ณ ปั๊มน้ำมันแถวๆ ถนนจรัญสนิทวงศ์.... ในค่ำคืนที่รถราวิ่งกันขวักไขว่....รถเก๋งคันหนึ่งเลี้ยวซ้ายเข้า ไปในปั๊มแห่งนั้นอย่างรวดเร็ว.. "ถึงแล้ว ตามสบายเลยเจ๊" คนขับรถซึ่งเป็นน้องสาวฉันพูดขึ้น ฉันซึ่งนั่งขนหัวลุกมาตั้งแต่ ถนน ราชพฤกษ์ รีบเปิดประตูรถ กึ่งวิ่งกึ่งเดิน.. ตาก็ชะเง้อ ชะแง้..มองไปรอบๆ สุขาอยู่หนใด? นั่นไง!!! เห็นแล้ว...แต่..เมื่อเดินเข้าไปใกล้ๆ .. เห็นป้ายที่ติดอยู่ หน้าประตู "ห้องน้ำสำหรับคนพิการ" อืม..ไม่เอาดีกว่ามันมีห้องเดียว เผื่อมีคนพิการมาเข้า..เมื่อคิดดังนั้น ฉันจึงมองเลยเข้าไปด้านข้างๆห้องน้ำคนพิการ...ซึ่งเป็นทางเดินเล็กๆ และมีป้ายบอกทางไปห้องน้ำ..ฉันไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปประมาณสัก 5-6 ก้าว นั่นไงเห็นแล้วทางเข้าห้องผู้หญิง...ต้องเลี้ยวขวาเข้าไป เฮ้อ! ถึงซะที ห้องน้ำมีทั้งสองด้านซ้ายขวา..และมีด้านละหนึ่งห้อง แถมห้องที่อยู่ซ้ายมือดันล๊อคกุญแจอีก..เท่ากับว่าเหลืออีกห้องเดียว คือด้านขวา...ฉันเปิดประตูเข้าไปทันที...และกำลังจะปิด แต่..ทำไม มันปิดยากจังนิ....ลองดันอีกครั้งก็ยังไม่ได้อีก...เหอๆ... ไม่ไหวแล้วฉี่จะราดทำไงดี? จะไม่ปิดก็ไม่ได้..เผื่อคนอื่นเดินเข้ามา... ครั้นจะเดินไปตามน้องสาวมาเฝ้า..มันก็ไม่ไหวอ่ะ.... เพราะความที่ฉันอั้นมาตั้งแต่ ถนนราชพฤกษ์ ถ้านับเวลาก็ประมาณ 30 นาทีเห็นจะได้ และถ้าต้องอั้นอีกครั้งก็กลัวคุณนิ่วจะถามหาซิค๊า.... ฉันออกแรงดันประตูอีกครั้ง...ด้วยความปวดมีมากเกินกว่าที่จะ คิดอะไรทั้งสิ้น...ประดูปิดจนได้.....และ....หลังจากนั้น ฉิ้งงงงงงงงงงงง ฉ่องงงงงงงงงงงงงงง เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย....กำลังจะเปิดประตู...เอ้า! ที่จับอยู่ไหนเนี่ย? เฮ้ย..มันต้องมีซิ...หายไปไหนอ่ะ...อ่อ..ที่แท้มันหลุดหายไปนี่เอง... ทิ้งไว้แต่เพียงล่องรอยว่าเคยมีเท่านั้น...... ต้องมีใครสักคนดึงอย่างแรงจนมันหลุดติดมือออกมาด้วยแน่ๆ..... แล้วเราจะเปิดประตูได้ไงฟร่ะ? รำพึงรำพันฝันรัก...หุหุ ไม่ใช่จิ...รำพันกับตัวเอง...ก็ประตูมันปิดซะสนิทแนบแบบนั้น..แป่ว!!!! ฉันมองหาช่องหรือรอยแยกซักรอยเพื่อจะดึง..แต่ก็มองไม่เห็น ซวยแว้วววเรา...ทำยังไงดีอ้อยเอ๊ย????... โทรศัพท์มือถืออยู่ในรถไม่ได้หยิบมาซะด้วยจิ...ไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้ เกิดขึ้น...ฉันเริ่มกวาดสายตาไปทั่วห้องน้ำ.... เห็นแท้งค์น้ำปูนซีเมนต์สีเหลี่ยมเล็กๆข้างส้วมความสูงก็ประมาณหัวเข่า สามารถเหยียบขึ้นได้สบายๆคงนึกภาพออกนะคะ..ห้องน้ำตามปั้มมักจะมี ให้เห็นทั่วๆไป..ฉันคำนวนดูความสูงของกำแพงกับความสูงของตัวเอง.. ไม่น่ามีปัญหา..อิอิ เริ่มปฏิบัติการทันที...โดยเหยียบขึ้นไปบนแทงค์ สองมือเกาะขอบกำแพง ได้พอดิบพอดี...และก็พอที่จะโผล่หน้าให้พ้นขอบกำแพงด้วย..ตะ..แต่.. เจ้ยยย!!! ฉันตกใจแถบปล่อยมือ... สัตว์ที่ฉันกลัวและขยะแขยงมากที่สุด...กำลังจ้องฉันตาเขม็งเชียว... หวายๆๆนี่มันจิ้กจกหรือตุ๊กแกเนี่ย? ตัวเบอเร่อ..