ตั้งแต่จำความได้ ญาติของฉันล้วนแต่ได้รับฉายาว่า “ปากลำโพง” เนื่องจากว่าพวกท่านทั้งหลายเสียงดังกันมาก คุยกัน หรือเรียกกันได้ยินกันไปทั้งคุ้มบ้านเลยทีเดียว เรื่องเสียงดังนี้ได้รับตกทอดมาถึงฉัน ท่ามกลางความแปลกใจของพ่อแม่ที่ค่อนข้างเงียบและพูดน้อย กลับบ้านเมื่อปลายเดือนตุลาคมที่ผ่านมานี้ เล่นกับหลานๆเสียงดังทุกเย็น จนชาวบ้านนึกว่าคนทะเลาะกันต้องรีบยกโขยงมาดู ก่อนกลับมาทำงาน พ่อยังพูดว่า “คงเงียบเหงากันทั้งตระกูลเลยทีนี้” ด้วยความที่ฉันเสียงดัง ฉันไม่จำเป็นต้องใช้ไมโครโฟน กลัวไมโครโฟนสุดฤทธิ์ ตอนเรียนประถม คุณครู มอบหมายให้รายงานข่าวหน้าเสาธง ฉันก็เลือกรายงานข่าวแค่ว่า ใครทำอะไร ที่ไหน อย่างไร เมื่อไร แค่นั้นเอง ตอนเรียนมหาวิทยาลัยฉันไม่ชอบมากๆวิชา “ Specch Training” การพูดในที่สาธารณะมักจะเป็นเรื่องน่าอายสำหรับคนขี้อาย และไม่ขี้โม้อย่างฉันเสมอ แม้แต่การร้องเพลงคาราโอเกะ ฉันยังไม่ค่อยชอบเลย แต่โชคชะตามักจะกลั่นแกล้งฉันในช่วงสองสามปีมานี้ งานแรกงานเลี้ยงคริสต์มาสและฉลองปีใหม่ของที่ทำงาน ฉันได้รับคัดเลือกให้เป็นพิธีกรคู่กับน้องใหม่คนหนึ่ง ปฏิเสธทั้งน้ำตาก็ยังไม่รอดจากงานนี้ จำได้ว่าคนที่เคยเสียงดัง กลับเสียงสั่น ต้องอาศัยไมโครโฟนช่วย งานนั้นได้รับการยกย่องว่าเป็น “พิธีกรสุดยอด” เพราะว่าไม่ว่าใครจะทำอะไร คำชมที่หลุดออกจากปากโดยไม่ได้เตรียมในสคริปต์คือ “สุดยอดมากค่ะ” และแล้วงานนั้นก็ผ่านไปด้วยดี พร้อมกับฉันได้รับรางวัลใหญ่ในการจับสลากของขวัญ นั่นคือทองคำนั่นเอง ได้รับรางวัลใหญ่ครั้งแรกในชีวิตต้องแรกด้วยการถือไมโครโฟนหรือนี่ หลังจากที่ฉันได้แสดงฝีปากมาหนึ่งครั้ง ครั้งที่สองและสามก็ตามมา ซึ่งทั้งหมดฉันจะไปขอร้องพิธีกรมืออาชีพ หรือผู้มีใจรักงานด้านนี้มาแทนเสมอ แต่มีข้อแม้ว่าฉันจะเขียนสคริปต์ให้ หลังๆมา ทำไมถูกเรียกใช้บ่อยก็ไม่รู้ เพื่อนที่ทำงานบอกว่า “เพราะว่าพูดน้อย พลาดน้อย เจ้าภาพเลยชอบ” ฉันควรจะภูมิใจไหม เจ้าภาพช่างไม่รู้เลยว่าที่ฉันไม่พูดมากนี่เพราะไม่รู้จะพูดอะไรดี ส่วนอีกคนบอกว่า “พิธีกรชุดแต่งกายดีเด่น” ปีนี้ถูกเรียกใช้บ่อยจนผู้ทำหน้าที่แทนเริ่มรับงานไม่ไหว ต้องให้ลงสนามเองบ้าง