แซมไม่ได้หยาบคายนะคะ.. ตอนแซมเด็กๆ ตามบ้านนอก เราเรียกหมา แมว ว่าอี และไอ้... ไม่มีใครเรียกหมาว่าน้องหมา และ นังเหมียวว่า น้องแมวหรอกค่ะ.... แซมมานึกๆดูแล้วแปลกใจ กึ่งสงสัย กึ่งขำ...เลยโทรศัพท์ไปหาคุณน้า ที่โตในกรุงเทพ... ตอนเอ่ยปากถาม กำลังรอคำตอบของน้า แซมอดหัวเราะออกมาไม่ได้.. ก็แซมขำคำถามของตัวเอง แซมถามว่า “น้าขา...ตอนน้าอยู่บ้านที่กรุงเทพ น้าเรียกหมาว่าอะไรคะ...” น้าฟังแล้ว ร้องว่า...” หือ “ แล้วก็เงียบไป แซมขำจนหยุดหัวเราะไม่ได้... ตั้งสติ แล้วถามใหม่..” น้าเรียกหมาว่า หมา แล้วแมว ว่าแมวรึเปล่า... “ คุณน้า ไม่เข้าใจ ถามแซมว่า “ ไม่เรียกหมาว่าหมา แมว ว่าแมว แล้วจะให้เรียกว่าอะไร... “ กร๊าก.......ก...ก..ก... “ อืม...ไม่เรียกน้องหมา น้องแมวเหรอ... “ คราวนี้ น้าหัวเราะมั่ง.... “ ไม่หรอก เรียกมัน ไอ้ดำ อีด่าง อีสำลี....” ตอนเด็กๆ ที่บ้านเรามีย่า ซึ่งเป็นป้าของพ่อ ไม่ได้แต่งงาน ..... ย่าอยู่กับเราตั้งแต่พ่อแต่งงานกับแม่... แซมเกิดมาก็เห็นย่าอยู่กับเราแล้วค่ะ.. ย่าไม่ต้องทำอะไรมาก แค่ช่วยดูหลานๆ บ้างเวลาพ่อกับแม่ไม่อยู่ ทำขนมไทยๆ ให้เราทานบ้าง คอยดุไม่ให้เราซุกซนบ้าง... และคอยดุหมา แมว เวลามันซุกซนตามพวกเรา.. ตอนนั้น เรามีลูกแมวเหมียวเล็กๆอยู่ตัวนึง ชื่อว่า นังเหมียว..... เราเรียกมันว่า “เหมียวเหมียว” แต่ย่าเรียก อีเหมียว.... เหมียวเหมียว ขี้เล่นและซุกซนตามประสาลูกแมว.. ชอบไปรื้อข้าวของ ของย่า...ตามเชี่ยนหมากมั่ง ตามตั่งเตี้ยๆ ของย่ามั่ง.. ย่าเลยเขม่นนังเหมียวเหมียว อยู่บ่อยๆ.... วันหนึ่งย่าทำถั่วกวนให้พวกเรากิน... ทำด้วยถั่วเขียว หรือถั่วเหลืองแซมก็ไม่ทราบ.. รู้แต่ว่า ตอนสุกแล้ว มันดูแหยะๆ คล้ายๆ ขี้แมวเละๆ.... แซมนึกอยากแกล้งใครซักคนขึ้นมา..แกล้งน้องก็ไม่ได้ เพราะยังไม่พ้นทัณฑ์บนเรื่องแกล้งน้องคราวที่แล้ว... แกล้งพี่ๆ ก็คงไม่มีทางเป็นไปได้... เห็นอยู่แต่นังเหมียว... แซมเอาใบตองมาทำเป็นกรวย แล้วเอาถั่วกวนใส่.. แล้วไปหยอดถั่วกวนเป็นกองวนๆ ให้มีปลายแหลมนิดนึง แบบกองขี้แมวตามที่แซมคิด... หยอดไว้ข้างๆ เชี่ยนหมากย่ามั่ง..ใกล้ๆ ตั่งของย่า และตามข้างๆประตูมั่ง ... ทำไว้ สี่ ห้า กอง... แล้วไปถามย่าว่า...” ย่าจ๋า นี่อะไรจ๊ะ...” ย่ามามองๆ ดู..แล้วตะโกนเรียก..” อีเหมียว.. มานี่เดี๋ยวนี้..ทีเดียว... มาขี้เรี่ยราด เลอะเทอะเต็มบ้าน...” แล้วย่าก็เดินตามหานังเหมียว... แซมรู้สึกสงสารนังเหมียว ต้องรีบพานังเหมียวไปแอบ..... พ่อมาดูเหตุการณ์ ได้เห็นแต่ย่าตามเช็ดกองขี้ปลอมของนังเหมียว.... แล้วเรื่องก็เงียบไปหลายวัน.... กว่าความจะปูดขึ้นมา ย่าก็ลืมโกรธนังเหมียวไปแล้ว.... แต่แซมยังไม่ลืมความซุกซนที่ร้ายกาจตอนเด็กๆของแซมเลยค่ะ.... แค่นี้แหละ.... ขอโทษนะ เหมียวเหมียว
28 สิงหาคม 2555 10:16 น. - comment id 130169
ผมมีแมวตัวผู้ เรียกมันอีเหมียวได้ไหม?