อะจึ่ยยยย ขนแขน สแตนอัพทันทีทันใด...ทำไมต้องเป็นตรูฟร่ะ??? เวงกำ ใจก็เต้นตุ๊มๆต่อมๆ ...ฉันกระโดดลงมายืนที่พื้นโดยอัตโนมัติ.. โหนยๆๆ แค่ตัวเดียว..ก็เสียวจะแย่...นี่พวกคุณๆ มากันทำไมค๊า.. ตั้งสามตัว.....สองในสาม เกาะอยู่ตรงขอบกำแพง...ส่วนอีกหนึ่ง บนเพดาน ฉันเอามือตีกำแพงไม่นับเพื่อไล่มันไป....มันขยับไปนิด...แหมะ! เดี๋ยวแม่ ร้องเพลงให้ฟังซะดีมั๊ยเนี่ย...ก้ากกก "ถอยห่างไปนิด อีกนิด นั่นแหละ ห่างอีกสักนิด อีกนิดน่านนนแหล่ะ" ตอนเล่าดูเหมือนจะตลก...แต่ตอนนั้น ตลกไม่ออกสักนิดให้ตายซิเอ้า!!! ฉันรวบรวมความกล้าปืนขึ้นไปอีกครั้ง...สองตาก็สลับมองไปมาระหว่าง คุณจกบนขอบกำแพงและบนเพดาน "ต่างคนต่างอยู่...อย่าล้ำเส้นกันนา" ส่งกระแสจิตบอกคุณเค้าค่ะ..อิอิ เอาละฟร่ะ...ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่...ละสายตาจากคุณๆเค้าแล้ว... เปลี่ยนเป็นมามองนอกกำแพงแทน..ไม่มีใครเดินผ่านมาสักคน.. เวลาขณะนั้น สองทุ่มกว่าๆ แต่บรรยากาศมันเงียบมากกกกก..ขอบอก "มีใครอยู่แถวนี้มั๊ยค๊า...ช่วยหน่อยค่ะ" ฉันพูด..ไม่ใช่ซิ ตะโกนมากกว่า... เงียบ!!!! ไม่มีเสียงตอบรับ ภาวนาในใจขอให้มีใครสักคนเดินผ่านมา..แต่ ไร้วี่แววฉันพูดประโยคเดิมๆ อยู่ 5-6 ครั้ง แต่ก็ยังเหมือนเดิม....และ ไม่ต้องหวังเลยว่าเสียงฉันจะดังไปถึงรถน้องสาว....เพราะรถจอดห่างออกไป พอควร ฉันยืนนิ่งๆอยู่อย่างนั้น..คิดปลอบใจตัวเองว่า...ไม่เป็นไรเดี๋ยวอีก สักพักน้องสาวคงมาตาม..เนื่องจากฉันมานานเกิน...แต่บรรยากาศภายใน ห้องน้ำก็ใช่ว่าจะน่าภิรมย์...ยุ่งเริ่มบินว่อน..สำหรับฉันไม่เท่าไร..ศรีทนได้ ตะแต่..บรรดาคุณๆทั้งหลายที่อยู่กับฉันซิ...มีมาเพิ่มอีกตัวหนึ่งแล้ว.. จากสามกลายเป็นสี่...อยากถามจังว่า แกรกินอะไรเนี่ย...ทำไมตัวใหญ่จั่งซี่ แถมยังไม่ยอมไปไหนอีกแน่ะ! จะว่าไป จริงๆมันคงอยู่ของมันที่นี่ประจำ และถ้าพูดได้มันคงพูดหรอกว่า ตรูอยู่ของตรูดีๆ... แกรซิมาวุ่นวายก๊าตรู ..เหอๆ ฉันกลับลงมาและพยายามหาทางออก...ไม่อยากยืนเฉยๆ..รู้สึกอึดอัดยังไงก็ ไม่รู้..มองไปที่ประตูอีกครั้ง..จนกระทั่งเห็นรอยๆหนึ่ง ฉันจึงลองเอามือกดดู มันเป็นรอยแตกเล็กๆตรงบานประตูแต่ใหญ่ไม่พอที่มือจะสอดไปได้ทั้งมือ ลองใช้นิ้วสอดเข้าไปมันได้แค่สองนิ้วเองค่ะ.. โห..จะเอาแรงที่ไหนมาดึงเนี่ย...ฉันพยายามงัดจนนิ้วมีรอยถลอกรู้สึกเจ็บจื๊ดๆ... ไม่เอาดีกว่ากลับไปปืนกำแพงอีกรอบ...เหมือนเดิมค่ะ...ตะโกนยังไงก็ไม่ได้ผล ขึ้นลงๆอยู่หลายรอบทีเดียว..ชักเหนื่อยและกำลังจะถอดใจก้าวลงมาแล้ว...แต่ ยังไม่ทันได้ก้าวขา...ฉันมองเห็นเงาลางๆ ..เหมือนจะมีอะไรเคลื่อนไหว บริเวณทางเดินด้านหน้า...และตาฉันไม่ฝาดแน่ๆ ไม่อยากจะบอกว่า..ดีใจสุดสุด...อิอิ ชายคนหนึ่งเดินกำลังจะเดินผ่านไป..เขาคงจะไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน.. เดาว่าห้องน้ำชายคงอยู่ลึกเข้าไปอีก...แต่ก็ต้องเดินผ่านทางเข้าห้องน้ำ ผู้หญิงก่อน..... "คุณคะๆ ช่วยหน่อยค่ะ" ฉันตะโกนเรียกเขา...