ตอนนี้ฉันยังขับรถคันเก่าของพ่อ ยังนอนที่บ้านของพ่อ บ้านของเรา ยังขอข้าวแม่กินเกือบทุกมื้อ ยังช้อบปิ้ง ใช้เงินแบบไม่ห่วงอะไรทั้งนั้น เพียงหาเวลาได้ ยังดูแลตัวเองอย่างดีเสมอมา ฉันมีงานทำ ในขณะที่เพื่อนบางคนยังเรียนไม่จบ หรือบางคนยังเดินเตะฝุ่นอยู่ ย้อนไปเมื่อสามปีที่แล้ว ฉันเรียนหนัก คำว่า "ซุ่ม" เรียกใช้กับฉันได้ เมื่อใครถามว่าจะเรียนหนักไปเพื่ออะไร ฉันตอบได้ว่าเพื่อตัวเอง อยากถามพวกเขาเหลือเกินว่าจะสำมะเลเทเมาไปเพื่ออะไร มีชีวิตที่เป็นสุขแค่ช่วงไม่กี่ปีนี้ แล้วเมื่อแก่ตัวลง ย้อนกลับมาคิดถึงว่าอยากกลับมาอยู่ ณ ช่วงเวลานี้เหลือเกิน มันก็ทำไม่ได้แล้ว มันก็สายเกินไปเสียแล้ว ฉันเลือกที่จะเป็นทุกข์ในช่วงเวลาไม่กี่ปี เพื่อมีความสุขกับงานที่ฉันรัก มีความสุขกับความพอดีในชีวิต ตลอดชีวิต แล้ววันข้างหน้า ไม่มีเวลามาเสียดายอะไรที่มันผ่าน เพราะวันนี้ฉันทำดีที่สุด ดีเท่าที่ความสามารถจะทำได้แล้ว
948
1
0
23 กันยายน 2546 12:41 น. - comment id 69638
แฮะๆ บ้านิดหน่อย (-_-)
23 กันยายน 2546 13:43 น. - comment id 69639
ดีค่ะเห็นด้วยค่ะ ลำบากวันนี้เพื่อวันหน้าจะสบาย
23 พฤศจิกายน 2546 19:53 น. - comment id 70306
โห้......ยอดไปเลยค่ะพี่ ปรบมือให้เลย สุดๆๆ อยากเอามั่งจัง แฮะๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