ครั้งที่สองที่จะต้องขึ้นเวทีเองก็คือ งานลอยกระทงของปีนี้ ว่าจะประกวดนางนพมาศสักหน่อย อดเลย ปฏิเสธก็แล้ว หาตัวแทนก็ไม่ได้ จึงจำใจรับหน้าที่นี้มาด้วยความคิดหนัก เฮ้อ ดูเหมือนว่าดวงพิธิกรฉันจะสมพงษ์กับชายหนุ่มที่ชื่อ “บอย” ครั้งแรกก็ “บอย” ครั้งที่สองก็จะเป็น “บอย” ฉันได้แต่ภาวนาและเตรียมตัวเพื่อให้งานนี้ผ่านไปด้วยดีเหมือนครั้งแรก แต่มั่นใจว่าความประหม่า ตื่นเต้นยังมีอยู่มาก แต่อย่างไรก็ดี ฉันเชื่อว่า “การเตรียมความพร้อมมาอย่างดีเท่ากับได้ชัยชนะมาครึ่งหนึ่งแล้ว”
10 พฤศจิกายน 2555 12:42 น. - comment id 130971
สวัสดีค่ะเจดี เ้อ้ยดีเจ แอนด์พิธีกรคนเก่ง ปีนี้ขอให้ลอยกระทงกับคนชื่อ บอย นะคะ อิิอิ แวะมา แล้วก็ไปละ เลิกงานแล้ว
10 พฤศจิกายน 2555 13:05 น. - comment id 130973
งั้นเอานางสาวไทยไปแล้วกัน ครองตำแหน่งตลอดปี :)
10 พฤศจิกายน 2555 13:21 น. - comment id 130974
๑...สวัสดีค่ะพี่แบม แก้วประภัสสร ลอยคนเดียวสองใบเลยนะคะ เดี๋ยวทำกระทงขายกันค่ะ ขอบคุณนะคะ ๒..สวัสดีค่ะพี่กุ้งหนามแดง นางงามจักรยานค่ะ เหมาะสมที่สุด อิอิ ขอบคุณค่ะ
10 พฤศจิกายน 2555 13:42 น. - comment id 130976
ไม่ค่อยถูกโรคกับไมฯ แต่ก็ถูกยันไปจับไมค์พูดอยู่บ่อย ๆ จนป่านนี้ก็ยังไม่ชิน
10 พฤศจิกายน 2555 13:59 น. - comment id 130977
สวัสดีพิธีกรจำเป็นครับ ผมว่าน่าจะคิดถึง ทองคำ เข้าไว้ ไม่แน่นา ไมโครโฟนอาจจะแลกหมัดกับทองเป็นครั้งที่สองก็ได้
10 พฤศจิกายน 2555 14:00 น. - comment id 130978
๔...สวัสดีค่ะพี่ช้าง ร้อยฝัน น้องช้างไม่ชอบเลยค่ะ หลีกเลี่ยงได้ก็หลีกเลี่ยงค่ะ แต่งานนี้กำลังหาตัวแทนค่ะ ถ้าหาไม่ได้คงได้ทำค่ะ ช่วยน้องด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
10 พฤศจิกายน 2555 14:05 น. - comment id 130979
๕...สวัสดีค่ะคุณแย้ม พยายามท่องไว้ค่ะ ต้องทำงาน ถึงจะได้รางวัล อิอิ ขอบคุณนะคะ
10 พฤศจิกายน 2555 14:35 น. - comment id 130980
มามา...มาม๊ะ มาพูดไมค์ กับน้องนี่ อิอิ จะได้ชิน คริคริ
10 พฤศจิกายน 2555 16:25 น. - comment id 130981
๘...สวัสดีจ้าน้องสาวจ๋า มะกรูด อย่าเพิ่งชวนจ้า อิอิ ยิ่งชวนง่ายอๆอยู่ค่ะ ขอซ้อมหน้ากระจกไปก่อนนะคะ ขอบคุณค่ะ