เขาหยุดกึกและหันมามอง... และพอเขาเห็นฉันโผล่หน้าอยู่อย่างนั้น... เขามีทีท่าตกใจและลังเลยังไงชอบกลไม่เดินเข้ามาทันที.. "ช่วยหน่อยค่ะ ประตูมันเปิดไม่ได้" บอกเขาอีกครั้ง เขาเดินเข้ามาแบบ งงๆ และมาหยุดตรงหน้าห้องน้ำ... "มีอะไรหรือครับ" เขาส่งเสียงถาม "ประตูมันเปิดไม่ได้ค่ะ..ข้างในก็ไม่มีที่จับด้วยทำยังไงก็เปิดไม่ได้ค่ะ" "คุณช่วยดันประตูเข้ามาหน่อยค่ะ..แรงๆเลยนะคะ" ฉันได้ยินเสียงปังๆ เขาคงใช้มือทุบก่อน แต่ไม่ได้ผลค่ะ "เอ่อ..คุณช่วยถีบเข้ามาเลยดีกว่า ไม่งั้นมันเปิดไม่ได้แน่ เพราะมัน ปิดแน่นมาก" "ถีบเลยหรือครับ" เสียงเขาพูดเหมือนลังเลเดาว่าคงกลัวประตูพัง... "ค๊า ถีบให้เต็มแรงเลยนะคะ" ออกคำสั่งสุดฤทธิ์ 555 ตัวฉันเองหลบขึ้นไปยืนอยู่บนส้วม มิฉะนั้นฉันอาจจะโดน ลูกถีบเขาด้วยก็ได้..คิคิ และแล้ว...ปัง!!!!! ประตูมิอาจทนแรงถีบได้...มันเปิดออกทันที... ไม่ต้องคิดเลยว่าฉันจะทำยังไง...ก้าวเดียวออกมายืนข้างนอก ถอนหายใจซะเฮือกใหญ่.. "ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ถ้าไม่ได้คุณช่วยคงแย่" "เอ่อ..ไม่เป็นไรครับ" เสียงเขาเหมือนยังไม่หายงง น๊ะเนี่ย "ไปก่อนนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ" ฉันหันไปยิ้มให้เขาก่อนจะเดินออกมา สูดลมหายใจซะเต็มปอด...พุทโธ่! ก็ตอนติดอยู่ในห้องน้ำ ฉันหายใจติดๆ ขัดๆยังไงก็ไม่รู้....คงไม่ต้องขยายความเนอะ รีบเดินกลับมาที่รถ.... เปิดประตูเข้าไปยังไม่ทันได้นั่ง "นานจังเจ๊ สงสัยจะหนักจิ" น้องสาวถาม "หนักอะไรหล่ะ..เจ๊ติดอยู่ในห้องน้ำ" "เอ้า..ทำไมอ่ะ" น้องสาวหันมามองหน้า ฉันก็เลยเล่าเหตุการณ์ให้เธอฟังตั้งแต่ต้นจนจบ...และหลังจากจบ เสียงหัวเราะจากคนในรถ ซึ่งประกอบไปด้วย แม่,หลานและน้องสาว ก็ดังออกมาพร้อมๆกันโดยมิได้นัดหมาย..เอ้า! กลายเป็นเรื่องโจ๊กซะงั้น ดู่ ดู๊ ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันล่ายยยย....จบข่าว!!! เล่าเรื่องโดย >>> เทียนหยด
19 กุมภาพันธ์ 2556 14:26 น. - comment id 131653
โอย ขออำภัยมรีเพเคอะ ว่าจะไม่ขำแล้วเชียวแต่มังอดไม่ได้ฟร่่ะ ใครอยากทให้แกรบรรยายซ้าเห็นภาพงั้นฟร่่ะอิอิ ถ้าเป็นตรูจำทไงหว่า ปีนกำแพงก็ไม่ล่ายกะเค้า คิดแล้วสยอง กึ๋ย ต่อไปแกรคงต้องพกนกหวีดแระล่อ้อยเอ๊ย ถ้าแกรจะไม่เอาทอระเฉาะไปนะ ทำให้ตรูนึกอิจฉาผู้ชายขึ้นมาตะหงิดๆ แกรว่าป่่ะผู้ชายเวลาจะฉิ๊งฉ่องสยายกว่าผู้ ญ หลายขุมเลยฟร่่ะ ไม่รู้จะบอกแกรไงนอกจากคำว่า ขวัญเอ๊ยขวัญมา นี่ตรูยังอยู่ข้างนอกนะเนี่ย ใช้มือถือพิมพ์อีกแว็ว พิมพ์ซะยาวหวังว่าคงไม่มีแอคซิเดนไรระหว่างโพส เพี้ยง
19 กุมภาพันธ์ 2556 17:04 น. - comment id 131654
ลชร.... วันที่เกิดเหตุ..เอาจริงๆน๊ะแกร..ไม่ได้ ตกใจอะไรมากมาย..เพราะไม่ได้ไปคน เดียวไง..อย่างดีก็แค่รอเวลาให้น้องมาตาม แต่ที่ตรูจะทนมะล่าย..ก็นั่นหล่ะ คุงจกไง แกรเอ๊ยยย...ตรูนี่หายใจไม่ทั่วท้อง..เมื่อ ต้องตกอยู่ในวงล้อมของมังฮี่..
