ทางสายเปลี่ยว

บินเดี่ยวหมื่นลี้

เสียงเครื่องยนต์กระหมึ่มตามแรงบิดคันเร่งของชายหนุม สร้างเสียงก้องสะท้อน
ท่ามกลางภูเขาที่หนทางทอดยาวคดเคี้ยวไปสุดสายตา เบื้องหน้าเมฆฝนกำลัง
ตั้งเค้าทะมึนดูหม่นดำ ซึ่งอีกไม่นานก็คงโปรยปรายเป็นสายฝนอาบพงไพรและ
ภูเขาซึ่งตอนนี้กำลังเขียวขจีด้วยไม้นานาพันธุ์ 
สายลมเย็นที่พัดปะทะหน้าเขาขับขี่ด้วยความเร็วประมาณ 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมงหาเป็นอุปสรรคในการบิดมอเตอร์ไซด์คู่ชีพวิ่งเข้าหาพยับฝนข้างหน้า...จะไปไหน??ไปทำไม??..ชายหนุ่มไมีมีคำตอบให้ตัวเอง..เพียงอยากจะไป ไปในที่ที่หนึ่ง ที่เคยไป..
...ละอองฝนเริ่มโปรยปรายแต่ไม่ถึงกับตกหนัก เขาจอดรถข้างทางจ้องมองไปบนฟ้าแสงแดดที่ส่องลอดผ่านม่านเมฆฝนเป็นลำแสงทะลุลงมาถึงภูเขา..งดงามไปอีกแบบหนึ่งแสงที่ลอดผ่านช่วงว่างของกลุ่มก้อนเมฆเทาหม่นดังกล่าว..ทำให้เขาคิดว่า...เบื้องหลังความหม่นเทานั้น..ยังมีแสงที่งดงาม รอการส่องแสงทาบพงไพร..ยามสิ้นช่วง...อันเทาหม่นของเมฆฝน...				

..ใช้เวลาชั่วโมงเศษชายหนุ่มก็หลุดจากสังคมเมืองอันวุ่นวาย ขับผ่านป่าเขาและม่านเมฆฝนถึงที่หมาย...ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไป!!! ร้านค้าดูเหมือนจะเพิ่มจำนวนขึ้นหลากหลายสถานที่ถูกปรับแต่ง ทำให้พื้นที่ที่เป็นธรรมชาติลดน้อยลง และที่เปลี่ยนไปจนทำให้เขานึกถึงวันเวลาก่อนหน้านี้ วันนี้ไม่มีให้เห็น "อาเพอ " เด็กน้อยชาวเขาที่ชอบให้ดอกใม้กับผู้มาเยือน หรือเขาโตเกินกว่าที่จะมาวิ่งตะลอนหอบดอกไม้แล้ว" ให้พี่ครับ ให้พี่คนสวย ให้ด้วยน้ำใจ "    คำพูดของอาเพอยังก้องอยู่ในสมองของเขาเงินยี่สิบบาท แลกกับรอยยิ้มที่น่ารัก ทำให้เขามีความสุข เมื่อนึกถึงช่วงเวลานั้น
..เขาคนเดิม ณ สถานที่เดิมกวาดสายไปไปเรื่อยๆในทุกแห่งที่เคยย่ำย่าง ณ ที่แห่งนี้ มีเพียงสิ่งเดียวที่ยังไม่เปลี่ยนแปลง..สายน้ำตก..ยังคงรินไหลผ่านโขดหินเหมือนเมื่อวันวาน ซึ่งสายน้ำไหลเลย..ไม่เคยย้อนทวน....เหมือนบางใคร หรือใครบางคน..				

..ชายหนุ่มปล่อยความรู้สึกให้ล่องลอยท่ามภูเขา สายน้ำ ความรู้สึกบางอย่างที่กักเก็บไว้เบื้องลึกของหัวใจคล้ายจะล่องลอยไปกับสายน้ำที่ไหลรินไม่ขาด ความรู้สึกบางอย่างกับสถานที่แห่งนี้ดึงเขาให้เข้าสู่ภวังค์ในโลกแห่งความฝัน จินตนาการถึงวานวันที่ผ่านวารเวลามานับนานจนทำให้เขารู้สึกว่า ตอนนี้เจ้าสามารถเดินข้ามคาบกาลเวลาปัจจุบันกลับไปสู่อดีตได้...อดีตที่สวยงาม...