11 พฤศจิกายน 2555 07:48 น. - comment id 130982
พอถือไมค์จะร้องเพลงอย่างเดียวเลยครับ
12 พฤศจิกายน 2555 11:48 น. - comment id 130987
เก่งจังน้องกานต์ พี่พิมไม่กล้าขึ้นเวที แค่หน้าชั้นเรียนก็สั่นแล้วค่ะ แต่ทำไม จับไมค์ร้องเพลง แล้วชอบไม่รู้แฮะ อิ
12 พฤศจิกายน 2555 17:01 น. - comment id 130989
แสดงว่าครั้งก่อนคุณทำหน้าที่นี้ได้เป็นอย่างดี ครั้งนี้เขาจึงวางใจให้คุณ..อิอิ และผมก็เชื่อว่า งานนี้ไม่เกินความ สามารถของคุณแน่นอน...เนาะ สุขอย่าได้สร่าง
13 พฤศจิกายน 2555 09:16 น. - comment id 130992
อุเหม่ น้องสาวเราเป็นเดี่ยวไมโครโฟน แล้วหราเนี่ย
13 พฤศจิกายน 2555 13:33 น. - comment id 130997
๑๐..สวัสดีค่ะคุณแม่น้ำในฟ้า เดี๋ยวนี้พอร้องเพลงได้บ้างค่ะ แต่พิธีกรนี่สิ ลำบากใจจัง ขอบคุณนะคะ ๑๑..สวัสดีค่ะพี่พิม (น้ำตาลหวาน) ถ้าจับไมค์ร้องเพลงแล้วมั่นใจ พี่พิมต้องทำหน้าที่พิธีกรได้ดีแน่เลยค่ะ มาทำแทนน้องไวค่ะ ขอบคุณนะคะ ๑๒..สวัสดีค่ะคุณคอนพูทน ไมตรีจิตมิตรอักษร ชมกัน ให้กำลังใจกันแบบนี้ ตัวลอย พองโต (อ้วน) ขึ้นเยอะเลยค่ะ อิอิ กระซิบๆ สงสัยเขาหาคนอื่นไม่ได้แน่เลยค่ะ เดี๋ยวงานนี้ก็รู้ค่ะ รุ่งหรือร่วง อิอิ สบายดีนะคะ ขอบคุณมากค่ะ ๑๓...สวัสดีค่ะพี่ยา ยกป อิอิ พิธีกรคู่ค่ะ ยังไม่ได้เดี่ยวค่ะ ทานตะวันบานหรือยังคะ ขอบคุณค่ะ
14 พฤศจิกายน 2555 16:00 น. - comment id 131001
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะน้องกานต์ ต้องทำได้ดีแน่ๆเลย ถึงถูกเรียกใช้บ่อย
14 พฤศจิกายน 2555 16:49 น. - comment id 131003
๑๕...สวัสดีค่ะคุณพี่ดิน สงสัยน้องกานต์เป็นตัวเลือกสุดท้ายนะคะ อิอิ แบบว่าหามาเยอะไม่มีใครรับ เลยตกมาถึงมือน้องกานต์ ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ น้องจะทำให้ดีที่สุดค่ะ
15 พฤศจิกายน 2555 14:06 น. - comment id 131014
จำได้ว่าตอนไปโอเกะที่ กทม.อ่ะ เหงมีคนโดนไมค์ดูดอนู่นะ อิอิ
15 พฤศจิกายน 2555 19:40 น. - comment id 131024
พี่เหมือนกันไม่ค่อยถูกกะไมโครโฟนเท่าไร..แต่เวลาไป เกะ..ไมข้าใครอย่าแตะ
16 พฤศจิกายน 2555 13:56 น. - comment id 131032