28 สิงหาคม 2555 11:18 น. - comment id 130170
ท่านพี่แย้ม... เมื่อก่อนคงไม่ได้..ใครๆคงว่าพิลึก.. ไอ้หง่าวก็ต้องเป็นไอ้หง่าว... แต่สมัยนี้ได้ค่ะ... สมัยนี้ ไอ้หง่าวเป็นอีเหมียวออกถมไป... แซมค่ะ
28 สิงหาคม 2555 11:47 น. - comment id 130171
ถ้าพูดถึงตอนเด็กผมก็รักแมว แต่มาเกลียดไม่ค่อยชอบเอาเมื่อตอน ผปมไปล้อเล่นกับแมวของญาติคนหนึ่งตัวกระดำกระค่างชอบขู่เมื่อใครเข้าไปใกล้ ๆผมก็ซนอยู่แล้วก็ยื่นหน้าเข้าไปล้อมันปรากฏว่ามันไวมากใช้มือที่มีเล็บคมตบมาที่หน้าผมหลบไม่ทันเล็บจึงข่วนเป็นแผลตั้งแต่หน้าผากผ่านหนังตาซ้ายไปถึงแก้มรักษาอยู่ตั้งนานกว่าจะหายดีที่ไม่มีแผลเป็น ก็เลยไม่ค่อยชอบแมวตั้งแต่นั้น ตอนหนังมาศึกษาดูจึงได้รู้ว่าแมวมีหลากหลายชนิดมีทั้งให้คุณ และให้โทษ เอามาจากอินเตอรเนทได้คือ แมวไทยที่ยังเหลือให้พบเห็นในปัจจุบันนี้มี 6 ชนิดคือ วิเชียรมาศ สีสวาด ศุภลักษณ์ โกญจา ขาวมณี และ แซมเสวตร แต่แท้จริงแล้วในสมุดข่อยโบราณได้กล่าวถึงแมวไทยว่ามีทั้งหมด 23 สายพันธุ์ แบ่งออกเป็นแมวให้คุณ 17 ชนิด และ แมวร้ายให้โทษอีก 6 ชนิด แมวให้คุณ 17 ชนิด 1. วิเชียรมาศ มี ขนสีขาวแต่ที่ปาก หาง เท้าทั้งสี่และหูทั้งสองข้างรวมแปดแห่งมีสีดำ(สีเข้ม)มีนัยน์ตาประกายสดใส เลี้ยงไว้มีคุณค่ายิ่งลำนักหนา จักนำโภคาพิพัฒน์สมบัติเพิ่มพูล 2. ศุภลักษณ์ ขีขนเป็นสีทองแดงตลอดตัว มีนัยน์ตาเป็นประกาย ใครเลี่ยงจักได้ยศถา ยิ่งพ้นพรรณนาเป็นอำมาตย์มนตรี 3. มาเลศ มี ขนสีดอกเลาเปรียบเสมือนกับเมฆสีเทายามฟ้ายับฝน มีนัยน์ตาหยาดเยิ้มประหนึ่งนำค้างย้ยต้องกลีบบัว ใครพบเร่งให้อุปถัมภ์ แมวนั้นจักนำมาซึ่งสุขสวัสดิ์มงคล 4. โกนจา หรือ ร่องมด มีสีดำละเอียด นัยน์ตาสีดอกบัวแรกแย้ม หางเรียวยาว ม่าทางเดินสง่าเหมือนสิงห์โต แมวนี้เลี้ยงดีมีคุณหนักหนา จงเร่งหามาเลี้ยงเทอญอย่าแคลงสงสัย 5. นิลรัตน์ สีดำทั้งตัว รวมถึงเล็บ ลิ้น ฟัน ดวงตา เลี้ยงไว้แล้วเชื่อว่าจะมีความเจริญ มีทรัพย์ ปราศจากอันตราย 6. วิลาศ มี ลำตัวสีดำจากคอไปตลอดท้อง จากสองหูไปจนถึงหางและขาทั้งสี่มีสีขาว ตาสีเขียว