ในช่วงเวลาที่เหลือ ตอนที่ 4 ตอบจบแล้วค่ะ

yacoolmi

"เอาน่าฝุ่น ทำใจดีๆ ไว้ เงียบเหอะนะ หยุดร้องนะไม่เป็นไรหรอกน่า แพ้ชนะมันเป็นเรื่องธรรมดาคนเรามันก็ต้องมีแพ้ มีชนะอยู่แล้ว" "แต่ฝุ่นหวังไว้มากนะพล กับการแข่งกีฬาครั้งนี้" "อืมครับพลรู้ดีน่า แต่ยังไงก็ช่างเหอะนะ" "อืม" "ป่ะ งั้นไปหาไรกินกัน พลหิวแล้วอ่ะ" "อ่ะก็ได้ค่ะ" พลลุกขึ้นแล้วยื่นมือให้ฝุ่นจับแล้วลุกแล้วฝุ่นก็เซ ทำท่าว่าจะล้ม พลรีบดึงตัวเอาไว้ในอ้อมกอดทันที มอสเดินมาทางนั้นพอดีแล้วเห็นเข้า จึงรีบไปชกหน้าพลทันทีไม่รีรอ "เฮ้ย!" "อะไรวะ ไอ้มอส" "ทำไมวะ แกจะทำไรน้องฝุ่นของข้า" "พี่มอส แล้วนี้พี่มาชกพลทำไมคะ" "พี่จะปกป้องน้องฝุ่นไงครับ น้องฝุ่นเป็นไงบ้าง" "ฝุ่นไม่เป็นไรหรอกค่ะ" "แล้วอ้นี่มันกอดฝุ่นนิครับ" "ฝุ่นยอมให้เค้ากอดเองแหละค่ะ นี่แฟนของฝุ่นนะ แล้วพี่มอสไปชกเค้าทำไมอ่ะ ฝุ่นไม่ชอบเลยนะคนที่ใช้กำลังอย่างงี้" "น้องฝุ่น" "ไปไกลๆ ฝุ่นเลยนะคะ ฝุ่นไม่เคยชอบพี่แม้แต่น้อย ฝุ่นรักพลค่ะได้ยินมั้ยคะพี่มอส" "ฝุ่น" พลได้ยินคำว่า 'รัก' ถึงกับอึ้ง "น้องฝุ่นครับ แต่พี่มอสรักน้องนะครับ" "ผู้ชายอย่างงี้ รักหมา หมามันยังไม่รักตอบเลยค่ะ ฝุ่นไม่ชอบ ไปเหอะ" พลถือโอกาส ชกหน้ามอสอย่างเต็มแรง "เฮ้ย!ไอ้พล" "ทำไมวะ แฟนกูไล่แล้ว มึงรีบๆไปซะสิ ไป๊"  มอสหน้าเสียมาก รีบวิ่งไป พลเดินจับมือฝุ่นไปอย่างภูมิใจที่เค้าได้คนแบบนี้มาเป็นแฟน "นี่พล เป็นไงบ้างอ่ะ เจ็บมากมั้ย" "ไม่เป็นไรหรอกน่า แค่นี้เอง เพื่อฝุ่นพลเจ็บแค่ไหนก็จะยอม" "จิงอ่ะ" "จิงเซ้" ฝุ่นอมยิ้ม "อืมฝุ่นครับ ที่เมื่อกี้ฝุ่นบอกว่ารักพลน่ะ ฝุ่นพูดจิงหรอครับ" "อ้าว! ไม่รู้สิ พูดเล่นมั้ง" "อ้าวฝุ่น" "หึ" "ฝุ่นอ่ะ บอกพลสิครับนะครับ" "ไม่ๆๆๆ" "ฝุ่นอ่ะ" "ไม่บอกหรอก" "อืมก็ได้" พลเดินจับมือกับฝุ่นไปที่ร้านอาหารแถวๆ นั้น แล้วนั่งกินข้าวกัน 2 คน แล้วก็พากันกลับไปที่บ้าน 
     เมื่อถึงบ้าน ปี๊บ ๆๆๆๆ ปี๊บ ๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ของพลดังขึ้น "ฮะโหล ว่าไงครับแม่" "พลหรอลูก" "ครับ" แล้วพลก็คุยโทรศัพท์กับแม่ของเขาอยู่นาน แล้วพลก็เดินมาหาฝุ่น "ว่าไง คะ แม่พลโทรมาว่าไงบ้าง" "ไม่มีไรหรอครับ ช่างเหอะ งั้นเราเข้าบ้านกันเหอะนะ" "ค่ะ" 