19 กุมภาพันธ์ 2556 20:28 น. - comment id 131665
ไม ไม่ใช้มือฟารั้งยันประตูออกมาละ คุงเทียนหยด หุหุ
20 กุมภาพันธ์ 2556 07:20 น. - comment id 131666
ห้องดีดี ม่ายเลือก
20 กุมภาพันธ์ 2556 07:22 น. - comment id 131667
ห้องคนพิการ ...ก็เข้าล่าย ป๊าดดด มันคือห้องส้วม... ม่ายช่ายห้องนอน...จาได้นานจนคอยบ่ได้...ป๊าดดด....
20 กุมภาพันธ์ 2556 07:25 น. - comment id 131668
ณ ปั๊มน้ำมันแถวๆ ถนนจรัญสนิทวงศ์.... ในค่ำคืนที่รถราวิ่งกันขวักไขว่....รถเก๋งคันหนึ่งเลี้ยวซ้ายเข้า ไปในปั๊มแห่งนั้นอย่างรวดเร็ว เกริ่นซะห่างไกล.... นึกไปว่า...รถไผ อิอิ ปั้มนี้...เคยถ่ายหนังเรื่อง "โกยเถอะเกย์" กะ "วิญญาณอาฆาต" มาแว้ววว
20 กุมภาพันธ์ 2556 08:02 น. - comment id 131669
ทำไม คุงอ้อย ถึงกัวจิ้งจก... มีปังหา ในระบบการสะกดคำในฟาร์มคิดอ่ะป่าว... แบบว่า...สะกดเผียด ในความคิด จิ้งจก ตก อ.แทนที่จะกัวจิ้งจอก อ่ะป่าวววว... รึอาคุงอ้อยเคยดูหนังซาหยองฝันเรื่อง "จิ้งจกเขมือบโลก" มาเนี่ยะ อิอิ จิ้งจกโดดกัดคน ป๊าดดดดดด .... ถ้าเป็น...ตับแกร...ว่าไปอย่าง ชิ
20 กุมภาพันธ์ 2556 08:11 น. - comment id 131670
กว่าจะเข้าห้องน้ำในปั๊มได้นี่ต้องวนหลายรอบเลยนะคะพี่อ้อย บางห้องไม่มีกลอนค่ะ อิอิ
20 กุมภาพันธ์ 2556 10:12 น. - comment id 131671
แม่บ้านบอกว่าเข้าห้องน้ำผู้ชายก็ได้ มันว่างอยู่ แถมสะอาดอีกต่างหาก ปล. ฝากแม่บ้านดูต้นทางด้วยเน้อ
20 กุมภาพันธ์ 2556 12:13 น. - comment id 131672
ถ้าคนเยอะ พาพวกเข้าห้องน้ำชายได้เลย แต่เหลียวซ้าย แลขวาก่อนนา... เคยเดินเข้าไป ผู้จายหันมามอง สะดุ้ง ตกใจ แต่พี่บอกว่า " ไม่ต้องตกใจนะคะ ไม่มีอะไร ไม่ได้ืำทำอะไร .. คือว่า ปวดมากคะ่ รอต่อแถวไม่ไหว อิ อิ
20 กุมภาพันธ์ 2556 12:31 น. - comment id 131673
เคยไปทัวร์กันกลุ่มใหญ่เพื่อน ๆทั้งหญิงชาย เพื่อนหญิงคนหนึ่งแกเข้าห้องคนพิการไม่ต้องแย่งกับใครแกไม่เห็นคิดอย่างเทียนหยดเลยนี่ พอกลับขึ้นรถพรรคพวกก็แซวกัน แกกลับบอกว่าแกเป็นคนพิการ ใคร ๆ ก็ค้านว่าไม่เห็นจะพิการตรงไหนอ้างเอามากกว่า แกบอกว่า ไอ้ของที่ใส่ยกทรงของแกน่ะสองข้างไม่เท่ากันโว้ย อิอิแกถือว่าพิการ อิอิ อิอิ
20 กุมภาพันธ์ 2556 12:34 น. - comment id 131674
ข้างบนน่ะของเราเองพิมพ์ชื่อขาดไป
20 กุมภาพันธ์ 2556 13:14 น. - comment id 131675
ห้องน้ำปั๊มที่เปลี่ยวขนาดตะโกนเรียกใครไม่ได้ยิน เสี่ยงเอาการนิ ถ้าเกิดเหตุร้ายแรงอื่นๆ ใครจามาช่วยทัน นับว่ายังโชคดีละกัน อิอิ
20 กุมภาพันธ์ 2556 16:28 น. - comment id 131678
ต้องเรียกผจญภัยในปั้มน้ำมัน
20 กุมภาพันธ์ 2556 17:49 น. - comment id 131681
คห...3 ตาคำ มือฟารั้งมังม่ายว่างอะจิ..อิอิ
