ในช่วงเวลาที่เหลือ ตอนที่ 1

yacoolmi

"แม่คะ ฝุ่นกลับมาแล้วค่ะ" "เบาๆ หน่อยสิลูกแม่กำลังมีแขก" ฝุ่นเด็กสาววัย 15 ปีวิ่งเข้ามาในบ้านแล้วตะโกนเรียกแม่ตัวเองดังลั่น 
"ขอโทษค่ะแม่ ฝุ่นไม่รู้นิคะ" แล้วเธอก็ โผล่หัวเข้าไปในห้องรับแขก เห็นผู้ชายผู้หญิง 2 คน ดูเหมือนว่าจะเป็นเพื่อนของพ่อเธอนั่งอยู่แล้วก็เห็น เด็กผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวก่ะเธอนั่งอยู่ข้างๆ เธอพยายาม มองหน้าเด็กผู้ชายคนนั้น แต่เค้ากลับ ชูกำปั้นใส่เธอ ด้วยความที่ไม่ยอมคนของเธอเข้าด้วยแล้ว เธอก้อ ชูกำปั้นกลับคืนมาที่เด็กชายคนนั้นทันทีจน ทุกคนในห้องรับแขกมองหน้าเธอ "เข้ามาก่อนสิจ๊ะฝุ่น" แม่ของเธอเรียกให้เข้าไปในห้องรับแขก "นี่อากร อาชื่น เพื่อนของคุณพ่อจ๊ะ" "สวัสดีค่ะ" ตามมารยาทของเด็กไทยเธอรีบยกมือไหว้ ทันที
"สวัสดีจ๊ะ" ทั้ง 2 รับไหว้ ตามธรรมเนียมเหมือนกัน "ฝุ่นจ๊ะ แล้วนี้ พล ลูกชายของอากร อาชื่นจ๊ะ" "ค่ะแม่" "เอ้าหนูฝุ่นจ๊ะ แล้วเนี้ยโรงเรียนเพิ่งจะเลิกเรียนหรอจ๊ะ" "ป่าวค่ะ เลิกตั้งแต่ 4 โมงแล้วอ่ะค่ะ แต่ว่าฝุ่นอยู่ซ้อม กีฑาสีน่ะค่ะ" "อ๋อหรอจ๊ะ" ฝุ่นยิ้ม "ฝุ่นลูก งั้นหนูขึ้นไปอาบน้ำวะป่ะลูก เหม็นเหงื่อ หมดแล้ว" 
"ค่ะแม่ งั้นฝุ่นขอตัวก่อนนะคะ" "ขอตัวแล้วหัวก่ะใส้ล่ะไม่เอาไปด้วยรึไง" ฝุ่นหันไปตามเสียงที่ดังขึ้นมา เป็นเสียงของ พล นั้นเอง "ตาพล" พ่อก่ะแม่ของเขา ต่าง
ต่อว่าเป็นการใหญ่ ที่พูดอย่างงั้นออกไปก่ะ ฝุ่น คำพูดเมื่อกี้ทำให้ฝุ่นถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ แล้วฝุ่นก็เดินหนีขึ้นไป แต่ก็อด ที่จะแอบฟังไม่ได้ว่าแม่ของเธอคุยอะไรกับ อากร อาชื่น จนเธอได้ยินคำที่เธอไม่อยากจะได้ยินคือ "นายพล จะมาอยู่ที่นี่ก่ะเธอ ที่บ้านนี้แล้วก็เรียนที่เดียวก่ะเธอด้วย" คนที่ไม่ถูกกันแล้วจะมาอยู่ ในถ่ำเดียวกันซะด้วย แล้วเธอก็รวบรวม สติ ที่มีอยู่ขึ้นไปข้างบนห้องเธอ