      ฝุ่นทานอาหารกับพล 2 คนเพราะไม่มีใครอยู่ที่บ้าน พ่อกับแม่ของฝุ่น พรุ่งนี้ถึงจะกลับมา "เฮ้อ! อิ่มจัง" "หรอ อิ่มแล้วหรอ ฝุ่นนึกว่าพลจะกินโต๊ะเข้าไปเลยนะเนี้ย" "ป่าว ซะหน่อย ฝุ่นใส่ร้ายเค้า ไม่ยอมอย่างงี้ต้องทำโทษ" พลหอมแก้มฝุ่นไป ฟอดใหญ่ "พลอ่ะ จะบ้ารึไง" "บ้าอ่ะ พลบ้า บ้าเพราะรักฝุ่นไงครับ" "อ่ะ" ฝุ่นหน้าแดงก่ำ เดินเข้าไปในห้องนอน ส่วนพลก็เข้าไปในห้องของเขาเหมือนกัน 
      พลนั่งเล่นกีต้าร์อยู่นอกระเบียงบ้านหลังห้องนอนเขา ฝุ่นได้ยินเลยออกมาดู "นี่พล" "ว่าไงฝุ่น" "ทำไมวันนี้พลเล่นเพลงเศร้าจังเลยอ่ะ" "ไม่มีไรหรอก อยากเล่นอ่ะ" "หรอแล้วนี้จะหลับยังเนี้ย" "ยังครับงั้นฝุ่น ลงไปคุยกับพลที่สวนได้มั้ยครับ" "ได้ค่ะ" ฝุ่นเดินลงมาที่สวนหลังบ้าน พลก็เดินลงตามมาติดๆ "ฝุ่น" พลดึงแขนฝุ่นให้นั่งลงข้างๆ เขา "ว่าไงคะ" "วันนี้ดาวสวยจังนะ" ฝุ่นแหงนหน้ามองไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน "อืม" "นั่นไงฝุ่นเค้าเรียกว่าดาวลูกไก่ " "ไหนๆ" "นู้นไง" พลชี้ให้ฝุ่นดู "อืมเห็นแล้ว เฮ้ย! พลนั่นทางช้างเผือกใช่ป่าว" "ไหนครับ ใช่แล้วล่ะ" "อืมพลเนี้ย ชอบดูดาวหรอ" "ครับ ชอบมากๆ เวลาดูแล้วมันสบายตา สบายอารมณ์ ตอนเราเหงาๆ ก็มาดูมันก็ทำให้หายเหงาให้หายคิดถึงคนบางคนได้" "ทำไมต้องคิดถึงล่ะ" "ก็......"  พลไม่ตอบ "ทำไมอ่ะพล" "เอาเหอะน่าเดี๋ยวฝุ่นก็จะรู้เอง" "อืม เออพลแล้วไอ้ทางช้างเผือกนั่นน่ะเป็นทางให้โกโบริ กับอังสุมารินมาพบกันใช่มั้ย" "อืมใช่ เป็นทางที่เขาทั้ง 2 นัดเจอกัน และเป็นทางแห่งการรอคอย เฮ้อ! ถ้าเราไม่อยู่ ฝุ่นจะคอยเราอย่างอังสุมารินมั้ยน้า อาจจะไม่รอก็ได้ หมดหวัง" "ทำไมพลพูดอย่างนั้นล่ะ ต้องรอสิ ฝุ่นจะต้องรอพลเสมอแหละ" "สัญญานะ ฝุ่น ฝุ่นจะต้องสัญญากับพลนะ ว่าฝุ่นจะรอพล" "ค่ะสัญญา แล้วพลจะไปไหนอ่ะ" "ไม่ไปไหนหรอก พลจะอยู่ในใจฝุ่นตลอดไปนะ" "หวานอีกแล้วนะพล" "คร๊าฟฟฟฟฟฟ" "อ่ะนะ" ฝุ่นนั่งยิ้ม ส่วนพลก็นอนบนตักของฝุ่นนั่งดูดาวกันไปเรื่อยๆ จนถึง ตี 1 "นี่พล" "ครับ" "ตี1แล้วนะไม่ไปนอนอีกเดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นสายนะ" "ทำไมอ่ะ ช่างมันดิ พรุ่งนี้โรงเรียนเราหยุด ฝุ่นลืมแล้วหรอครับ" "เออใช่ ลืมไปเลย" "ฝุ่น งั้นเราไปนอนเหอะนะ ดึกแล้ว" "ค่ะ" พลลุกขึ้นแล้วดึงฝุ่นลุกขึ้นเหมือนกัน แล้วต่างคนต่างแยกย้ายกันไปนอน 