20 กุมภาพันธ์ 2556 18:05 น. - comment id 131682
คห..4-7 กรต... >>แหมะ..ที่เลือกก็ดันไม่ดีซะนี่ >>จะว่าไปน๊ะ..ทำแบบนี้จนเคยชิน...ไม่ว่า จะเป็น ห้างฯ วัด ปั๊มฯ และอื่นๆอีกมากมาย ถ้าเห็นเป็นห้องคนพิการ..จะไม่เคยเข้าไป >> ป๊าดดด...ก็ต้องมีอารัมภบทก่องจิ..มิเคย อ่านสือรึงาย..ก่อนจะเข้าถึงเนื้อเรื่อง..ก็ต้อง ฝ่าด่านก่องทั้งนั้นแหละ อ๊ะๆ งั้นเรื่องนี้ก็เปงเรื่องที่สามจิ...ขอบคุง ม่ายบอก..คิดไม่ล่ายน๊ะเนี่ย >> โหนยๆๆๆ คุงมานุดเจ้าปังหา???? คิดง่ายๆจิ...คนแต่ละคน ก็แตกต่างกันไปจิ ครายจะเปง ต.ตะหานอดทนแบบท่านค๊า เหมือนลาราลังไง...ต้องมีกัวนั่นกัวนี่..ไม่งั้น ไม่มีจุดขาย..เข้าใจ๋
20 กุมภาพันธ์ 2556 18:07 น. - comment id 131683
คห...8 กานต์ นั่นซิเนาะ...แม่หญิงอย่างเรา..ใครจะเข้าใจ
20 กุมภาพันธ์ 2556 18:09 น. - comment id 131684
คห..9 ป้ากุ้งฯ งั้นฝากป้ากุ้งตัดเงินแม่บ้านด้วยจิ... ก็เค้าไม่มาบอกนู๋นี่ ถ้าบอกก็เรียบโร้ยโรงเรียนลิงไปและ..อิอิ
20 กุมภาพันธ์ 2556 18:12 น. - comment id 131685
คห..10 เจ๊แบม ฮ่าๆๆ ขำ ตรงที่ เขาสะดุ้งตกใจอ่ะ.. อ้อยเคยบ่อยๆ..เข้าผิดปาจำ..แต่ก็ทำเนียนๆ แบะๆ บล่าๆ
20 กุมภาพันธ์ 2556 18:17 น. - comment id 131686
คห..11-12 คุณฤกษ์ ก็แหม..คนเรามันไม่เหมือนกันไงค๊า... ต่างคนต่างคิดเนาะ.. จะว่าไปเหตุผลของเพื่อนหญิงคุณก็ไม่เลวน๊ะ
20 กุมภาพันธ์ 2556 18:21 น. - comment id 131687
คห...13 ลุงดาวฯ... จริงๆนะคะลุง..ป๊มนี้มันเงียบจริงๆ..และมัน ก็มีเพียงปั๊มเดียวที่หาเจอ..ในเวลานั้นค่ะ ถ้าอ้อยไปคนเดียวก็คงไม่กล้า..แต่นี่เห็นมี กันหลายคน... ก็ ยังเกิดเรื่องจนได้.. แต่นับว่ายังโชคดีที่มีคนมาเห็น..ไม่งั้นคง ต้องร้องเพลง..รอ อย่างเดียว..อิอิ
20 กุมภาพันธ์ 2556 18:23 น. - comment id 131688
คห..14 ยกป ผจญภัยแบบนี้..อย่าให้มีอีกเล๊ยยย.. มังเสียวสังหลังนิ..อิอิ
21 กุมภาพันธ์ 2556 13:35 น. - comment id 131693
วันนั้น.... ผมจำได้.... ในปั้มแห่งหนึ่ง...แถวๆ ถนนจรัญสนิทวงศ์ ผมได้ยินเสียง....ผู้หญิงร้อง...เสียงโหยหวล ดังมาจากทางห้องน้ำหญิง... เสียง....คราง " ฮืออออออ ๆๆๆ" และจากนั้น.... "คุณคะๆ ช่วยหน่อยค่ะ" เสียงเธอคนนั้นตะโกนออกมา ผมรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัวกับภาพตรงหน้าที่ได้เห็น ใบหน้าของผู้หญิงคนหนึ่ง...ขาวแปลกๆซีดๆ เธอโผล่มาแต่หัวเหนือประตู..."แว๊ก...คนรึ ยีราฟเนี่ยะ ไมสูงนักเนี่ยะ" ผมคิดในใจ ชั่วขณะนั้น ในใจผมนึกไปว่า...รึเราโดนเข้าให้แล้วววเนี่ยะ ...กึ๊ย... "ช่วยหน่อยค่ะ ประตูมันเปิดไม่ได้" เสียงเจ้าหล่อนพูดอีกครั้ง ผมได้ยินอย่างนั้นจึงกล้าเดินเข้าไปใกล้ๆ ตรงหน้าห้องน้ำ... "มีอะไรหรือครับ" ผมถามเธอคนนั้น "ประตูมันเปิดไม่ได้ค่ะ..