เคยฝันหลายอย่างว่าอยากเป็นนู้น เป็นนี่ แต่ก็ไม่เคยทำอะไรให้ไปถึงจุดหมาย ไม่ใช่เพราะไม่พยายาม แต่เพราะรู้ว่าเส้นทางที่ต้องทำนั้น เป็นทางที่ไม่อยากทำต่างหาก จะแปลกไหม ถ้าทางไปสู่ความฝัน และความฝัน ไม่ได้อยู่ในระนาบเดียวกัน? หลายเดือนมานี้ เพิ่งมีความฝันแบบหนึ่งผุดขึ้นในใจ เป็นฝันที่นึกแล้วรู้สึกเป็นสุข จนบางทีอาจเรียกว่าเป็น ฝันเฟื่อง บางที่ ฝัน ก็คงเหมือนน้ำ ที่หล่อเลี้ยงชีวิต แต่ก็อีก สำหรับบางคนฝัน เป็นน้ำมัน ให้ชีวิตลื่นไปได้ บางคนเป็นน้ำมะนาว บางคนเป็นน้ำพุ น้ำแร่ น้ำขวด หรือแม้กระทั่งน้ำตาลปี๊บ ที่เหนียวติดเท้าจนยากเดินต่อ บางทีก็รู้สึกว่า พวกเราให้ความสำคัญกับการเรียนจนกลายเป็น หน้าที่ ที่ต้องทำโดยไม่ต้องถาม เรียนเพราะคนอื่นเขาเรียน แต่ก็นั่นแหละ เรียนไปมันก็ดี ดีมากด้วย แต่ระหว่างเรา เรียน เรียน เรียน เราดึงบางสิ่งทิ้งไปจากชีวิต... คุ้มไหมนะที่จะแลกสิ่งนั้น? เรากำลังเรียนเพื่อฝันขของคนอื่นหรือของตัวเรา เราเรียนเพื่อเอาปริญญา หรือค่านิยม หรือความพอใจ หรือเพราะไม่รู้จะทำอะไร เราฝัน เพราะรู้ว่า อะไรบางอย่างทุกวันนี้ เรายังเอื้อมไม่ถึง เราฝันเพระาเราไม่เคยได้ในสิ่งนั้น จะมีใครไหมนะ ฝันอยากทำในสิ่งที่ตัวเองเคยทำแล้วและกำลังทำอยู่ ก็คงมีแหละ... โลกนี้อะไรก็เกิดขึ้นได้ จริงไหม วนกลับมาเรื่องความฝันดีกว่า คือ อยากเป็นชาวเขา อยู่ป่า อยู่ดอย ปลูกผัก เลี้ยงแมว สุนัข เต่า มีหนังสืออ่าน สร้างห้องสมุดชุมชนดีกว่า ใครอยากอ่านก็มาหยิบไปได้ (อ้อ แต่ขอมีเครื่องซักผ้าสักเครื่องนะ) เอ... ว่าแต่แมวจะอยู่ที่สูงได้ไหม? เฮ่อ...ฝันเฟื่องไหมละ?
22 เมษายน 2555 02:00 น. - comment id 128904
คิดแบบนี้...เรียกได้ว่า เห็นโลก ไม่ก็หลุดโลก... ทุกอย่างเป็นวิถี มีวิธีไป มีเราถือพังงาเรือ แต่หูดันเสียบหูฟัง... ผู้สั่งการ มีอำนาจเหนือผู้ตวบคุม... ทางที่เรือจะไป...มีหลายแยก หลายร่อง แต่ ก็บังคับเลี้ยว บ่ ได้... ไม่เป็นไร... รักษาเรือลำน้อยลำนี้ไว้... วันนึง...ต้องได้บงการ ทิศทางเอง จนได้แระ... ถ้ากล้าแบบ อืมมม...ใครดี? แบบ อ.เฉลิมชัย... ก็หลุดโลกเรยย สู้ๆ จร้า อิอิ
23 เมษายน 2555 14:27 น. - comment id 128913
สวัสดีครับคุณ derrida ความฝันเป็นโลกคู่ขนานกับโลกแห่งความเป็นจริง .. คนที่ฝันแล้วได้ทำในสิ่งที่ตัวเองฝันอยู่ในปัจจุบันมีอยู่จริงและมีอยู่มากมายด้วยนะครับ แต่ว่า คนเหล่านั้นเค้าไม่ได้แค่ฝันอย่างเดียว เค้าค่อยๆ ก่อร้างสร้างภาพฝันนั้นขึ้นมาด้วยการกระทำ ในขณะที่เค้ากำลังก่อสร้างอยู่นั้นเค้าไม่ได้หยุดฝันเลยแม่แต่น้อย ภาพความฝันในใจของเค้านั้นแจ่มชัดราวจับต้องได้ เค้าดำเนินชีวิตไปด้วยความมุ่งมั่น .. สุดท้ายฝันนั้นก็ปรากฏออกมาในโลกอีกด้านนึง ซึ่งก็คือโลกแห่งความจริง (โลกวัตถุ) ชักเริ่มเขียนยาวแล้วครับ อีกนิดนึงนะครับ เรื่องการเรียน ผมเห็นว่าการเรียนเป็นสิ่งสำคัญมากนะครับ ไม่ได้หมายความว่าเรียนเพื่อเอาปริญญานะครับ ปริญญาเป็นแค่ "ของแถม" ... ความรู้ที่ได้จากการเรียนนั้นสำคัญมาก เป็นทรัพย์ที่ติดตัวเราโดยไม่มีวันเสื่อมค่าลง .. ถ้าผมไปเรียนแล้ว รู้สึกว่าไม่ได้สติปัญญาความรู้อะไรเพิ่มขึ้นมา ผมจะเลิกเรียนเลย .. ถ้าเรียนเพื่อจะเอาปริญญาอย่างเดียวผมก็คิดว่าดายเวลาครับ เวลามีค่ามาก ขอให้ความฝันของคุณ Derrida เป็นจริงครับ