๑๗...สวัสดีค่ะคุณจวว ไม่นะ อันนั้นกรูดมัน อิอิ ใครไม่รู้อ่ะร้องคาราบาว ขอบคุณค่ะ ๑๘...สวัสดีค่ะพี่อ้อย คลส แปลว่าพี่อ้อยเสียงดีค่ะ กานต์เขินจังล่ะเวลาร้องเพลง ไปได้แต่กับเพื่อนๆที่สนิทค่ะที่กล้าร้อง ขอบคุณนะคะ
16 พฤศจิกายน 2555 16:13 น. - comment id 131043
วาระแรกอำนาจของไมค์นั้นทำให้ คนถือตอนแรก ปากสั่น ขาสั่นเชียวนะ รักหลานเรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
17 พฤศจิกายน 2555 15:27 น. - comment id 131046
๒๐...สวัสดีค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ เดี๋ยวก็คงชินนะคะคุณลุง หลานล่ะจ้อเก่งแต่หลังไมค์ค่ะ อิอิ คุณลุงคงสบายดีนะคะ ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทายหลาน
20 พฤศจิกายน 2555 19:58 น. - comment id 131083
พีธีกรคู่ ครั้งแรกชื่อ บอย ครั้งที่สองก็ บอย ครั้งต่อไปอาจชื่อ ปอย ก็ได้นะ สู้ๆครับ ช่วงนี้ทองกำลังแพง
24 พฤศจิกายน 2555 08:09 น. - comment id 131104
๒๒ สวัสดีค่ะคุณจิ้งจอกน้อย วันพุธนี้แล้ว ตื่นเต้นจังค่ะ สู้ๆ เผื่อได้ทองคล้องคอ อิอิ ขอบคุณมากค่ะ
30 พฤศจิกายน 2555 08:09 น. - comment id 131195
ดีจร้า อาคุงกานต์ มีครั้งนึง เพื่อนผม...ต้องขึ้นเวที กล่าวเปิดงาน เรียนเชิญท่านประธานขึ้นเวที ด้วยความไม่เคย เลยต้องซ้อมหลายเที่ยว ตอนซ้อม...ก็โอเชนะ... " กราบสวัสดี แขกท่านผู้มีมีเกียรติทุกท่าน ที่สละเวลาอันมีค่า มาร่วมงาน **** " ก็ว่าไปจนจบ ก่อนจะถึง ช่วงคำ ที่ต้องเรียนเชิญ ท่าน ฯ *** ขึ้นบนเวที พอพูดจริง ก็ผ่าน ฉลุย ...แต่ " กราบเรียน เอ๊ย เรียนเชิญ ......เฮ้อออออออ.... ฉิกหายล่ะ...กราบเรียน รึ เรียนเชิญ วะ แม่...เอ๊ย ลืมจนได้....เฮ้ออออออ " เสียงออกไมค์ เต็มๆ เพื่อนๆที่นั่งร่วมโต๊ะ...มุดเข้าห้องน้ำกันโหมดเยยยย
30 พฤศจิกายน 2555 10:08 น. - comment id 131200
๒๔...สวัสดีค่ะอาคุงแปะ กีรติ อิอิ ตลกดีนะคะ กลัวเหมือนกันค่ะ ซ้อมกันมาแทบตายแต่ตอนชึ้นไปนี่สั่นไปหมด ผ่าไนปด้วยดีค่ะ งานลอยกระทงภายใน มีแต่คนรู้จักเลยไม่ค่อยกลัวเทาไร และโชคดีค่ะที่พิธีกรชายเก่ง พาเอาตัวรอดไปได้ค่ะ หวังว่าคงจะไม่มีงานต่อไปนะคะ ทรมานตัวเอง ปวดขาไปหมด ขอบคุณมากค่ะ