ตอบบันทึกถึงเพื่อนรัก

โซดาสีฟ้า

สวัสดีจ๊ะดีไซน์เพื่อนรัก
	เราขอโทษนะที่เขียนถึงเธอช้าจากบันทึกที่เธอเขียนฉันคิดว่าฉันเข้าใจเธอนะในเวลาที่เราแอบชอบใครสักคนหนึ่ง  เราก็อยากพูดคุยและใกล้ชิดกับเค้าคนนั้นจริงม่ะ   ฉันว่าเธอโชคดีนะเพราะอย่างน้อยเธอยังเคยพูดคุยกับพี่เขาบ้างและคงมีสักวันที่พี่เขาจะต้องหันมามองเธอ  แต่ส่วนตัวฉันน่ะสิจะรักใครสักคนก็คงเป็นได้แค่ฝัน   ฉันรู้ดีว่าความรักของฉันไม่มีทางสมหวังหรอก   เธอคงคิดว่าฉันทำไมท้อแท้อะไรง่ายๆใช่ม่ะ  แต่ฉันได้พยายามแล้วนะจนในตอนนี้ฉันท้อและไม่คิดที่จะทำอะไรอีกแล้วในเมื่อรู้ทั้งรู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้    เธอยังจำ  พี่บาสได้มั๊ยคนที่ฉันแอบชอบนั่นไง  เธอรู้ไหมฉันพยายามมากเลยนะที่จะให้พี่เขาหันมามองฉันบ้าง  จนในที่สุดฉันก็คิดว่ามันสำเร็จแล้วเพราะพี่เขามาขอคบกับฉัน  ฉันน่ะดีใจมากๆเลย. ความรักที่ฉันหวังมานานในที่สุดก็สมหวังซักที  ฉันคิดอย่างนี้  แต่มันก็ไม่ใช่.พี่เขาไม่ได้ขอคบกับฉันเพราะชอบหรือสนใจฉันเลยพี่เขาแค่อยากรู้จักกับพี่ชายฉันเท่านั้นเอง.เธอเชื่อม่ะพี่เค้าไม่ชอบผู้หญิงแต่พี่เขาชอบพี่ฉันพี่ชายของฉัน    ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย..มันเป็นอย่างนี้ได้ยังไงคนที่ฉันแอบชอบมานานแท้จริงแล้วเขาไม่ใช่ผู้ชาย  ฉันไม่ต้องบอกเธอก็คงรู้นะว่าพี่เขาเป็นอะไร  แค่นี้เธอก็รู้แล้วใช่ม่ะว่าทำไมความรักของฉันจึงเป็นได้แค่ฝัน  เธอคงไม่บอกให้ฉันพยายามอีกนะ   เพราะแค่นี้ฉับก็แทบจะรับไม่ได้อยู่แล้ว   ตอนนี้ฉันก็พยายามทำใจอยู่น่ะ   โธ่ใครจะๆไปนึกว่าจู่ๆแฟนเราจะกลายไปเป็นแฟนของพี่ชาย.
เป็นเธอเธอจะทำยังไงเหรอฉันว่าฉันคอยเอาใจช่วยเรื่องของเธอดีกว่านะส่วนเรื่องของฉันคงมีสักวันที่ฉันจะได้เจอผู้ชายดีๆกะเขาบ้าง   ตอนนี้ก็ตั้งใจเรียนไปก่อนดีกว่าเนอะ   นี่แล้วยังไงก็เขียนลงบันทึกของเรานะในทุกๆเรื่องฉันสัญญาว่าฉันจะเขียนถึงเธอบ่อยๆ  อย่าพึ่งท้อแท้นะเรื่องพี่โป้งน่ะ.
			รักเพื่อนเสมอนะ
			ปล. อย่าคิดมากล่ะเรื่องความรัก
	                                                                    ฝนใส.