      พลยืนอยู่ที่หน้าห้องของเขาแล้ว บอกกับฝุ่น "ฝุ่น พรุ่งนี้ เราไปเที่ยวทะเลกันอีกนะ" "ค่ะ" ฝุ่นเดินเข้าห้องไป พลก็รอจนกว่าฝุ่นจะเดินเข้าไป แล้วจึงเดินเข้าห้องของตัวเองบ้าง 
     "เช้าแล้วนะคุณหญิงฝุ่น ตื่นยังครับ" พลเดินจากห้องมาเคาะประตูห้องของฝุ่น "ตื่นนานแล้วค่ะ คุณชาย แล้วนี้จะไปยังคะ" ฝุ่นเดินออกมาเปิดประตูแล้วยืนหน้าห้อง "ฝุ่น สวยจังเลยวันนี้" "หรอ งั้นแสดงว่าทุกวัน เราไม่สวยหรอ" "ป่าวๆๆๆ ฝุ่นสวยอยู่ทุกวันล่ะครับ แต่วันนี้สวยกว่าปรกติ" "จิงอ่ะ" "จิงเซ้" "แล้วนี้จะไปกันยังคะ" "ไปสิครับ" พลกับฝุ่นเดินลงมาที่ห้อง รับแขกแม่ของฝุ่นก็เข้ามาทักพล "พล กลับให้ตรงเวลานะลูก 6 โมงครึ่งนะ เดี๋ยวแม่จะรอ" "ทำไมหรอคะแม่" "เอาน่าฝุ่น" "ครับ" พลเดินจับมือฝุ่นไปที่รถ  "ทำไมหรอพล ทำไมแม่ฝุ่นพูดอย่างงั้นอ่ะ ฝุ่นไม่เข้าใจเลย" "ไม่มีไรหรอก" "ค่ะ" พลขับรถพาฝุ่นไปทะเล และพาไปยังสถานที่หลายๆที่ แล้ว มาจบตรง ที่ๆหนึ่งที่พลชอบ มาดู อาทิตย์ตกดินเป็นอย่างมาก และเขาก็เคยถ่ายรูปอาทิตย์ตกดินไปประกวดแล้วได้รางวันชนะเลิศ เขาเลยพาฝุ่นมาที่นี่ 
     "สวยจังเลยอ่ะ พล" "จิงหรอครับ" ฝุ่นพูดขณะเดินลงรถมา "นี่หรอที่พลบอกว่าชนะเลิศ" "ครับ" "ฝุ่น พลมีไรจะบอกฝุ่น แต่ฝุ่นสัญญานะว่าจะไม่โกรธพล นะครับสัญญา" "เรื่องไรหรอ" "นะครับ ฝุ่นสัญญา" "ค่ะสัญญา" "ฝุ่น ฝุ่นจะอยู่ได้มั้ยเมื่อไม่มีพล" "ทำไมพลถามอย่างงั้นล่ะ" "ตอบสิครับ" "ฝุ่นจะอยู่ได้ไงเมื่อไม่มีพลอยู่ พลนี่พลจะไปไหนพล พลบอกฝุ่นมาสิ ทำไมพลถามอย่างงี้ พลจะไปไหน" ฝุ่นพูด พร้อมเขย่าตัวของพล แล้วกอดเอาไว้ "ฝุ่นครับ พลต้องไป ต่างประเทศกับพ่อแม่ พลอยู่ดูแล ฝุ่นต่อไปไม่ได้แล้ว" "ทำไมล่ะ ทำไมันเร็วอย่างงี้ล่ะ พล" "แม่พล โทรมาเมื่อวาน" "แล้วทำไมพลไม่บอกฝุ่นตั้งแต่เมื่อวาน" "พลไม่อยากทำให้ฝุ่นเสียใจ แต่พลสัญญานะว่าพลจะต้องกลับมารับฝุ่น ไปอยู่ด้วยกัน พลสัญญา" ฝุ่นเริ่มร้อนวาบๆ ในตา น้ำตาของฝุ่นไหล ออกมา "ไม่เอาอ่ะ ฝุ่นไม่ให้พลไป" เสียงอันสั่นเครือของฝุ่นพูดกับพล "ไม่ได้นะฝุ่น พลต้องไปจิงๆ แล้วพลสัญญานะ ว่าพลจะกลับมาหาฝุ่น และ มารับฝุ่นไป" "แล้วมันเมื่อไหร่ล่ะ" "ไม่รู้ คงอีกไม่นาน" "พล ฝุ่น ฝุ่นรักพลนะ" "ครับ พลก็รักฝุ่นเหมือนกัน" "แล้วพลต้องกลับมาหาฝุ่น ตามสัญญานะ" "ครับ"ฝุ่นกับพล