     "งั้น พวกเราขอฝาก พล ไว้สักพักด้วยนะคะ" ฝุ่นแอบฟัง จากบนระเบียงห้องนอน แล้วจู่ๆ เธอก็ต้องตกใจ ที่มีเสียงเคาะประตูห้องของเธอ "คุณฝุ่นคะ" "ว่าไงคะพี่ มีไรหรอคะ" "คุณนายให้มาเรียกน่ะค่ะ" "ค่ะ ขอบคุณนะคะ" แล้วฝุ่นก็เดินจากห้องนอนเธอไปยังหน้าบ้าน "นี่ฝุ่น แม่ขอกุญแจ ห้องรับรองแขกที่เพื่อนฝุ่นมานอน ข้างห้องหนูหน่อยสิลูก" "ข้างห้องฝุ่นหรอคะเอาไปทำไมอ่ะ" "ใช่ ทำไมหรอแม่จะให้พลเค้าพักห้องนั้น" "ไม่เอาอ่ะแม่ ห้องรับรองแขกบ้านเรามีตั้งเยอะ 
ทำไมต้องเป็นห้องข้างห้องฝุ่นด้วยล่ะคะแม่" "ไม่ แม่จะให้พล อยู่ห้องนั้น ไปเอากุญแจ มาให้แม่" "ค่ะแม่" แล้วฝุ่นก็เดินนำไปยังห้องข้างๆห้องของเธอ "นี่ค่ะแม่ กุญแจห้อง" "อืม พลทีนี้ลูกก็พักอยู่ห้องนี้นะลูก แล้วห้องข้างๆ ก็เป็นห้องของยายฝุ่นนะลูก" "ครับคุณน้า" "จ๊ะ งั้นก็ทำความรู้จักกับฝุ่นไปนะลูก แม่ไปก่อนล่ะ" "แม่" "ทำไมอีกล่ะฝุ่น" "จะไปไหนล่ะคะ" "แม่จะออกไปซื้อของ" "ไปด้วยค่ะ" "ไม่ต้องอยู่บ้านนี้แหละ" ตอนนี้ฝุ่นจ๋อยเลย เพราะว่าโดนแม่ของเธอทิ้งแล้วล่ะ "นี่เธอ เธอชื่ออะไรนะ" "ฝุ่น" "ชั้นชื่อพล" "อืม รู้แล้วล่ะ" ทั้ง 2 คุยกันอย่างห้วนๆ แบบไม่อยากจะรู้จักกันเลย "นี่นาย มาอยู่ที่บ้านนี้ก็ต้องเชื่อฟัง ชั้นด้วยนะ" "ทำไมต้องเชื่อฟังเธอ" "ก็ชั้นเป็นลูกเจ้าของบ้านนี้ นายก็ต้องเชื่อฟัง"
"ไม่หรอก ให้ชั้นเชื่อฝังเด็กอย่างเธอน่ะหรอ ฝันไปเหอะ" แล้วพลก็มองฝุ่นตั้งแต่หัวจดเท้า แล้วพูดเยาะเย้ย "ตัวเล็กๆ อย่างเธอเนี้ยนะ จะมาสอนชั้น" "นี่นาย" ฝุ่นพูดแล้วก็เหยียบเท้าพลไป เต็มแรง "โอ๊ย! นี่เธอทำไรของเธอ" "มาเยาะเย้ยชั้นเดี๋ยวเหอะนะ" ฝุ่นพูดจบก็วิ่งเข้าห้องของตัวเองไปเลย ปล่อยให้พล ยืนงงอยู่หน้าห้องของตัวเอง แล้วก้อเก็บของเข้าห้อง
