ข้างๆผม ลมพัดกลางคืนเย็นจนขนลุก ผมได้แต่กระชับแขนข้างที่โอบมินให้ใกล้กันยิ่งขึ้น อย่างน้อยตรงนี้ก็คงอบอุ่นกว่าที่ไหนๆ
มินไม่โกรธเจมเหรอ ที่เรากอดกะวาวาที่ทางเดิน....... ผมถามตายังคงมองฟ้า ผมไม่กล้าสบตามินเลยในคืนนี้ 
ไม่โกรธหรอก เราจะเชื่อใจคนที่เรารัก มันผิดด้วยเหรอ ที่มินงี่เง่าเจมก็อย่าเกลียดมินนะ ได้หรือเปล่า มินถามผม
ผม..ก้มหน้าไปใกล้มินแล้วเราก็จูบมินมันเป็นจูบที่แทนคำตอบของทุกสิ่งที่เกิดขึ้น โดยไม่อาศัยคำพูดหรือคำอธิบายใดๆเลย.............
วาวาไม่ยอมให้มันเป็นแบบนี้หรอก..........เสียงของวาวาพูดมาจากด้านหลัง ผมกะมินหันไปตะลึงกับมีดผลไม้ในมือ ผมงงและไม่แน่ใจกะภาพที่เห็น ผมรู้แค่ว่า วาวากำลังถือมีดจ่อมาที่ผมกะมินอยู่
มินขี้โกง วาวา มองเจมสมาก่อนตั้งนานแล้ว ทุกครั้งที่เรียนในห้อง เวลาที่เจมอยู่กะเพื่อน เวลาที่เจมคอยฟังอาจารยแล้วจดบันทึก แล้วอีกมากมายที่วาวา อธิบายไม่ถูก แล้วอยู่ๆมินก็จะมาแย่งเจมไปอย่างงี้วาวาพูด สายตาของเธอเย็นชา มันเป็นสายตาที่ไม่น่าออกมาจากผู้หญิงน่ารัก น่ารักคนนี้เลย ผมของเธอตกเป็นประกายดำ ปรกติคงจะดูสวยมาก แต่ตอนนี้วาวากลับเหมือน ตุ้กตา ที่ไร้หัวใจยังไงอย่างนั้น วาวา อย่าทำอะไรบ้าๆนะ ใจเย็นๆมีอะไรค่อยๆคุยกันผมพยายามห้ามวาวา แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ฟังแล้วก็ไม่พยายามเข้าใจอะไรเลย
เจม ทำไมเจมไปรักผู้หญิงแบบนี้ ..............ดูมันสิเจมแกล้งทำเป็นไร้เดียงสา ความจริงมันก็ร่านไม่ได้เข้ากับหน้าตาที่เจมเห็นหรอก ผู้ชายก็แบบนี้ ขอแต่น่ารักอ่อนหวานก็เอาได้หมดวาวาพูดดังขึ้น ดังขึ้นทุกที ผมมายืนบังมินเอาไว้ มินไม่กล้าสบตาวาวา มินเอามือกุมเสื้อผมแน่น ไม่ผิดหรอกครับ มินกำลังกลัวอยู่แน่ๆ วาวาไม่ดีตรงไหน ตรงไหนที่วาวาด้อยกว่ามัน เสื้อผ้าทรงผม หรือสีผิว เจมบอกมาสิ บอกมา วาวาเปลี่ยนให้หมดวาวาตะโกนดังลั่น คนในห้องตื่นหมดแล้ว ไม่มีใครกล้าขยับ ทุกคนรู้ว่าตอนนี้วิธิเดียวที่จะไม่มีใครบาดเจ็บ ก็คือผม ผมคนที่ต้องคุยกะวาวาให้รู้เรื่อง เพื่อตัววาวา ผมและก็มินเอง บรรยากาศในห้องตึงเครียด ผมเหลือบดูนาฟิกา ตี2กว่าแล้ว ผมยังไม่น่าตื่นมาเจอเรื่องวุ่นวายอย่างนี้เลย ผับผ่าสิ....... 
วาวาเดินถือมีดเดินเข้ามาใกล้ทีละก้าว ทีละก้าว ผมได้แต่ยืนบังมินมากขึ้น สายน้ำเกลือหลุดจากแขนไปนานแล้ว ผมได้แต่จ้องหน้าวาวา แต่เธอก็ไม่ได้หวั่นเกรงเลย ยังเดินเข้ามา เข้ามาใกล้จนจะถึงมินอยู่แล้ว
ทุกอย่างก็เป็นเพราะ แก เพราะแก.........ถ้าไม่มีแกสักคน คนที่เจมจะรักก็จะมีฉันคนเดียววาวาตอนนี้เหมือนคนบ้า ผมเป็นผู้ชายยังรู้สึกกลัวเลย............. งั้นเรื่องต่างๆที่มีคนแกล้งมิน วาวาก็เป็นคนทำใช่ไหมผมถาม อย่างน้อยก็ทำให้วาวาชะงักไปบ้าง ใช่สิ...........ใช่วาวาทำเอง ผู้หญิงอย่างมันก็ควรโดนซะบ้าง ตั่งแต่มันมาไม่มีอะไรดีซักอย่าง วาวามีค่าบ้างไหมในสายตาเจมตั้งแต่นังนี่มา มันแย่งทุกอย่างไปจากชิวิตฉันแม้แต่รอยยิ้มของเจมที่เคยหันมายิ้มให้วาวาบ้าง........ รู้สึกว่าวาวาจะไม่สนใจอะไรแล้ว วาวาเดินตรงมาหามินเงื้อมีดขึ้นสูง....................สวบ........เสียงมีดเสียบเข้าเนื้อ............. ภาพต่อเนื่องก็คือ ชายคนนึง ที่กำลังกอดวาวาโดยมีมีดปักที่ท้องเขาอยู่............