ข้างในก็ไม่มีที่จับด้วยทำยังไงก็เปิดไม่ได้ค่ะ" "คุณช่วยดันประตูเข้ามาหน่อยค่ะ..แรงๆเลยนะคะ" ได้ยินแบบนั้น...ค่อยโล่งอกหน่อย...เฮ้อออ...คน...ไม่ช่าย ยีราฟ...ฟิ้วววว.... ผมทุบประตูไปสองสามที "เอ่อ..คุณช่วยถีบเข้ามาเลยดีกว่า ไม่งั้นมัน เปิดไม่ได้แน่ เพราะมันปิดแน่นมาก" "ถีบเลยหรือครับ" ผมอุทานทวนคำพูดของเจ้าหล่อน "ค๊า ถีบให้เต็มแรงเลยนะคะ" เสียงเธอออกคำสั่งสุดฤทธิ์ ชิ ( คงคิดว่าตัวเองเป็นคุณรำพึง แง๊ก...นอกเรื่อง กลับเข้าเรื่อง...ก่อน....อิอิ) ผมรอให้เธอหาที่หาทางหลบแรงถีบ ก่อนลงมือ >>>>> หนึ่ง >>>>> ส่อง >>>>> ซั่ม ปัง!!!!!.... ประตูหลุดทั้งบาน ไปกระแทกเข้าให้กะเจ้าหล่อนอย่างจัง.... อั๊ยย๊ะ... ซวยแล้วไง....ผมรีบดึงประตูออกมาดูร่องรอยความเสียหาย.... เฮ้อออ....โล่งอกไปที...แค่น๊อตหลุดกะมีรอยถลอกนิดหน่อย...อิอิ ผมมองกลับไปที่ร่างที่สงบนิ่งบนโถส้วม... ก่อนจะอุทาน "ตายห๊าแว้วววว....คุณครับๆๆ" ไม่มีเสียงตอบจากเจ้าหล่อน... รึว่าาาาา..... ว่าแล้ว ผมก็ใช้นิ้วล้วงเข้าไปในคอเจ้าหล่อน... นั้นไง... ว่าแระ...ไข่นกกระทาจากภาคที่แล้วววว.... ผมจับข้อเท้าเธอห้อยหัว... อ่ะไม่ได้ แฮ่ะ...ขนาดขึ้นไปยืนบนโถส้วม.... ก็ยังไม่สามารถ ยกเธอขึ้นจากพื้นได้หมด... แว๊ก...ตัวยาวแต้ๆหน๊อ ... ผมหยุดนิ่งเพื่อคิด... ทางเดียว....ที่เจ้าหล่อนจารอดได้...5555+ ต้องรบกวนท่านปู้จม ... ย้อนกลับไปดูภาคแรกแระ ในที่สุด...เธอก็ฟื้นขึ้นมาได้ อย่าง งงๆ... เธอกล่าวขึ้น " ขอบคุณมากๆนะค่ะคุณ ...ถ้าไม่ได้คุณช่วย ดิฉันคงต้องติดอยู่ที่นี่ไปจนกว่าจะได้ผู้ว่าคนใหม่ แน่ๆเรยยยคร๊า" "เอ่อ..ไม่เป็นไรครับ" "ไปก่อนนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ" เธอหันมา ยิ้มให้ผมก่อนจะเดินไปและจู่จู่ก็หายตัวไปต่อหน้าต่อตา กึ๊ย.... ว่าแว้ววว โดนเข้าให้แว้ววว ช่วยล่วยยยยยย....ผียีราฟ....หลอก
21 กุมภาพันธ์ 2556 14:38 น. - comment id 131694
ขำท่าเดียว ฮ่าๆอ้อยเอ๊ย ที่แท้ปู้จายคนนั้นคือ กรต นี่เอง ไหนแกรลองบรรยายรูปพรณสัณฐานมาจิ๊ อยากฮู้ อิอิอิ
21 กุมภาพันธ์ 2556 16:51 น. - comment id 131698
พี่เคยเจออย่างนี้ครั้งหนึ่งจ้ะคุณอ้อย แต่เคราะห์ดีที่ประตูมันเป็นประตูเปิดออกจากด้านใน และเวลานั้นก็ไม่มีคนผ่านมา ก็เลยตัดสินใจถีบประตูอย่างแรง โชคดีแท้ๆ ที่ให้ปิดแน่นอย่างไรประตูก็ทานแรง ถ..ถุง..สระ..อี...บ ไม่ไหว...รอดมาได้
22 กุมภาพันธ์ 2556 09:30 น. - comment id 131701
ทั้งขำทั้งเวทนา5555 ขอขำนิดนึงน๊าเจ้ อิอิ คุงเธอกัวจิ๊โจะ55555
22 กุมภาพันธ์ 2556 09:31 น. - comment id 131702