     ฝุ่นนอนไม่ค่อยหลับเลยคืนนี้ เธอเลยลงมาหา นมทานข้างล้างแล้วตอนที่จะกลับห้องเธอเดินฝ่านห้องของพล เธอก็ได้ยินเสียงเพลงดังออกมาจากห้องของพล เธอฟังอยู่นานจนเสียงเพลงนั้นเงียบไป ขณะที่เธอกำลังจะเดินกลับห้องนั้น พลก็เปิดประตูออกมาทันที "นี่เธอมาทำอะไรหน้าห้องของชั้นล่ะ" "ป่าวซะหน่อย ชั้นแค่เดินผ่านมาแล้วจะกลับห้องก็แค่นั้น" "ชั้นว่าไม่ล่ะมั้ง เธอมาแอบฟังชั้นเล่นกีต้าร์ สงสัยชั้นจะเล่นเพราะล่ะสิ ถึงมีผู้หญิง มาแอบฟัง" "หลงตัวเองไปหน่อยมั้ง ที่จิงนายน่ะเล่นก็งั้นๆแหละ" "นี่ไง แสดงว่าเธอแอบฟังชั้นเล่นจิงๆ" "บ้าหรอ หลอกให้ชั้นพูดนะ" "แล้วไง" ฝุ่นแลบลิ้น ใส่พล แล้วเดินหนีเข้าห้องไป
     "แม่คะงั้นฝุ่นไปเรียนก่อนนะคะ" "เดี๋ยวสิลูก" "ทำไมคะ" "ก็ลูกจะต้องไปกับพล แล้วเนี้ยทำไมไม่รอพลเค้าล่ะลูก" "แม่ค่ะ จะรอทำไมล่ะคะ ให้เค้าไปเองสิคะ วันนี้หนูรีบอ่ะ" "ไม่ต้องรอหรอกครับ ผมเสร็จนานแล้วล่ะครับ" "นั่นไงคะแม่ คนเก่งของแม่ลงมานู้นแล้ว" "อ่ะ ดีเลยจ๊ะ งั้น พลเดี๋ยวขับรถ พาฝุ่นไปเรียนด้วยกันนะ" "ครับ" แล้วพลก็เดินไปที่รถ "เอ้านี่เธอแล้วจะไปมั้ยนั้น" "ไปสิ แม่คะ สวัสดีค่ะ" "จ๊ะ" "สวัสดีครับคุณน้า" "จ๊ะ ขับรถดีๆ นะพล พาน้องไปดีๆนะ" "ครับ" (อ้อ เราลืมบอกไป พลน่ะแก่กว่า ฝุ่น ไปปีนึงค่ะ เลยเป็นพี่ แต่ฝุ่นเค้าเรียนเร็ว เลยอยู่ชั้นเดียวก่ะ พล) 
     พลขับรถมาถึงโรงเรียน "อ่ะ แล้วเนี้ยเค้าให้เอารถจอดที่ไหนล่ะ" "นู้นไงไม่เห็นรึไง ที่จอดรถนักเรียนนั้นน่ะ" "อืม เห็นแล้วล่ะ" พลกำลังจะขับรถไปจอดที่มันว่างอยู่ อยู่ดีๆ ก็มีรถคันนึง แย่งที่จอดรถได้ก่อน จึงเกิดเรื่องกันขึ้น "เฮ้ย! ชั้นจะจอดก่อนนะ ทำไมแกมาแย่งวะ หน้าด้านชิบ" "อ้าว นี่มันที่จอดรถประจำของ กู มึงอย่าเสือก" "อ้าว อย่างนี้น่าจะมีเรื่อง กันแล้วล่ะสิ" พอทั้งคู่จะทำท่าต่อยกันแล้วฝุ่นเลยเข้าไปขวาง "เดี่ยว พล พี่มอส หยุดก่อนค่ะ พล เอารถไปจอดที่อื่นเหอะ นะอย่ามีเรื่องกันเลยนะ" "อ้าว น้องฝุ่น ว่าไงจ๊ะ" "ค่ะพี่มอส นี่เพื่อน ฝุ่นเองค่ะ อย่ามีเรื่องกันเลยนะคะ ฝุ่นขอร้อง" "ได้ ถ้าน้องฝุ่นขอร้อง พี่ก็จะตามใจน้องฝุ่นคนสวยแล้วกันนะ" "ค่ะขอบคุณค่ะ" แล้วมอส หนุ่ม ม.6 