พูดกันในอ้อมกอด ต่างคนต่างน้ำตาไหลทั้งคู่ แล้วพล กับฝุ่นก็ยืนหันหลัง ชนกันต่างคนต่างพูดไม่ออก จนรอให้อาทิตย์ตกดินไป พลพาฝุ่นกลับไปที่บ้าน แล้วฝุ่นรีบวิ่งขึ้นไป หยิบผ้าพันคอ และรูปใบเล็กๆของเธอ มาให้กับพล "พลเก็บไว้นะ เผื่อที่นู้นมันหนาว พลจะได้เอามาพันคอไง นะคะ" "ครับ" "พลลูกปะ" แม่ของพลเรียกอยู่หน้าบ้าน "เดี๋ยวครับแม่ ฝุ่นพลให้ฝุ่นเก็บไว้นะ" พลยื่นกีต้าร์ ตัวโปรดของเขา คือตัวที่เค้าเล่นมานานและเค้าได้เก็บตัวที่พ่อของฝุ่นให้ "พล" ฝุ่นปล่อยโหออกมาแล้ว กอดพล "ฝุ่น สัญญานะว่าจะรอพล แล้วจะเก็บกีต้าร์ของพลไว้อย่างดี" "ค่ะสัญญา ไม่ว่าเวลาจะนานแค่ไหน ฝุ่นจะรอพลนะคะ ฝุ่นจะรอ" "ครับ" พลเดินออกไปขึ้นรถ ปล่อยให้ฝุ่นร้องไห้อยู่คนเดียวในบ้าน แม่ของฝุ่นเดินมาหาฝุ่นที่บืนร้องไห้ อยู่อย่างงั้น "ฝุ่น" "แม่" "ฝุ่นรักพลใช่มั้ยลูก" "ค่ะ ฝุ่นรักพล ฝุ่นรักเค้าค่ะแม่" "จ๊ะ แม่รู้แล้วล่ะ" "แม่คะ ฝุ่นจะรอพล ค่ะแม่" "จ๊ะ" แม่ของฝุ่นเอามือลูบหัวฝุ่น อย่างเอ็นดู
      [2 ปีฝ่านไป]  ฝุ่นนั่งมองดาวทุกวัน บางวันก็เล่น แชท ก่ะพลทางอินเตอร์เน็ต แต่ฝุ่นก็รู้สึกเหงาทุกวัน ฝุ่นไม่ได้ยินเสียงกีต้าร์ ของพล แต่ฝุ่นก็นั่งรอ รอเมื่อไหร่พลจะกลับมารับฝุ่นตามสัญญา 
      ฝุ่นเดินออกมาที่รถ แล้วขับรถไป ที่ ทะเล ที่พลพาไป ไปนั่งอยู่ตรงโขดหินที่ ถ่ายรูปกับพล แล้วเธอก็นั่งดูรูปที่ถ่ายคู่กัน ฝุ่นเผลอทำรูปตก "ขอบคุณค่ะ" มีผู้ชายคนนึงเก็บให้กลับเธอ "นี่รูป แฟนคุณหรอคับ" "ค่ะ" "อ้าว แล้วทำไมคุณมาเที่ยวคนเดียวล่ะครับ แล้ว แฟนคุณล่ะ" "เค้าไปต่างประเทศ ยังไม่กลับมาเลยค่ะ" "ยังไม่กลับมา แล้วถ้าตอนนี้เค้ากลับมาทำตามคำสัญญา แล้วล่ะครับ" "สัญญา" พลถอดหมวกออก ฝุ่นรีบดู "พล" ฝุ่นโผเข้ากอดพล "พลกลับมาหาฝุ่นแล้วจิงๆ พล" "ครับฝุ่น พลกลับมาแล้ว" "กลับมาเมื่อไหร่ล่ะ" "พลกลับมา หลังจากฝุ่นออกบ้านมาที่นี่แหละครับ แม่ของฝุ่นบอก พลเลยออกมาตาม" "พลรู้มั้ย ฝุ่นคิดถึงพลมากๆ เลยนะ" "ครับ พลก็คิดถึงฝุ่น" "พล" ฝุ่นกอดพลอีกครั้ง "ฝุ่นครับ ไปอยู่กับพลนะ พลมารับฝุ่นไปอยู่ด้วยกันแล้ว" ฝุ่นตอบอย่างไม่ลังเลใจ "ค่ะ" "ฝุ่น ฝุ่นยังรักพลเหมือนเดิมมั้ย ฝุ่นไม่ตอบ แต่จูบที่คางพลไปหนึ่งที "ให้การกระทำ บอกได้มั้ยคะ พลที่รัก"...... 				

รูปที่ฝุ่นเอาให้พล