..ไม่รู้ว่าช่วงความรู้สึกการกลับสู่อดีตของชายหนุ่มเนิ่นนานเพียงใด จนกระทั่งเสียงหนึ่งปลุกเขาให้ตื่นจากภวังค์ของความฝัน.." พี่ค่ะ ดอกกุหลาบไหมคะ ดอกละสิบบาท "เขาหันไปมองเด็กหญิงตัวเล็กๆน่ารัก ใส่ชุดชาวเขาสีสดใสหอบดอกกุหลาบห่อใหญ่มืออีกข้างก็ยื่นดอกกุหลาบสีแดงสดดอกหนึ่งให้เขา..." สิบบาทค่ะพี่ " เธอยังคงยื่นดอกให้เขาทั้งที่ยังไม่รู้ว่าจะได้ขายหรือไม่ " พี่ไม่รู้จะซื้อให้ใครน้อง " ชายหนุ่มบอก" พี่ก็ซื้อให้แฟนพี่สิคะ " นั่นไงนึกในใจอยู่แล้วว่าต้องเจอคำพูดนี้ " พี่มาคนเดียว..ไม่มีแฟนมาหรอกนะ " คำพูดดังกล่าวน่าจะทำให้ความตั้งใจของเด็กน้อยลดลงได้บ้าง..แต่.." หนูไม่เชื่อหรอก ว่าพี่ไม่มีแฟน หรือว่าพี่..." พูดจบแล้วเธอก็ยิ้ม ทำให้เขาหัวเราะ " นี่คิดว่าพี่เป็นกระเทยเหรอ ".คำพูดของผมทำให้เธอขำกลิ้ง " ไม่หรอกค่ะ หนูแค่ล้อเล่นและคิดว่าพี่จะคิดเหมือนหนูหรือเปล่า " เธอทำให้เขายิ้มอีกครั้ง.." งั้นพี่ซื้อสองดอก "
เธอปิดการขายได้จริงๆ เขาหยิบแบ๊งค์ 50 บาทให้เธอซึ่งเธอพยายามจะหาเงินทอน" ไม่ต้องทอนหรอก พี่ให้เก็บไว้ซื้อขนมนะ " เธอส่งดอกกุหลาบให้ชายหนุ่มสองดอกแล้วยกมือไหว้ขอบคุณ ก่อนเดินยิ้มจากไปเธอมองหน้าเขาและถามว่า " พี่มีแฟนสองคนเหรอถึงซื้อสองดอก " เขาได้แต่อมยิ้มไม่ตอบคำถามของเธอ ก่อนที่เธอจะเดินไปขายดอกกุหลาบให้กับผู้ที่มาเที่ยวคนอื่นอีกหลายคน				

..เขาจ้องมองดอกกุหลาบในมือ..นึกอยู่ในใจว่าซื้อมาทำไม หรือเธอเป็นเด็กน่ารัก ช่างพูดทำให้ปฏิเสธไม่ลง หรือคิดว่าดอกกุหลาบสองดอกนี้จะมีคนเอาไปใส่แจกัน...ในหัวของเขาหลงลืมอะไรไปหรือเปล่าว่าวันนี้เขามาคนเดียว...ไม่มีใคร...				

..เมฆฝนที่ตั้งเค้าท่ามขุนเขายังไม่มีท่าทีว่าตกโปรยสายลงมา ลำแสงอาทิตย์บางส่วนยังทอดลำผ่านม่านเมฆ..เขาขยับเสื้อหนังให้เข้าที่และมองไปที่มอเตอร์ไซด์คู่ชีพที่จอดสงบนิ่งรอเจ้าของที่จะส่งแรงบิดลงสองล้อเพื่อทะยานตามใจปรารถนา...เขาจ้องมองดอกกุหลาบสองดอกในมืออีกครั้งหนึ่ง ก่อนที่จะตัดสินใจเดินไปหาเด็กหญิงคนเดิมที่ขายดอกไม้และยื่นดอกกุหลาบให้เธอแล้วบอกกับเธอว่า " น้องพี่ฝากดอกไม้ให้แฟนพี่นะ " ก่อนที่เดินจะหันหลังกลับมาสตาร์ทรถมอเตอร์ไซด์ขับออกไป ทิ้งความสงสัยไว้ให้กับเด็กหญิงซึ่งไม่รู้ว่าจะเอาไปให้ใคร..				

..ชายหนุ่มขับมอเตอร์ไซด์คู่ชีพมาถึงทางออก เขาจอดรถและมองดูทางที่เขาขับมาจนถึงที่นี่ในใจเขาเหมือนจะตัดสินใจอะไรบางอย่าง..ก่อนจะเลี้ยวรถไปอีกทางหนึ่งซึ่งไม่ใช่ทางที่เขาขับมา..เขาเลี้ยวไปทางใหม่..มุ่งตรงไปข้างหน้าท่ามม่านหม่นดำของเมฆฝนและลำแสงของดวงอาทิตย์ที่ส่องลอดม่านเมฆลงมากระทบภูเขา และเสียงกระหึ่มของมอเตอร์ไซด์คันเดิมกับเส้นทางใหม่ที่ไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดลง ณ ที่ใด...