ก็เดินจากไป "เฮ้ย! นี่เธอ กำลังจะได้ ลงไม้ ลงมือ อยู่แล้วนะ ขวางทำไม" "นี่นายรู้ตัวบ้างมั้ย ว่าวันนี้นายจะมาเรียนวันแรกนะ ไม่ใช่มาหาเรื่องกับใคร" "เออ" พลพูดแล้วเดินหนีไป "เดี๋ยวนาย แล้วรู้หรอนั้นว่า ห้องเรียนเราอยู่ที่ไหน" "ไม่" "แล้วทำอวดเก่ง ตามชั้นมา" "อือ" พลตอบอย่างห้วนๆ โดนที่ฝุ่น ชินตั้งแต่วันแรกแล้ว 
     หลังเลิกเรียน ฝุ่นวิ่งหาผลที่ไหนก็ไม่เจอ จนมาเจอก่ะเพื่อน ที่วิ่งหาเธออยู่พอดี "นี่ๆๆๆๆ ฝุ่น" "ว่าไงแอน" "เดี๋ยวๆๆ เหนื่อย" "อ่ะ ค่อยๆพูดนะ" "นายพล" "พล ทำไม?" "ผลโดน อาจารย์ฝ่ายปรกครอง หิ้วตัวเข้าไปในนรก แล้ว" ***คำว่า "นรก" ที่พวกฝุ่นพูกกันนั้น อันที่จิงแล้วก็คือ "ห้องปกครองนั้นเอง"***  "อะไรนะ" "เร็วรีบไป" "อืม"
     ฝุ่น กับแอน วิ่งมาที่ห้องปกครอง ก็เห็น พวกของ มอส อยู่เต็มหน้าห้องไปหมด "ฝุ่น พ่อแกเดือดร้อนอีกแล้ว" "อืม ดิแอน" แล้วพลก็ถูดปล่อยตัวออกมา จากห้องปกครอง "เป็นไงบ้างอ่ะ นายน่ะ" "ไม่เป็นไร" พลพูดไปแล้วก็เช็ดเลือด ที่ไหลจากปากเค้า "งั้นเดี๋ยวกลับไป ชั้นทำแผลให้นะ" "ไม่ต้องยุ่ง" "เอาน่า" พลมองหน้า มอส ที่ยืนมองเค้าอยู่แล้วมอสก็ท้าทายเค้าด้วยคำพูด "ไอ้พล มึงกับกูไม่จบกันง่ายๆหรอก" "เออ ว่ะ" "พล พอๆๆ กลับบ้าน" 
    เมื่อถึงบ้าน ฝุ่นรีบวิ่งไป หยีบกระเป๋ายา รีบมาทำแผลให้กับพล "นี่ชั้นบอกแล้ว ว่าอย่าไปมีเรื่องกับคนอย่างพี่มอสเลย ยิ่งเค้าเห้นนายมาดรงเรียนกับชั้นด้วยนะ" "ทำไม ชั้นไปโรงเรียนกับเธอ มันเกี่ยวไรด้วย" "ก็......" "ทำไม?" "พี่มอสเค้าชอบชั้นน่ะสิ เค้าตามจีบชั้นมานานแล้วล่ะ ยิ่งเค้าเห็นนายขับรถมากับชั้นอีก มันทำให้นายยิ่งเกิดเรื่องขึ้นไปอีก" "ก็ เรื่องแค่เนี้ย นี่เธอเบาๆหน่อยสิ มือหนัก ชิบอย่างก่ะทำแผลให้หมายังไงยังงั้น" "อ่ะ ว่าชั้นหรอ นี่ๆๆๆๆๆ"  ฝุ่น เอาสำลีชุบยาล้างแผล จิ้มไปที่หน้าพล แรงๆ "โอ๊ย! นี่เธอจะบ้ารึไงหะ" "ว่าชั้นก่อนทำไมล่ะ อ่ะเสร็จแล้ว" "ขอบใจ" "อืม"