เชื่อว่าเลี้ยงไว้แล้วจะได้เป็นเจ้าคนนายคน มีเงินทองมากมาย 7. เก้าแต้ม มี สีขาวเป็นพื้น มีแต้มสีดำเก้าจุดที่คอ หัว ต้นขาหน้าและหลังทั้งสองข้างและที่ท้ายลำตัว เชื่อว่าเลี้ยงไว้แล้วจะรุ่งเรืองทางการค้าขาย 8. รัตนกำพล ตัวขาวเหมือนหอยสังข์ แต่รอบตัวตรงส่วนอกมีลักษณะคล้ายสายคาดสีดำ ตาสีเหลือง เชื่อว่าเลี้ยงแล้วจะมียศ ผู้อื่นยำเกรง 9. นิลจักร มีลำตัวดำสนิท ที่คอมีขนสีขาวอยู่รอบเหมือนกับปลอกคอ เชื่อว่าเลี้ยงแล้วจะมีทรัพย์มาก 10. มุลิลา ลำ ตัวดำ หูสองข้างมีสีขาว ตามีสีเหลืองเหมือนดอกเบญจมาศ เชื่อว่าแมวชนิดนี้เหมาะกับนักบวชเลี้ยงเพราะช่วยให้มีการเล่าเรียนดีสม ปรารถนา 11. กรอบแว่น หรือ อานม้า มีปานลักษณะอานม้าบนหลัง เชื่อว่าแมวชนิดนี้มีราคาสูงถึงแสนตำลึงทองคำ และให้เกียรติยศแก่เจ้าของ 12. ปัดเสวตร ตัว มีสีดำเป็นพื้น ตั้งแต่จมูกไปตามแนวสันหลังถึงปลายหางมีสีขาว ตาเหลืองคล้ายกับพลอย หากเลี้ยงไว้จะมีความเจริญมากกว่าคนในสกุลเดียวกันและได้ลาภยศ 13. กระจอก ไม่กระจอกเหมือนชื่อ ลำตัวกลมมีสีดำ รอบปากมีสีขาว ตาสีเหลือง เลี้ยงแล้วเชื่อกันว่าจะได้ที่ดินเงินทอง ไพร่ก็จะได้เป็นเจ้านายคน 14. สิงหเสพย์ ลำตัวมีสีดำ ที่ปาก รอบคอ จมูกมีสีขาว ตาสีเหลือง เลี้ยงแล้วมีสิริมงคล 15. การเวก ลำตัวสีดำ จมูกสีขาว ตาเป็นประกายสีทอง เชื่อกันว่าภายใน 7 เดือนที่ได้มาเลี้ยงจะได้ยศศักดิ์และลาภจำนวนมาก 16. จตุบท ตัวสีดำ เท้าทั้งสี่มีสีขาว ตาสีเหลืองเหมือนดอกโสน เชื่อว่าให้คุณกับคนเลี้ยง 17. แซมเสวตร มีขนสีดำแซมขาว มีขนบางและสั้งรูปร่างเพรียว มีนัยน์ตาดั่งหิ่งห้อย เลี้ยงดีมีคุณหนักหนา จงเร่งหามาเลี้ยงเทอญอย่าแคลงสงสัย ส่วนขาวมณี นั้นถึงแม้ไม่มีปรากฏในตำราแมวไทยแต่ก็จัดว่าเป็นแมวไทยด้วยเหมือนกัน แมวร้ายให้โทษ 6 ชนิด 1. ทุพลเพศ มี ขนสีขาว ดวงตาสีแดงดั่งโลหิตทาตาไว้ มีนิสัยไม่ดีชอบลักขโมยปลาไปกินทุกคำคืน ใครเลี้ยงไว้จะให้โทษไม่เป็นสุขเกิดความเดือดร้อนแรงผลาญ 2. พรรณพยัคฆ์ หรือ ลายเสือ มีขนลายเหมือนเสือ ลักษณะขนเหมือนชุบด้วยเกลือกับแกลบ มีนัยน์ตาสีแดงเจือสีเปือกตม มีเสียงร้องเหมือนเสียงผีโป่งร้องอยู่ตามป่าเขา ถือว่าเป็นแมวให้โทษอีกชนิดหนึ่ง 3. ปีศาจ เป็นแมวที่กินลูกตัวเอง ออกลูกมากี่ตัวกินหมด ลักษณะขนสาก ตัวผอม หนังยาน โบราณจัดเป็นแมวร้ายอย่านำมาเลี้ยงไว้ 4. หิณโทษ เป็นแมวนำมาซึ่งสิ่งเลวร้าย นำภัยพิบัติมาสู่บ้าน ใครเลี้ยงไว้จะไม่เป็นมงคล ออกลูกมามักจะมีลูกตายอยู่ในท้อง 5. กอบเพลิง เป็นแมวที่ลึกลับชอบซ่อนตัวหลบหลีกผู้คน พอมันเห็นคนมันจะเดินหรือรีบวิ่งหนี ใครเลี้ยงไว้จะมีโทษถึงตัว 6. เหน็บเสนียด มีลักษณะเหมือนค่าง ชอบเอาหางขดซ่อนไว้ใต้ก้นเสมอ มีรูปร่างพิกลพิการ อย่าเลี้ยงไว้ในบ้านจะทำให้เสียชื่อเสียงและเกียรติยศ ก็ไม่ทราบว่านังเหมียวของแซม อยู่ในประเภทไหน แต่ไอ้ตัวที่มันข่วนหน้าผมคงจะอยู่ในประเภทแมวให้โทษลำดับที่ 6 คือเจ้า เหน็บเสนียด แน่ ๆ เพราะด่าง ๆชอบกล ผมว่าแซมอย่าเลี้ยงเลยนะแมวน่ะเลี้ยงคนดีกว่าใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง ถ้าเอาฤกษ์ ไปเลี้ยง คงดีกว่าเอาเจ้า กอบเพลิง ไปเลี้ยงแน่ อิอิ
28 สิงหาคม 2555 13:26 น. - comment id 130172
สมัยก่อนการแบ่งเพศชัดเจน ทั้งคนทั้งสัตว์ ถ้าแมวตัวเมียก็จะเรียกว่านังเหมืยวบ้าง นังแต้มบ้าง แต่ถ้าแมวตัวผู้จะถูกเรียกว่า ไอ้หง่าว จ้ะแซม
28 สิงหาคม 2555 14:26 น. - comment id 130173
จะเรียก ฮี หรือ ชี ก็ยกขามังดูก่อน ถ้ายกขามังขึ้นมาดู หากมันพร้อมจะเป็นชี คุณจะยกยากหน่อยนะ เพราะมันจะเหนียมอาย แถมๆคุณจะเจอมันข่วนเข้าให้ แต่หากเป็น ฮี อันนี้ดูไม่ยาก ให้ดูที่ตา ฮีแท้ๆ จะตาหวาน ชอบมองคนสวย ฮีเทียมๆ จะดิ้นรนที่จะออกจากมือของคุณไป 5555555
28 สิงหาคม 2555 16:48 น. - comment id 130174
บ้านฉางน้อยมีตัวนึง แม่เรียกน้องเหมียว แต่เรียกลูกตัวเองนังหมวย แซมจ๋า ดูแม่หมวยวาเรียกชื่อซิ กรรม
29 สิงหาคม 2555 12:57 น. - comment id 130176
ที่บ้านเรียกชื่อมันน่ะ ไอ้ปิ๊ว แต่ตัวเมียจะเรียกนางเปี้ยว นางฟู่ แต่มีตัวนึงเรียกหนูฮา เพราะเลี้ยงตั้งแต่ตัวน้อยๆ ส่วนตัวข้างบนมันมาเอง ชาวบ้านคงนำมาทิ้งไว้ใกล้ๆ บ้านจ๊ะ