วิจิตร ภู่เงิน

8 สิงหาคม 2547 22:10 น. - comment id 75962

.........สระข้างหอพักวิจิตรไม่ได้เห็นปลาทับทิมอีกแล้ว ลุงแก่ขายไปหมดเลย ตั้งแต่เมษาที่ผ่านมา........ลมระเบียงเย็น วิจิตรกำลังสาละวนกับการตากเสื้อผ้า ฝนโปรยเม็ดบางๆ วิจิตรเดินเข้าห้องโดยที่ไม่ได้เปลี่ยนที่ตากเสื้อผ้า...ละอองฝนอ่อนๆพัดลอดบานเกร็ดเข้ามาในห้อง   วิจิตรซุกตัวใต้ผ้าห่ม....ละอองฝนยังคงพัดเข้ามาเรื่อยๆ พัดเข้ามาในห้องของวิจิตร พัดลอดบานเกร็ดบานนั้นที่เปิดอยู่......วิจิตรยังคงซุกตัวใต้ผ้าห่มแกล้งที่จะไม่สนใจความหนาวเย็นที่มาเยือน........วิจิตรสับสน !.. ความหนาวเย็นมันมีมากมายจนเกินที่ผ้าห่มของวิจิตรจะยังให้ความอบอุ่นแก่วิจิตรได้....วิจิตรคิดว่าวิจิตรน่าจะลุกขึ้นปิดบานเกร็ดบานนั้นซะ....แต่วิจิตรก็ยังคงซุกอยู่ใต้ผ้าห่ม ไม่ยอมทำอย่างที่คิด.......วันนี้มีเรียน วิจิตรคงตากฝนออกไปเรียน แต่ก็มีร่มนะ...วิจิตรไม่ใช้หรอก !.. เพราะฝนแค่โปรยเม็ดบางๆ คงไม่ทำให้วิจิตรเปียกอะไรมากมาย.......วิจิตรลุกขึ้นเก็บผ้าห่มพับ เดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ ออกจากห้องน้ำ......วิจิตรมองหาเสื้อ เกงกางที่จะใส่ไปเรียน.....ฝนโปรยเม็ดบางๆ เสื้อ เกงกาง ของวิจิตรยังคงแขวนในราวตากผ้าที่ระเบียง.....???????