ทั้งขำทั้งเวทนา5555 ขอขำนิดนึงน๊าเจ้ อิอิ คุงเธอกัวจิ๊โจะ55555
22 กุมภาพันธ์ 2556 10:24 น. - comment id 131705
คห.23 กรต ป๊าดดดดดด... ไหงเล่งจั่งซี่... โหนยๆ วีนนั้นกับวันนี้..หนังคนละ ม้วนเรยยย...ใครอ่ะ..ทำเสียงออดอ้อนน่า ฉงฉาน ข้อร้องช้านนนน ชิๆไหนๆก็ไหนๆ..ท่านปู้จม..มาชมเรื่องจริง ผ่านจอกังดีกว่า... ณ ปั้มน้ำมันแห่งนั้น...ภายในห้องน้ำหญิง "ช่วยด้วยค๊า" ฉันตะโกนออกไป เขาเดินดุ่มๆ เข้ามา ทำหน้าตาประหลาดๆ แต่ก็ไม่เหมือนสัปหลาด 5555 "มีอะไรหรือค่ะ เฮ้ย! ครับ" นอกจากทำหน้า ประหลาด เสียงยัง ปะแหลกๆ..หมายถึง แปลกๆ ..อิอิ "ประตูมันเปิดไม่ได้ค่ะ คุณช่วยดันประตูเข้า มาหน่อยนะคะ" เขาเริ่มปฏิบัติการทันที ปังๆๆ ว๊ายยยย!!! เสียงทุบประตู แต่ เอ๊ะ? เหมือนมีเสียงอีกเสียงตามมา ..จะอึ่ย! หูเราฝาดรึป่าวหว่า? ปังๆๆ ว๊ายยยย!!! เสียงทุบประตูและเสียง ร้องเหมือนกับครั้งแรก...นั่นๆ ชัดเรยยย... เต็มสองหู... "คุณค่ะถีบเข้ามาเลยดีกว่า" ฉันตะโกนบอก เสียงถีบประตูก็ตามมา ปัง!!!! ได้ผล..ประตู หลุดออกมาทั้งบาน... "อุ๊ย..ว๊ายยยยตะเถรยาชี ช่วยลูกด้วยค๊า" น่าจะเป็นเสียงฉันชิมิแต่..ป่าวเลย..งั้นก็??? นั่นหล่ะ...เขาเลยค่ะ...เสียงดังฟังชัดก้องอยู่ ในห้องน้ำ.... ฉันซึ่งยืนอยู่บนส้วม..โดดหลบได้ฉิวเฉียด...เรียกว่า..ไวปานวอกว่างั้น..อิอิ ฉันก้าวออกมาจากห้องน้ำ..หันไปมอง. ภาพตรงหน้า..เขาคนนั้น...ก้ากกกกกกกก ตามมาดูกันค๊า>>>>>> เขาหน้าคะมำ หัวปักลงไปในแทงค์น้ำ.จะอึ่ย! ไอ้ความที่เขารูปร่างล้ำบึก..มันก็เลยลงไปได้ แค่หัวส่วนตัวก็อยู่ในท่ากิ้งโค้ง..ฮ่าๆๆๆ แขน สองข้างก็ตะเกียกตะกาย..คล้ายจะใบ้หวย "คุณๆ เป็นไงบ้างค่ะ" ฉันถามเขา " ijuokljflj*oih**=???" เสียงฟังไม่ได้ศัพท์.. เลยไม่อยากจับไปกระเดียด ..ฮ่าๆ อย่านึกว่าฉันพิมพ์ผิด..เปล่าเล๊ย ฉันจะ บอกว่าเขาคนนั้นพูดออกมาไม่เป็นภาษา หรอกค่ะ...ก็หัวปักอยู่ในน้ำนี่ค๊า 55555 ฉันพยายามจะช่วยดึงร่างเขาขึ้นมา... แต่ด้วยความล่ำบึก..คนหรือ??? เนี่ย.. ฉันแอบคิด..แล้วไอ่เสียงที่เราได้ยินเมื่อกี้ มันหมายถึงอะไรวุ๊ย..รึว่า.พุธโธ.ทัมโม.สังโฆ ที่แท้ก็...คริคริ... กว่าจะดึงเขาขึ้นมาได้..เล่นเอาฉันเหนื่อย.. แต่ไม่เป็นไร..ถือว่าเราแลกเปลี่ยนกัน... น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า.. และหลังจากดึงเขาขึ้นมาได้แล้ว...ทุกอย่างก็ กระจ่างในสายตา!!!!! เขาผู้มีความสูงและรูปร่างไม่สันทัด.. เพราะเตี้ยกว่าสันทัด ...และเตี้ยกว่าฉัน..คิคิ เขา..ชายหนุ่ม (รึเปล่า) ผู้ที่มีเส้นผมที่เบาบาง ละเอียดอ่อน(นับเส้นได้)..ร่างหนาล่ำบึกแถม พุงย้อยอีกตะหาก..>>>>>>> เขาผู้มีใบหน้าเหมือนจะหล่อเหลา..แต่คงยัง ไม่ได้เหลา..เลยยังมะหล่อ..อุ๊ย! ไม่ใช่ซิ ยังไม่สวย..