บางที่ฉันเองก็นึกสงสัย ว่าตัวเองเหนื่อยเกินไปหรือป่าว บางครั้ง - - ปิดเสียงโทรศัพท์ดีกว่า จะได้ไม่ต้องโต้ตอบกับใคร นึกในใจเสมอว่า ไม่เป็นไร เดียวจะโทรกลับ พอมานั่งดูๆ เบอร์ที่โทรเข้ามา เกิดอาการเซ็งๆ และ บอกตัวเองว่า เดียวพวกเขาก็โทรกลับมาอีกที ความจริงคือขี้เกียจเกินไป ที่จะพูดจา เบื่อที่จะต้องอ้าปาก เบื่อที่จะคิด แล้วเมื่อรู้สึกตัวเองก็จะพบว่า ฉันนั่งอยู่ในกล่องแคบๆ ของความรู้สึก ที่จะอยู่กับตัวเอง โดยเลือกจะตัดผู้คนรอบข้างออกไป เหงามั้ย คำตอบก็คือมาก แต่ก็สติเสื่อมที่จะเลือกทางเดินแบบนั้นเสมอๆ ติดอยู่กับตัวเอง
3 ตุลาคม 2546 16:38 น. - comment id 69750
รักมากและห่วงใยเสมอมานะน้องน้อย
3 ตุลาคม 2546 16:52 น. - comment id 69751
เพียงเปิดใจให้กว้าง ทำใจให้ง่าย ให้ตรง รับรู้ความเป็นไปรอบตัวด้วยความสงบ ในยามเช้าแลดูหยาดน้ำค้าง บนยอดหญ้า ในตอนกลางวันแลดูฟ้ากว้าง..รอยยิ้มใบหน้าของผู้คน และดูความไร้เดียงสาของเด็กๆ ในยามเย็น แลดูดอกไม้และดวงอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน เพียงแต่เรามีใจดวงอ่อนโยน อันสามารถสัมผัสถึงความงามของสิ่งเหล่านี้ ขอเพียงเราไม่ได้ผ่านเลย สิ่งเล็กๆน้อยๆในชีวิตไป ประดุจว่ามันเป็นสิ่งไร้คุณค่า.. ... มหัศจรรย์จะบังเกิดขั้น และเราจะเข้าถึงอนัตตาและสุญตา จะค้นพบความงามและความมหัศจรรย์ของชีวิต จะค้นพบจุดหมายและความสงบ อนัตตาและสุญตาจะทำให้ชีวิตเรามีคุณค่าทุกขณะ.. รักและอยากเห็นน้องมีความสุขค่ะ
3 ตุลาคม 2546 22:32 น. - comment id 69754
เราคงอาจจะอยู่กับตัวเองบ้างบางเวลา เพราะเหนื่อยล้ากับเรื่องที่ไม่น่าจะคิด บางทีอยากหนีไปให้ไกลแสนไกล
23 ตุลาคม 2546 10:25 น. - comment id 69930
บางครั้ง....คนเราก็ต้องการเวลาอยู่ตามลำพัง นั่งคุย และทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ กับตัวเอง บางครั้ง....คนเราก็ทำอะไรโดยรู้ตัวแต่เสมือน ไม่เข้าใจในตัวเอง บางครั้ง...คนเรารู้สึกเหงา อ้างว้าง โดดเดี่ยว เหว่ว้า ต้องการใครสักคน แต่ก็ยอมที่จะอยู่ เงียบเงียบคนเดียว แต่...บางครั้งคนเราก็ลืมไปว่า เราไม่ได้อยู่คนเดียว บนโลกใบนี้ซะเมื่อไร ในมุมหนึ่งคนเราอาจลืมไปว่า ใครคนหนึ่งยังคงรักและห่วงใย ยังส่งกำลังใจให้ภายใต้ฟ้าเดียวกัน อย่าติดอยู่กับตัวเองนานนักนะคะ ยิ้มสิ...เปิ้ล ก็อยากให้พี่ปอนด์มีความสุข และหลาย ๆ คนก็ อยากให้พี่มีความสุข เปิ้ลเชื่ออย่างนั้น