เพราะสวยไม่เสร็จ กั่กๆ "เอ่อ..คุณครับ" เขาพูดขึ้นมาครั้งแรก "มีอะไรหรือค่ะ" ฉันมองหน้าเขา "ผมมีเรื่องจะขอร้อง" เสียงน่าสงสารจัง เอ่อ..อ่า..เอ่อ..เขา อึกอัก .. "พูดตามสบายเล๊ยย ไม่ต้องเกรงจายย" ฉันเปิดทางให้..อิอิ "อย่าบอกใครนา..ว่า เค้ามิช่าย..." "มิช่ายย อารายย..เหรอตะเอง" ฉันรับลูก ทันที..อิอิ "แหม..ตะเองก็...รู้ทั้งรู้..ยังมาแกล้งเค้าอีก.. เด่วเถอะ" ส่งค้อนให้ฉันอีกวงใหญ่แน่ะ.. " กะล่ายๆไม่บอกใครหรอกน่า" "ไหนๆก็ไหนๆและ ถามโหน่ยจิ"ฉันลดเสียง "เมื่อกี้ ตะเองจะเข้าห้องน้ำหญิงใช่ปะหล่ะ" กาซิบๆ "บ้า.ตะเองอ่ะ" ฝามือหนาตีแขนฉันเบาๆ "สัญญาก่อง ว่าจะไม่บอกใคร" เขาย้ำ ."สัญญากะล่าย" ฉันยืนยัน.. "จริงน๊ะ" "จริงซิ" "ไม่บอกน๊ะ" "ไม่บอกซิ" และแล้ว...เขากับเธอ..ม่ายจิ..เธอกับเธอ ก็จับมือเปงเพื่อน(กิง)กัน จบข่าว!!!!!!!!!!! ปล... ฝนเอ๊ยยย...สิ่งที่แกรอยากรู้ก็ได้รู้แระเด้อ
22 กุมภาพันธ์ 2556 10:39 น. - comment id 131707
ขำท่าเดียว อีกแล้วท่านผู้ชม อิอิ
22 กุมภาพันธ์ 2556 10:39 น. - comment id 131708
30 แกรคิดว่าแกรห้ามตรูล่ายเร้อ....ลคส วะฮ่า
22 กุมภาพันธ์ 2556 10:40 น. - comment id 131709
30
22 กุมภาพันธ์ 2556 10:40 น. - comment id 131710
แว๊กสสสส์ ไอ่นี่..
22 กุมภาพันธ์ 2556 10:41 น. - comment id 131711
ใครลบตรูขอให้มังเดินสะดุดบนรถไควคว้าหัวทิ่ม วะฮ่า
22 กุมภาพันธ์ 2556 10:50 น. - comment id 131712
คห..25 พี่ดิน ถ้ามันเปิดจากด้านใน..คงเสร็จอ้อยไปแระ แต่นี่ไม่ใช่..อ้อยเลยเสร็จมันค๊า
22 กุมภาพันธ์ 2556 11:09 น. - comment id 131713
คห... 26-27 ลสร
23 กุมภาพันธ์ 2556 17:45 น. - comment id 131719
นับวันจะเขียนได้เก่งขึ้นเรื่อยๆนะ ยินดีด้วยจ้า พล๊อตเรื่องได้ดีไม่สับสน ต่อไปหัดเขียนนิยายดูบ้างซิ สนุกนะ ได้จินตนาการอีกด้วย สนุกจริงๆจ้า รักมากเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
24 กุมภาพันธ์ 2556 16:32 น. - comment id 131720
คห..36 ครูแก้ว ค่ะครูพอดีเป็นเรื่องที่เกิดกับตัว..เลย ถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือได้ค่ะ แต่ถ้าจะให้เป็นเรื่องสั้นทั่วๆไปคงยาก.. สำหรับอ้อยจริงๆค๊า ขอบคุณครูที่แนะนำนะคะ
1 มีนาคม 2556 09:22 น. - comment id 131740
4 มีนาคม 2556 12:03 น. - comment id 131752
คห. 38 คุณแทนฯ แบบนี้เขาเรียกหัวเราะหงายเงิบรึป่าว..อิอิ
4 มีนาคม 2556 12:04 น. - comment id 131753
40 อุ๊บ!!
4 มีนาคม 2556 15:08 น. - comment id 131756
เขียนเก่งจริงๆ
5 มีนาคม 2556 19:38 น. - comment id 131773
คุณเชาว์... หวัดดีค่ะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